โรงแรมในภูเก็ต เวลาเที่ยงคืน
อัศวินหิ้วปลีกญาดาขึ้นมาส่งให้ถึงห้องของเธอด้วยความทุลักทุเลเพราะเธอเมามาก แต่เมื่อมาถึงในห้องแล้วเขาก็แบกเธอลงไปทิ้งตัวนอนบนเตียง ยืนมองดูสภาพที่เมาเละเทะของเธออยู่แบบนั้นด้วยใจที่เริ่มเต้นแรง สายตาที่มองใบหน้าที่หลับสนิทของเธอก็ลากลงมาเรื่อยๆตามร่างกายที่บอบบางของเธอถึงขนาดต้องกลืนน้ำลงคืออย่างยากลำบาก เขาเห็นเส้นผมที่ปกใบหน้าของเธออยู่จึงนั่งลงข้างตัวเธอแล้วเกลี่ยเส้นผมออกให้หันไปหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวให้เธอแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเธอ
"นี่เธอชอบฉันจริงๆรอ..?"
"จริงค่ะ.."
เขาสะดุ้งตกใจที่ได้ยินเสียงเธอตอบออกมา แล้วจู่ๆเธอก็ลืมตาขึ้นจนเขาต้องดีดตัวออก แต่ก็ไม่ทันแล้วเพราะเธอใช้มือทั้ง 2 ข้างเกี่ยวต้นคอของเขาเอาไว้ได้ก่อน จนใบหน้าของเขาชิดกับใบหน้าของเธอริมฝีปากแทบจะชนกัน
"นี่เธอ.."
"ญาชอบคุณจริงๆนะคะ.."
"เธอเมาแล้วนะ ปล่อยฉัน.."
"ญายอมรับค่ะว่าญาเมา
