Bir günü, alnımın akıyla atlattığım için gerçekten kendimi tebrik etmek istiyorum. Ama tabii bir de bana sorun nasıl atlattın diye... Hem Mustafa Kemal’in tehditkâr bakışları altında hem de Doruk’un uyandıktan sonra ki asi tavırları karşısında gerçekten hayatta kalmam bile mucizeydi.
Kafamda yumurta kırmıştı.
İki kere duş almama rağmen hala daha yumurta kokuyordum. Evde minik bir kedi besliyorlardı dışarıda da köpekleri vardı. Ben kediyi geldiğimden beri görmediğim için öyle bir hayvanın varlığından dahi haberdar değildim. Gelip manyak üzerime bir anda atınca ödüm kopmuştu. Anlık kalp krizi geçirmiştim. Hatta Mustafa Kemal'in bile bıyık altından hafifçe güldüğünü görmüştüm eğer gözlerimin bana bir oyunu değilse.
Şimdi akşam vakti olmak üzereydi, bugün neyse ki Mustafa Kemal yoktu ve dah
