Mustafa Kemal Karalı
Doruk ile uzun zamandır dışarı çıkmamıştık ve bu akşam onunla vakit geçirmek içimde tuhaf bir huzur yarattı. Eğlence merkezinde oynadığımız oyunlar, onun gözlerindeki parıltı, kahkahaları… Hepsi bana özlediğim bir şeyleri geri getirdi. Onu buna hasret bıraktığım için içimde hafif bir sızı vardı, ama artık elimden geldiğince onunla daha fazla vakit geçirmek için çabalayacaktım. Babası olarak daha fazla sorumluluklarımı yerine getirmeliydim. Doruk’un bu kadar agresif olması tabii ki de normaldi, çocuk babasından uzaktı.
Sıla...
Onun evimize gelmesi öyle iyi olmuştu ki, belki de fark etmeden hepimize nefes aldırmıştı. Doruk onunla daha mutlu bir çocuk olmuştu. Daha enerjik, daha sosyal, daha huzurlu… Onun üzerinde bu kadar olumlu bir etki yaratacağını hiç beklememiştim
