บทที่ 9 ยิ่งอยากจะลืม ยิ่งทำให้จำ EP.1

1213 Words

ภูวดลนอนขดตัวใช้ขายาวๆ ก่ายร่างของเพื่อนหลับสบายอย่างไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน สภาวะของชายหนุ่มอยู่ในสภาพง่วงงุนไม่อยากลืมตาตื่นเลยสักนิด ทว่ากลิ่นหอมจางๆ ของแชมพูที่ปลายจมูกเขาสัมผัสอยู่ ก่อความสงสัยให้เขาไม่น้อย ปกติเพื่อนเขาใช้กลิ่นนี้ด้วยหรือ เพราะมันเหมือนของผู้หญิงมากกว่า แต่เรื่องที่ว่าคงไม่สำคัญเท่าสิ่งที่มือของเขากำลังสัมผัส หรือจะเรียกให้ถูกคือเกาะกุม เหตุใดจึงให้ความรู้สึกแปลกๆ เพราะไม่น่าจะเป็นอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งของผู้เป็นเพื่อนหนุ่มไปได้ มันนุ่มนิ่มคล้ายหน้าอกผู้หญิง! เวรละไอ้เคน! อาการง่วงงุนก่อนหน้าพลันอันตรธานหายวับราวกับถูกปลิดทิ้ง ชายหนุ่มลืมตาโพลงใช้สายตาเพ่งมองในความสลัวอยู่ครู่หนึ่ง จึงเห็นทุกอย่างค่อยๆ ชัดเจนขึ้น นี่มันไม่ใช่เต็นท์ของเพื่อนเขานี่หว่า ยิ่งเห็นตรงปลายเท้ามีบราเซียร์ตัวน้อยวางอยู่ ตายห่า! ผู้หญิงจริงๆ ด้วย แล้วใครกันล่ะ นี่เขาทำอะไรลงไปบ้างหรือเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD