บทที่ 23 สิ้นเนื้อประดาตัว

2261 Words

“จริง ๆ พ่อก็เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี่แหละ” น้ำเสียงของลูกชายนั้นทำให้คนเป็นพ่อเจ็บปวดไม่ต่างกัน “ฉันหวังดีกับแก อยากให้แกมีเมียดี” ชายหนุ่มไม่ปฏิเสธว่าในบางครั้งเขาก็รู้สึกอย่างที่พ่อพูด แต่พอนึกถึงเรื่องที่เธอเล่นชู้ ก็ทำเอาน้ำตาคลอ “ถ้าดาวไม่ตาย มันก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก” ปรวีร์ส่ายหน้าเบา ๆ ถึงตอนนี้เจ้าลูกชายยังงพูดถึงดุจดาวไม่จบไม่สิ้น แต่ทว่า “เรื่องนี้แกยังไม่รู้ ถึงดาวจะไม่ตาย...แกก็ต้องได้แต่งงานกับเดือนอยู่ดี” คิ้วหนาของคนฟังขมวดมุ่น ชายหนุ่มไม่เข้าใจ “มะหมายความว่าไง” “ก็...จริง ๆ แล้วฉันอยากให้แกแต่งานกับหนูเดือน แต่แกดันไปเลือกดุจดาว” “ก็พ่อให้เลือกจากจดหมายที่คุยกัน ผมชอบเรื่องของดาว เรื่องของเดือนเขียนอะไรมาก็ไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจเขียนเสียด้วยซ้ำ” เขาส่ายหน้าเบา ๆ ปานเดือนเขียนอะไรก็ไม่รู้ เขาเองยังไม่เข้าใจจนถึงตอนนี้ แต่ทว่า “ก็เพราะมันไม่ใช่ของเดือนไง ดาวสลับจด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD