เธอเดินเข้ามาในห้องทำงานของเขาตามคำสั่ง แต่เขาก็ยังไม่พูดอะไรจนทำให้เธอเริ่มหงุดหงิด
"มีอะไรจะพูดก็รีบพูดซิคะ ฉันจะได้รีบออกไปทำงาน.."
เขาเงยหน้ามองเธออย่างไม่พอใจนักที่เธอแทนตัวเองกับเขาไม่ใช้ชื่ออีกแล้ว ทุกครั้งที่เธอแทนตัวเองว่าฉันมันทำให้เขารู้สึกว่าเธอทำตัวห่างเหินเขายังไงไม่รู้
"คุณนพเขาจีบเธอหรอ..?"
"จีบมั้งค่ะ..ฉันก็ไม่เคยถาม.."
"เธอจะไม่รู้ตัวได้ยังไงว่าใครจีบหรือไม่จีบเธอ ฉันมองตาคุณนพฉันก็รู้แล้วว่าเขาจีบเธออยู่.."
"ก็เขาไม่เคยบอกว่าเขาชอบฉันนี่คะ ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาจีบหรือไม่จีบฉันกันแน่.."
"แล้วถ้าคุณนพเขาจีบเธอแล้วจะยังไง เธอจะชอบเขาตอบหรือไง..?"
"ก็ไม่แน่ค่ะ.."
"..."
เธอพูดประชดเขาเพราะหมั่นไส้ที่เขาขึ้นเสียงใส่เธอแบบนี้
"ก็คนที่ฉันชอบเขาไม่เล่นด้วย ฉันก็คิดว่าฉันจะหันไปชอบคนที่เขาชอบฉันดีกว่า.."
เขาจ้องหน้าเธออย่างไม่พอใจ ที่เธอใจง่ายคิดอยากจะชอบคนนู้นคน
