Crazy Love EP.4 ไม่พอใจ
1319 Words
EP.4
วันต่อมา พีชญากลับมาทำงานปกติ วันนี้เธอต้องอยู่เวรแทนหมออีกคนที่เธอขอสลับเวรกันในเมื่อวาน และต้องลากยาวในการทำงาน ตั้งแต่เช้าไปจนถึงดึกดื่น
"หมอตีน่าคะ เมื่อวานคุณณดลมาหาค่ะ" พยาบาลสาวเอ่ยเรียก แล้วบอกถึงเรื่องของเมื่อวาน ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มแก้มปริ
"เหรอคะ แล้วเขาฝากบอกอะไรไว้ไหม"
"ไม่ค่ะ"
"ค่ะ ขอบคุณนะ"
มือสวยผลักประตูเข้าห้อง วางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วหยิบชุดกาวน์มาสวมใส่ พร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ พีชญาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าหน้าแชต แล้วกดไปที่ชื่อของณดล
คุณคัพ : มอนิ่งนะคะ เมื่อวานคุณคัพมาหาตีน่าเหรอคะ" เธอพิมพ์ถามทิ้งไว้ แล้ววางโทรศัพท์ลง เพราะรู้ว่าเขาคงไม่ตอบเธอแน่ๆ หรือไม่ก็อาจจะตอบช้าแบบมากๆ
พีชญาหยิบแฟ้มประวัติคนไข้ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาอ่านรอไปพลางๆ เพราะถึงเวลาต้องตรวจคนไข้ และรอข้อความของณดลเพื่อตอบกลับ
ในช่วงพักเที่ยง ร่างสวยนั่งบิดขี้เกียจไปมา วันนี้เธอตรวจคนไข้ลากยาวจนมาถึงช่วงเที่ยงพอดี มือบางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง ก็ยังไม่มีข้อความตอบกลับจากณดล แค่เปิดอ่านเขายังไม่ยอมเปิด
"ยุ่งอยู่เหรอไง" ปากสวยพึมพำ แสดงสีหน้าง้ำงอ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วถอดชุดกาวน์ออก เธอหยิบกระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์ เพื่อไปทานข้าวที่ด้านนอกโรงพยาบาล
"หมอธีร์คะ วันนี้คุณหมอต้องหยุดไม่ใช่เหรอ เมื่อวานตีน่าแลกเวรกับคุณนะ" เมื่อพีชญาออกจากห้องตรวจ เธอเห็นคุณหมอธีร์มาทำงาน หมอคนนี้คือคนที่เธอขอแลกเวรกับเขาเมื่อวาน
"อยู่ห้องผมก็เบื่อๆ เลยมาทำงานดีกว่า แล้วนี่จะไปกินข้าวใช่ไหม"
"ใช่ค่ะ ไปกินด้วยกันไหมคะ เดี๋ยวตีน่าชวนพยาบาลคนอื่นๆไปด้วยกัน"
"ผมสะดวกไปกินแค่สองคนมากกว่าครับ"
"คะ"
"คือ...หมายถึงผมไม่ชอบอยู่กับคนเยอะๆ"
"อ้อ ได้สิคะ มื้อนี้ตีน่าขอเลี้ยงข้าวคุณเอง ขอบคุณนะคะที่ยอมแลกเวร แล้วดูสิคะ วันนี้คุณยังจะมาทำงานอีก ขยันจังเลยนะ"
"ผมบอกแล้วไง อยู่ห้องผมก็เบื่อๆ และอาหารมื้อนี้ผมขอเลี้ยงคุณนะครับ คุณไม่ต้องเลี้ยงผมหรอก" ทั้งสองเดินไปที่ลิฟต์พร้อมกัน โดยมีทุกคู่สายตาของพยาบาล ต่างมองตามทั้งสองคนที่เดินเคียงกัน
"ฉันแอบเชียร์คู่นี้นะ แต่หมอตีน่าชอบคุณณดลอยู่เนี่ยสิ" พยาบาลสาวคนหนึ่งเอ่ยซุบซิบนินทากับเพื่อนร่วมงาน
"ได้ข่าวว่าจีบมาเป็นปีๆ ก็ไม่ติดสักที"
"ใช่สิ อยากให้หมอตีน่าหันมองหมอธีร์บ้าง ท่าทางหมอธีร์จะชอบคุณตีน่านะ"
"ฉันก็คิดแบบนั้น"
"ไม่รู้ทำไมคุณหมอตีน่าถีงต้องไปชอบคนเจ้าระเบียบด้วยก็ไม่รู้ ฉันยังนึกไม่ออกเลยถ้าเขาสองคนได้ลงเอยกันแล้วจะเป็นยังไง"
"คุณตีน่า ผมว่าเรากินอาหารในร้านคาเฟ่ที่ตึกข้างๆก็ได้นะครับ คนน้อยด้วย"
หมอธีร์ ธีรวัฒน์ ประเสริฐกุล อายุ 29 ปี เป็นหมอจิตแพทย์หนุ่มหล่อ ดีกรีนักศึกษาจบนอก ด้วยเกียรตินิยมอันดับสองจากมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่ง ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
สาวๆในโรงพยาบาลก็ต่างจับจองหมอธีร์กันแทบจะทุกคน รูปหล่อ บ้านรวย โปรไฟล์เลิศ นี่แหละหนุ่มในเสป็คของสาวๆ
