หลังจากทำบุญที่วัดและปล่อยปลาหญิงสาวก็เดินเตร็ดเตร่หาของกินแถวท่าน้ำนนท์ เพราะบอกกับคนที่บ้านเอาไว้ว่าจะกลับช่วงบ่ายถึงเย็น เธอจึงมีเวลาว่างมากพอสำหรับตัวเอง
นี่เป็นครั้งแรกในรอบปีก็ว่าได้ที่หญิงสาวได้ใช้เวลากับตัวเองเพียงลำพังนอกบ้าน หญิงสาวเดินออกมาจากร้านกาแฟและมีชาเขียวปั่นติดมือออกมาด้วยหลังจากชิมของคาวของหวานจากหลายร้าน และเจอกับแพทย์หญิงมนสินีอย่างบังเอิญที่หน้าร้าน
แม้ว่าศกุนตลาจะเข้าใจว่าเป็นความบังเอิญ แต่มันกลับเป็นความจงใจของอีกคน เธอขับรถตามนายแพทย์ธนานนท์ตั้งแต่เขาออกจากบ้าน และตามมาด้วยจนถึงที่นี่
“สวัสดีค่ะพี่หมอ” หญิงสาวเป็นฝ่ายทักทายก่อน แพทย์หญิงมนสินีกำลังให้ความสนใจกับร้านของฝากที่อยู่ตรงหน้า
แพทย์หญิงมนสินีทำหน้าประหลาดใจและถามกลับ “สวัสดีค่ะน้องตลา อยู่แถวนี้เหรอคะ ไม่คิดว่าจะได้เจอคนรู้จักที่นี่เลยนะคะ”
“ค่ะ ตลาอยู่แถวนี้ มีร้านขนมไทยอยู่ไม่ไกลจากตรงนี้ค่ะ”
“
