หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จและแยกกับผู้ใหญ่ทั้งสอง อีเดนก็พามารียาเดินตรงไปที่รถแล้วขับออกไปท่ามกลางสายตาของใครหลายๆ คนที่ต่างพากันหันมามองหนุ่มหล่อเจ้าของธุรกิจหมื่นล้านกับสาวสวยที่เป็นหัวข้อข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์วันนี้อย่างสนใจ
“คุณไม่น่าทำแบบนี้เลย” มารียาเอ่ยขึ้นหลังจากที่รถเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่งที่มีรั้วกั้นขึ้นสูงถึงสองเมตร ทำให้ปิดกั้นการมองเห็นจากด้านนอกโดยสิ้นเชิง
“ผมทำอะไร?” อีเดนเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกไปเปิดประตูรถให้
“ก็ให้ฉันนั่งรถมากับคุณน่ะสิ” มารียาบอกก่อนจะก้าวออกจากรถมาด้วยสีหน้าบูดบึ้งนิดๆ
“ทำไมล่ะ” อีเดนถามด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ
“คุณไม่เห็นสายตาของคนที่พากันหันมามองเราเหรอคะ”
“เห็น แต่ไม่แคร์! ผมโสด คุณก็โสด กลัวอะไรล่ะครับ”
“แต่ฉันเพิ่งจะโสดได้ไม่ทันข้ามวันนะ”
“รู้อะไรไหม ผมมีความสุขมากที่เดินไปไหนมาไหนกับคุณได้อย่างเปิดเผยสักที” อีเดนจ้อ
