“อื้อๆๆๆๆๆ”
ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ!
เธอพยามขัดขืนโดยใช้มือเล็กทุบไปบนอกกว้างของเขา แต่เมฆากลับไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด ยังโอบร่างเล็กเข้าแนบชิดจนแทบไม่มีช่องว่าง ลิ้นสากตวัดลึกเข้าไปในปากเล็กแล้วบังคับจูบอย่างกระหาย ความโกรธทั้งหมดถูกเอามาลงที่ร่างบาง จนเพลงขวัญที่เจ็บตัวเริ่มหยุดดิ้น เพราะเธอไม่มีทางชนะเขาได้เลย ชีวิตที่คิดว่าถูกครอบครัวผลักไสต้องมาเจอเขาขืนใจอีก ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งเสียใจน้ำตาไหลอาบสองแก้มอย่างหมดหนทาง
ส่วนเมฆา เขาโกรธจนแทบห้ามตัวเองไม่อยู่และเขาเองก็ไม่รู้ด้วยว่าโกรธกับคำพูดไหนของเธอ เขาโกรธที่เธอบอกว่าเขาฆ่าคนหรือเขาโกรธที่เธอบอกว่าอย่าได้เจอกันอีกเขาก็ไม่แน่ใจ
ปากร้อนผละออกจากปากเล็กแล้วเลื่อนลงมาตามซอกคอระหง เขาจูบซับหนักหน่วงลงมาตามร่องอกเล็กพร้อมกับดึงเสื้อยืดตัวน้อยจนหลุดติดมือออกมา
“ฮือๆๆ คนเลว ทำไมต้องทำกับฉันแบบนี้ด้วย ฮื่อๆๆๆ”
เพลงขวัญได้แต่ตัดพ้อต่อว่าเขาผ่าน
