SENIORS13:สามีแห่งชาติ

2401 Words

SENIORS 13 ******************************* [AR : SAID] ผมขับรถมาส่งเหมยที่หอตอนเที่ยงคืนเพราะกว่าจะกลับมาถึงก็ขับรถเป็นชั่วโมง ทีแรกก็กะว่าจะไม่ให้เธอไปด้วยเพราะพรุ่งนี้เธอมีเรียนแต่ก็อยากให้เธอได้เจอคนที่เธอชื่นชอบ พอเห็นว่าเธอทำหน้าเหมือนคลั่งไคล้ตินเพื่อนสนิทของผมออกนอกหน้าขนาดนั้นผมแม่งโคตรไม่โอเคแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเธอบอกว่าเธอชอบในฐานะแฟนคลับเท่านั้น ถ้าเป็นแค่แฟนคลับผมเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรแต่ถ้าเป็นอย่างอื่นที่มากกว่าแฟนคลับผมเองก็คงไม่ยอมง่ายๆ เหมือนกัน เพราะผมตั้งใจที่จะจีบเหมย ผมเองก็ยังไม่รู้ตัวเองหรอกนะว่าจริงจังกับเธอหรือเปล่า แต่พอได้ยินเธอบอกว่าไม่สนใจผู้ชายคนไหนเลยบวกกับที่เธอมาบอกว่าไม่ชอบผม มันก็เลยทำให้ผมอยากเข้าหาเธอมากขึ้น อยากรู้ว่าผู้หญิงอย่างเธอจีบยากจริงหรือเปล่า และที่สำคัญความรู้สึกของผมตอนที่เธอไปอยู่เฝ้าผมตอนล้มรถนั้นมันใช่ความรู้สึกดีหรือเปล่า หรือว่ามันเป็นแค่ความหวั่นไหวเท่านั้น ผมอยากทำให้ตัวเองแน่ใจไปเลยว่าได้ชอบเธอจริงๆ หรือเปล่าไง ถ้าชอบเธอผมก็จะทำให้เธอชอบผมตอบ แต่ถ้ามันเป็นแค่ความหวั่นไหวผมก็จะเลิกทำมันซะเพราะผมไม่อยากทำร้ายน้องให้มาหลงรักผมแล้วสุดท้ายก็ไม่คิดจะจริงจังกับน้อง ผมไม่ใช่คนแบบนั้นไง “ดึกแล้วพี่ไม่อยากขับรถกลับคนเดียว พี่ขอค้างกับเหมยนะครับ” ผมรู้อยู่แล้วว่ายังไงเหมยก็จะต้องปฏิเสธผมแน่นอน ผมก็แค่พูดเล่นไปอย่างนั้นเองแหละไม่ได้คิดจริงจังอะไรมาก ทันทีที่ผมขอนอนด้วยเธอก็ส่ายหน้าปฏิเสธทันทีก่อนจะเปิดประตูรถลงไปแต่ผมก็คว้าประตูรถและดึงเข้ามาปิดทันก่อนที่เธอจะหนีผมไปอีก ทำให้ตอนนี้หน้าของผมกับเธออยู่ใกล้กันมาก มากซะจนได้ยินเสียงลมหายใจของอีกฝ่าย เหมยเป็นผู้หญิงที่สวยนะผมเองก็เคยมีแฟนแต่ก็เลิกกันไปแล้ว ถ้าเกิดว่าผมอยากเริ่มต้นใหม่กับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ก็คงจะไม่ติดอะไร แต่มันติดอยู่ที่เดียวก็คือเหมยไม่ใช่ผู้หญิงที่ผู้ชายจะเข้าหาได้ง่ายๆ น่ะสิ เธอดูเป็นคนที่หยิ่งพอสมควรไม่งั้นก็คงมีแฟนไปแล้วล่ะ ทั้งที่ก็มีผู้ชายมาจีบหลายคนเหมือนกัน แต่เธอก็เลือกที่จะอยู่คนเดียวทั้งที่เพื่อนๆ ของเธอต่างก็มีแฟนกันไปหมดแล้ว “จะรีบไปไหนล่ะหืม?” “พะ…พี่อาร์” “ตัวหอมจัง อยากดมอ่ะครับขอดมได้ป่ะ?” ผมยื่นหน้าเข้าไปคลอเคลียที่ต้นคอคนตัวเล็กอย่างแกล้งๆ ยิ่งรู้ว่าเธอไม่ชอบผมก็ยิ่งอยากแกล้งไง