Mustafa Kemal Karalı
“Kahretsin lan kahretsin!” diye öfke ile bağırdıktan sonra kum torbasına büyük bir yumruk geçirdim. Her zamanki gibi yine kum torbasını patlatmayı başarmıştım.
“Şu sikik şeyi her zaman patlatmayı nasıl beceriyorsun?” diye soran Metin kollarını göğsünde bağlamıştı.
“Manyak çünkü, tüm hıncını oradan çıkarıyor.” diyen Serkan ise enerji içeceğin içiyordu.
Yaman hemen peşinden söze girdi; “Koçum bir sakin ol, öfke ile kalkan zararla oturur. İlk kez seni böyle öfkeli görüyorum.”
Ben de ilk kez kendimi ev dışında bir yerde böyle öfkeli yansıtıyordum. Gerçi Metin de bu hallerimi gayet iyi biliyordu.
“Nasıl öfkeli olmayayım amına koyayım? Evime bakıcı diye aldığım kız şu an benim yüzümden tehlike altında.”
Kerem ise bu dediklerimin üzerine hafifçe kıkırdadı. “Evine ba
