เขาไม่ตอบ หม่าเจาจึงเอ่ยว่า
“หัวหน้าหากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับฮูหยินรองของท่านเล่า”
หานชางเหยียนกล่าวเบา ๆ
“นางกำลังตั้งท้องลูกของข้า ข้าไม่อยากสูญเสียผู้ใดอีกที่ผ่านมาก็ให้แล้วกันไปเถิด ข้าต้องปกป้องภรรยาและลูกของข้าที่กำลังจะเกิดมา ส่วนเสนาบดีลู่ข้าต้องให้เขาได้ชดใช้เพียงแต่เวลานี้ไม่เหมาะสมที่จะโจมตี ข้าต้องเก็บหลักฐานให้มากกว่า หากผลีผลามลงมือคนที่เสียเปรียบจะเป็นข้าและพลอยทำให้สกุลหานเดือดร้อน รออีกนิด อีกนิดเดียวเท่านั้น”
ฮวาซานเหรินใบหน้าแดงก่ำ เขาขยับเข้ามากำเสื้อของหานชางเหยียนแน่น
“เรื่องเสนาบดีลู่ก็แล้วแต่เจ้าเถิด แต่เรื่องของเมิ่งสืออีกับเจี่ยเอ๋อร์ หานชางเหยียนเจ้าพูดเช่นนี้ได้อย่างไร ให้แล้วกันไปหรือน่าสมเพชสิ้นดี นางเป็นคนสั่งสังหารลูกเมียเจ้า แต่เจ้ากลับไม่ไยดี ข้าไม่เคยคิดมาก่อนว่าเจ้าจะเป็นคนเช่นนี้”
หานชางเหยียนแย้งทันควัน
“คนที่สั่งสังหารก็คือเสนาบดีลู่ คนที่บิดาข