ผมก็แค่อยากรู้ว่าถ้าผมรุกขนาดนี้เธอจะรับไหวหรือเปล่า และอยากรู้ด้วยว่าผู้หญิงที่ไม่สนใจผู้ชายเลยจะใจเต้นแรงกับผมมั้ย “พี่อาร์คะเหมยไม่ชอบแบบนี้นะ” เหมยดันหน้าอกผมให้ออกห่างจากเธอ เธอไม่กล้ามองสบตากับผมด้วยซ้ำ เห็นเธอเขินแบบนี้ผมก็อยากจะแกล้งต่อ อย่างที่บอกว่าเธอไม่เคยเขินผมหรอกเพราะเธอไม่ได้คิดอะไรกับผม แต่ถ้าเธอได้อยู่ใกล้ผมแบบนี้ทุกวันผมรับรองได้ว่าต่อให้ใจแข็งมากแค่ไหนก็ต้องมีหวั่นไหวกันบ้างไม่มากก็น้อย และผมก็จะทำให้เธอตอบรับความรู้สึกผมให้ได้ด้วย “เอาหน้าออกไปได้แล้วค่ะ อึดอัด” “ไม่ชอบท่านี้เหรอ?” “ไม่ค่ะ ไม่ชอบ” “แล้วเหมยชอบท่าไหนเหรอครับ?” พอผมถามคำถามนี้ออกไปเหมยถึงกลับเงยหน้ามาจ้องหน้าผมก่อนจะผลักอกผมอย่างแรงจนผมเซไปข้างหลัง ไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเล็กแค่นี้จะมีแรงเยอะ ผมจับหน้าอกตัวเองที่ถูกเธอผลักเมื่อกี้ เห็นหน้าเธอตอนนี้ก็รู้แล้วล่ะว่าเธอโกรธและไม่ชอบให้ผมพูดอะไรที่สื่อไปในเรื่องของเซ็กส์ เวลาที่ผมพูดเรื่องแบบนี้ทีไรเธอก็จะทำหน้าไม่ชอบใจออกมา เข้าใจว่าไม่ชอบแต่ผมบอกแล้วไงว่าผมอยากให้เธอรู้จักผมให้มากขึ้น ผมอยากให้เธอรู้จักอีกด้านของผมว่าผมมันเป็นคนยังไง ด้านดีผมก็มีและเธอก็รู้จักไปแล้วแต่อีกด้านที่ผมเป็นเธอยังไม่รู้ไง ผมอยากให้เราเรียนรู้กันและกันไปเรื่อยๆ ต่อให้ตอนนี้เธอจะไม่ชอบผมไม่เป็นไรผมไม่รีบ เรื่องแบบนี้มันก็ต้องใช้เวลากันบ้างขอแค่เธอไม่มีใครผมก็มีโอกาสได้เธอไง “ถ้าพี่อาร์พูดอะไรแบบนี้อีกเหมยจะไม่พูดกับพี่อาร์แล้วนะคะ” เหมยลงจากรถแล้วกระแทกประตูปิดเสียงดังก่อนจะเดินเข้าหอไป ผมมองตามเธอไปจนลับสายตาก่อนจะยิ้มออกมา ที่ผมพูดไปเมื่อกี้เพื่อที่จะดูปฏิกิริยาของเธอเท่านั้นเองว่าถ้าเกิดมีผู้ชายเข้าหาเธอตอนที่ผมไม่อยู่เธอจะปฏิเสธคนอื่นเหมือนที่ปฏิเสธผมหรือเปล่า ผมหยิบมือถือออกมาก่อนจะพิมพ์ไลน์ไปหาน้องและบอกขอโทษเธอพร้อมกับบอกฝันดี ไม่ได้ต้องการให้เธอมาตอบหรอกแค่อยากให้เธอรู้ว่าถ้าผมทำผิดผมก็พร้อมที่จะขอโทษ อาร์_อากะอิ : ขอโทษนะครับน้องเหมยของพี่อาร์ อาร์_อากะอิ : ฝันดีนะครับ อาร์_อากะอิ : เป็นห่วงมากครับ [AR : SAID END] ฉันเปิดอ่านข้อความไลน์ที่พี่อาร์เพิ่งส่งมาขอโทษและบอกฝันดีพร้อมกัน บอกเลยนะว่าถ้าเป็นคนอื่นมาพูดแบบนั้นฉันก็ยังไม่โกรธเท่าพี่อาร์เลย เพราะพี่อาร์เป็นคนที่ให้เกียรติฉันมาตลอดและฉันก็ยังคิดว่าเขาจะไม่พูดอะไรที่ทำให้ฉันมองเขาไม่ดีมากกว่าเดิม