Sıla Gençoğlu
Hayal kırıklığı dan başka bir şey hissetmek mümkün değildi.
“Benden sakladın...” Dedim üzgünce gözlerine bakarken fakat o oldukça ifadesiz ve kayıtsız görünüyordu ve bu hali daha da fazla canımı sıktı. Derin bir nefes aldıktan sonra kaldığı yerden pansumanına devam etti, sessiz ve bu sessizliği beni daha da öfkelendiriyordu.
Sabırla pansumanının bitmesini bekledim. Yanına yaklaşıp da kendim yapamıyordum çünkü gerçekten bu tarz şeylerden çok etkilenen bir insandım. Sevdiğim insanlar konusunda biraz hassastım ve onların diğerlerinde kesik gibi şeyler gördüğüm zaman tansiyonum düşebiliyordu.
Mustafa Kemal’in bu kadar ifadesiz ve kayıtsız duruşu, içimdeki hayal kırıklığını daha da derinleştiriyordu. Ona olan öfkem, yerini sessiz bir kırgınlığa bırakıyordu. “Bana söylemedin.
