นุสราเริ่มทำตัวเป็นปกติ เธอทานอาหารด้วยท่าทีที่อ่อนโยน คอยถามนู่นนี่พูดจากับโสภิดาและไอรดาด้วยท่าทีอ่อนโยนเหมือนแต่ก่อน จนไอรดารู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดา เพราะคนเราจะเปลี่ยนแปลงอะไรง่ายดายแบบนี้มันต้องมีเหตุผล
“แล้วเรื่องเรียนส้ม ตอนนี้เป็นไง ครูสอนพิเศษสอนเข้าใจไหม หรือว่านั่งเรียนกับเพื่อนจะเข้าใจกว่า” นุสราถามไปด้วยทานข้าวต้มไปด้วย
“เรียนกับครูชั่วโมงเดียว เข้าใจง่ายกว่านั่งเรียนกับเพื่อนทั้งวันอีกค่ะคุณอ้อม” โสภิดาตอบ เธอดีใจที่นุสราทำดีกับเธอเหมือนแต่ก่อน โดยไม่ได้เอะใจอะไร
“แต่ส้มต้องทำรายงานกลุ่มนะคะ ไปช่วยงานเสาร์เว้นเสาร์ ก็ถือโอกาสไปเยี่ยมพ่อแม่ด้วย เสาร์นี้เรียนเสร็จส้มก็ต้องเอางานส่วนของส้มไปส่งเพื่อน” โสภิดาบอก เป็นนัยให้อารยะรู้ว่าเธอทำอะไรบ้าง
“แล้วคุณเล็กว่าไงคะ ได้ข่าวว่าคุณทนายแทนคุณ ผ่านด่านทดสอบจากพี่ใหญ่แล้ว จะมีข่าวดีเมื่อไหร่คะ” นุสราถามน้องของสามีด้วยใบห
