Kafamın içerisinde öyle yüksek sesler vardı ki susturamıyordum artık. Korku, sanki bedenime bir virüs gibi sızmıştı. Ondan kurtulamayacakmış gibi hissediyordum. Mustafa Kemal denilen bu adamın varlığı hayatımda hiç olmadığım kadar korkutuyordu beni.
Üvey babamdan korktuğumu zannederdim ta ki onu tanıyana kadar. Hiçbir şeyin yolunda gitmemesi de ayrı meseleydi tabii...
Okul döneminin sonundaydım ve daha stajım vardı. Şimdi ise düştüğüm şu durum bu staj meselesini kafama daha çok takmama neden oldu. Birkaç ay sonra yapmam gerekiyor onu mutlaka. Onca seneyi boşuna okumuş olmak istemiyorum. Umarım bu manyak adam çabucak masum olduğuma inanır ve beni bırakırdı. Evet işe ihtiyacım vardı ama onun yanında çalışarak ne yazık ki özel hayatımın kontrolünü elimde tutamazdım.
Kahvaltı sonrasında D