ทว่าธีรวัฒน์ก็ไม่เคยมองสาวคนไหน นอกจากพีชญา เขาแอบชอบเธออยู่ห่างๆ เพราะเขารู้ว่าพีชญาตามจีบณดลมานานนับปี คนในโรงพยาบาลเขารู้กันทั่ว
"เอางั้นเหรอคะ
"นะครับ"
"ก็ได้ค่ะ" ทั้งสองลงลิฟต์มาถึงชั้นล่าง และเดินไปที่ร้านคาเฟ่ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากตัวตึกมากนัก
"ไอคัพ ดูนู่นสิวะ เธอไม่ชอบมึงแล้วเหรอ ถึงได้เดินคู่มากับหมอธีร์สุดหล่อ" หมอภาคเพื่อนสนิทของณดล และเป็นบอร์ดคณะกรรมการของโรงพยาบาลเมเดริก
ภาค หรือภาคภูมิ ชัยอารยะสกุล คุณหมอหนุ่มหล่อประจำโรงพยาบาลเมเดริก และเป็นคุณหมอด้านศัลยกรรมตกแต่ง ในเรื่องความผิดปกติของรูปร่าง ผิวหนัง และระบบกล้ามเนื้อทั้งหมด
ณดลใช้สายตามองตามที่ภาคบอก เห็นว่าพีชญาเดินมาพร้อมกับหมอธีร์ และยังเดินเข้ามาในร้านที่เขาและเพื่อนนั่งทานกาแฟอยู่ก่อนแล้ว
"มองไม่วางตาเลยนะมึง นึกหวงเธอหรือไง"
"พูดอะไรมั่วๆ"
"ก็เห็นมึงมองตาไม่กระพริบเลยนี่หว่า" ณดลหันมองเพื่อนตาขวาง ก่อนจะกลอกตากลับแล้วดูดหลอดแก้วกาแฟอยู่หลายอึก พร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วเดินผ่านพีชญาและธีรวัฒน์ออกไปนอกร้าน
"อ่าวคุณคัพ" พีชญาโบกมือยิ้มทักทาย แต่ทว่าเขากลับเดินผ่านเธอไป ไม่แม้แต่ชายตามอง
"สวัสดีครับหมอตีน่า หมอธีร์"
"สวัสดีค่ะหมอภาค แล้วเมื่อกี้คุณคัพเป็นอะไรคะ ทำไมดูตึงๆยังไงไม่รู้"
"คงจะ...ไม่พอใจคนแถวนี้มั้งครับ" ภาคบอกยิ้มๆ "ยังไงผมขอตัวก่อน"
ห้องทำงานชั้น19
ณดลเดินกลับเข้ามาในห้องทำงาน หยิบโทรศัพท์ราคาแพงออกมา แล้วเปิดหน้าจอดูข้อความที่เธอส่งมาเมื่อหลายชั่วโมงก่อน
พีชญา : มอนิ่งนะคะ เมื่อวานคุณคัพมาหาตีน่าเหรอคะ
"ใครจะอยากไปหาเธอ" ณดลเพิ่งจะเปิดอ่านข้อความที่เธอส่งมาหา แต่ก็ไม่คิดจะตอบกลับไป
ติ๊ด~
"ฮัลโหล คุณช่วยสั่งอาหารให้ผมที เหมือนเดิม" มือหนากดสายโทรหาเลขาสาว เพื่อสั่งอาหารเมนูเดิมที่เขาทานเป็นประจำ ก็คือเมนูข้าวไรซ์เบอร์รี่อกไก่ย่าง
ณดลเป็นคุณหมอสายเฮลตี้ เขาเลือกทานอาหารที่มีประโยชน์และโภชนาการสูงที่ดีเพื่อสุขภาพ ไม่กินอะไรมั่วซั่ว หรือแม้แต่ของหวานเขาก็ไม่กิน ถ้าจะกินก็แค่เพียงนิดเดียวเท่านั้น
"ขอบคุณหมอธีร์มากๆนะคะสำหรับอาหารเที่ยงวันนี้"
"ไม่เป็นไรเลยครับ พรุ่งนี้คุณไปกินข้าวกับผมอีกจะได้ไหม ถ้าคุณ...ว่าง"
"ได้สิคะ ยังไงตีน่าขอตัวก่อน มีตรวจคนไข้เคสพิเศษพอดี"
"เชิญครับ"
พีชญาเดินกลับเข้ามาในห้องตรวจ พลางคิดถึงณดลที่เจอกันเมื่อช่วงเที่ยง
"ไม่พอใจอะไร หน้าตึงอย่างกับไปฉีดโบท็อกช์" หมอภาคบอกกับเธอมาอย่างนั้น พีชญานั่งนึกอย่างสงสัย หรือเป็นเพราะเห็นเธอเดินมากับหมอธีร์
"หึงเหรอ" พีชญาคิดไปต่างๆนาๆ พลันเข้าข้างตัวเองก็แอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก~ เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น คนที่ตกอยู่ในความเพ้อฝันรีบดึงสติกลับ
"คนไข้ที่ชื่ออัจฉรามาแล้วค่ะคุณหมอ" พยาบาลสาวถือแฟ้มคนไข้วางไว้บนโต๊ะ
"เชิญเธอเข้ามาเลยค่ะ"
ช่วงเวลาสี่โมงเย็น พีชญาจับโทรศัพท์ขึ้นมาดู แล้วเปิดแชตของณดลที่เธอส่งหาเขาเมื่อช่วงเช้า
"อ่านแล้วนี่ ทำไมไม่ตอบล่ะ" ร่างสวยลุกขึ้นยืน เปิดประตูห้องเพื่อถามกับพยาบาล
"ตอนนี้ยังไม่มีคนไข้ใช่ไหมคะ"
"ใช่ค่ะ"
"เดี๋ยวตีน่ามาค่ะ ถ้ามีเคสเพิ่มโทรหาตีน่าได้เลยนะคะ" สองเท้าเล็กเดินก้าวอย่างมั่นใจ ตรงไปที่ลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังชั้นที่ 19
- Writer
