6
231 Words
พิธีศพของคิมจองอุนจัดอย่างใหญ่โต ทุกคนต่างเข้ามาร่วมอาลัยการจากไป ของท่าน พร้อมกับการเปิดตัวผู้ถือหุ้นคนใหม่ นั่นก็คือ พัคแฮวอน
วันนี้เขาก็มาร่วมอาลัยเช่นกัน
"ไม่เจอกันนานเลยนะคิมโมราน "
"ค่ะ"
"พี่ ไม่สิ ผมขอแสดงความเสียใจด้วย ที่คุณต้องสูญเสีย ผู้เป็นพ่อ"
"ไม่ใช่เพราะพี่ ไม่สิ เพราะคุณพัคแฮวอนหรอคะ ที่เป็นต้นเหตุ ให้พ่อต้องเป็นลม "
"ไม่ใช่ แกล้มลงกับพื้น พี่พยามช่วยแล้ว"
"หรอคะ พี่ไปพูดอะไรให้ท่านล่ะคะ ท่านถึงเป็นลม"
"คิมโมราน"
"ว่าไงคะ"
"มันน"
"ไอ้ฆาตกร"
"คิมโมราน"
"เอาล่ะครับ บอส เรากลับเถอะครับ บอสต้องมีประชุมต่อ "
เลขา กลัวว่าเธอจะส่งเสียงเอะอะโวยวายทำำให้แขกต้องเชื่อคำพูดของเธอ เพราะวันนั้นมีเขาที่อยู่ในเหตุการณ์
"ผมไปก่อนนะ "
เขาบอกกับเธอ แต่เป็นฝ่ายเธอ ที่ไม่สนใจคำพูดเขา จึงเดินเลี่ยงหนีออกไป
เธอร้องไห้ ออกมาเงียบๆ ด้วยความโศกเศร้าโกรธทั้งตัวเองและโกรธเขา ทำไมเขาถึงดูเปลี่ยนไป ทั้งกิริยาและท่าทาง เวลานี้ เธออยากให้เขากลับมาเป็นพี่ชายเธอเหมือนเมื่อก่อน ที่อยู่ข้างข้างเธอ ในยามที่เธอไม่เหลือใคร
- Writer