พอรู้ตัวว่าทำผิดก็มาขอโทษแล้วเดี๋ยวก็กลับไปทำผิดซ้ำอีกฉันล่ะไม่ชอบคนแบบนี้เลยจริงๆ และฉันก็เลือกที่จะไม่ตอบไลน์เขาด้วยให้เขารู้ว่าไม่ควรมาพูดอะไรแบบนี้กับฉัน ต่อให้เขาจะรู้ว่าฉันไม่ชอบเชื่อสิว่ายังไงเขาก็จะพูดอยู่ดีนั่นแหละ ฉันกำลังจะไขกุญแจเข้าห้องไข่มุกก็เดินเข้ามาหาซะก่อน นี่มันยังไม่นอนอีกเหรอเที่ยงคืนแล้วนะ ฉันก้มมองมันตั้งแต่หัวจรดเท้าก็เลยรู้สาเหตุที่มันยังไม่นอน มันก็คงจะเพิ่งไปร้านเหล้ามาแน่ๆ เพราะกลิ่นเหล้านี่หึ่งเลย ทำไมปล่อยให้ตัวเองเมามากขนาดนี้นะ “สภาพแกนี่ดูไม่ได้เลยนะไข่มุก” ฉันถอนหายใจที่เห็นสภาพเพื่อนที่ดูเมาเหมือนหมากลับมา มันยืนเกาหัวตัวเองแล้วก้มมองสภาพตัวเองตอนนี้ก่อนจะยิ้มแห้งๆ มาให้ฉัน ฉันล่ะเหนื่อยกับเพื่อนคนนี้จริงๆ ฉันเองก็ไม่ได้อยากต่อว่าอะไรมันหรอกนะเพราะเราก็โตๆ กันแล้วเรื่องแค่นี้ก็น่าจะคิดได้แล้ว แต่ดูสภาพมันก็รู้เลยว่ามันคิดเองไม่ได้หรอก วันที่ฉันไปร้านเหล้าฉันก็ไม่ได้ปล่อยให้ตัวเองเมาหนักจนมีสภาพแบบนี้หรอก เฮ้อ ถ้าบอกพ่อแม่มันรู้นะเดี๋ยวก็หาว่าฉันเป็นเพื่อนใจร้ายอีก แต่ถ้าไม่บอกมันก็เหลวใหลไง อีกอย่างพ่อแม่มันก็ฝากให้ฉันดูแลมันด้วยเพราะมันชอบเกเรอ่ะ “ไข่มุกถ้าแกไม่ปรับปรุงตัวนะฉันจะบอกพ่อแม่แกจริงๆ นะ ถ้าปล่อยแบบนี้แกก็เกเรต่อไปเรื่อยๆ อ่ะ มีอย่างที่ไหนปล่อยให้ตัวเองเมาหนักขนาดนี้” “เออน่า ฉันก็ไม่ได้เกเรไม่กลับห้องซะหน่อย นี่คืนนี้ขอนอนด้วยดิ” “อะไร ห้องตัวเองก็มีป่ะ?” ฉันกำลังจะเข้าห้องแต่ไข่มุกมันก็ไม่ยอม อะไรของมันถ้าเมาก็ไปนอนซะสิจะมาหาเพื่อนคุยอะไรตอนนี้ คือตอนนี้ฉันก็ง่วงเหมือนกันไง “อย่ามากวนฉันนะเว้ย เมาก็ไปนอนไปอย่ามาทำให้คนอื่นไม่ได้นอนไปด้วย” “แฟนฉันขอพาเพื่อนเขามานอนค้างที่ห้องของฉันอ่ะ ฉันไม่กล้านอนด้วยก็เลยจะมาขอนอนกับแก” แล้วทำไมไม่ปฏิเสธไปล่ะ ฉันว่าแฟนคนนี้ของมันไม่โอเคเท่าไหร่เลยนะที่ทำตัวแบบนี้พาเพื่อนฉันเสียคนไปด้วย พอรู้อย่างนี้ฉันก็เลยยอมให้ไข่มุกมันเข้ามานอนด้วย แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ฉันเองก็ไม่เห็นด้วยหรอกนะที่มันคบกับผู้ชายคนนี้เพราะฉันดูแล้วมันไม่โอเคเท่าไหร่ แต่ในเมื่อเพื่อนของฉันมันชอบฉันก็เลยห้ามอะไรไม่ได้ นี่คบกันได้ไม่นานยังพาเพื่อนฉันเป็นขนาดนี้ถ้าคบกันต่อไปจะขนาดไหน ฉันคิดว่าบางทีตัวเองอาจจะต้องคุยเรื่องนี้กับไข่มุกจริงจังแล้วนะ ฉันเองก็เป็นห่วงมันไงกลัวว่ามันจะเจอเหมือนที่หวานเจออ่ะ “พรุ่งนี้แกไปเคลียร์ไปกับแฟนแกให้รู้เรื่องเลยนะจะมาทำแบบนี้ไม่ได้ ถ้ามันนิสัยแบบนี้ก็เลิกกันไป มีอย่างที่ไหนมาชวนให้แฟนตัวเองเสียคนไปด้วย” ฉันเริ่มต่อว่าไข่มุกเพราะมันไม่ฟังที่ฉันบอกเลยทั้งที่ก่อนที่มันจะคบกับแฟนคนนี้ฉันก็บอกแล้วว่ามันไม่รอดหรอกแต่มันก็อยากจะลองคบดู ถ้าฉันพูดมากเกินไปก็จะเหมือนว่าฉันไปสอนมัน แต่พอไม่พูดมันก็ทำตัวแบบนี้ไปเรื่อยๆ ซึ่งฉันยอมให้เพื่อนตัวเองเป็นแบบนี้ไม่ได้ ก็ไม่ได้บอกว่าตัวเองดีนะแต่ฉันก็ไม่เคยทำตัวเหลวไหลอ่ะ ฉันก็ไม่อยากให้ไข่มุกมันเป็นแบบนั้นด้วยเหมือนกัน “ถ้าแกไม่ไปเคลียร์กับแฟนแกนะฉันจะให้พ่อแม่แกมาหาแกที่นี่ ฉันพูดจริงนะไข่มุก” “รู้แล้วน่าพรุ่งนี้ฉันจะไปเลิกกับมัน นิสัยเอาเปรียบฉันทุกอย่างเลยฉันคงจะคบกับมันต่อหรอก” ไข่มุกมันทำหน้าเซ็งและเริ่มเล่าวีรกรรมของแฟนตัวเองให้ฉันผังเหมือนหาที่ระบาย ถ้ารู้ว่ามันไม่ดีขนาดนั้นทำไมไม่เลิกตั้งนานแล้วล่ะจะทนคบกับมันไปทำไม แต่ก็ดีนะที่มันคิดได้แบบนี้ ฉันเองก็อยากให้หวานคิดได้แล้วกล้าที่จะเดินออกมาจากพี่แทนเหมือนกัน หวานจะได้หลุดพ้นจากความเจ็บปวด “ขนาดวันนี้มันชวนฉันไปร้านเหล้าไอ้เราก็นึกว่ามันจะเลี้ยงที่ไหนได้บอกให้ฉันจ่ายไปก่อนเพราะมันไม่ได้เอากระเป๋าเงินมา นี่ยังไม่หมดนะตอนไปกินข้าวมันไก่จานละสามสิบห้าบาทฉันก็คิดว่ามันจะเลี้ยงแต่แล้วมันกลับบอกให้จ่ายใครจ่ายมัน ถึงแกไม่บอกให้ฉันไปเลิกกับมันฉันก็จะไปเลิกกับมันอยู่แล้ว” “…” “ผู้ชายเหี้ยแบบนี้คบไปไม่มีวันทำให้ฉันมีความสุขหรอก และที่ให้มันมาค้างที่ห้องเพราะเพื่อนมันน่ากลัวไงถ้าปฏิเสธแล้วโดนฆ่าขึ้นมาทำไงอ่ะ ทำไมฉันต้องเจอผู้ชายเฮงซวยแบบนี้ด้วยนะ เจอเหมือนพี่อาร์ก็คงดีสามีแห่งชาติเลยนะ” “...” ทุกคนก็คิดว่าพี่อาร์แสนดีเป็นผู้ชายที่โคตรดี แต่ถ้าใครได้มาเป็นฉันนะเชื่อสิจะไม่พูดแบบนี้ไข่มุกเลย เพราะเขาไม่ได้ดีอย่างที่ทุกคนเข้าใจไง เขาน่ะโคตรร้ายเลยจะบอกให้ พอไข่มุกมันพูดถึงพี่อาร์แบบนั้นฉันก็ถอนหายใจออกมาที่มีแต่คนพูดชมเขาให้ฉันได้ยิน เวลาอยู่กับหวานนะหวานก็บอกว่าพี่อาร์ดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ พออยู่กับไข่มุกมันก็บอกว่าแสนดีเปรียบเสมือนสามีแห่งชาติ เขาไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอก “วันนี้ที่ฉันยอมให้มันมานอนที่ห้องก็เพราะนี่จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะเจอหน้ามันด้วย พรุ่งนี้ฉันจะไปไล่มันกับเพื่อนมันออกจากห้อง” มันคิดได้แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะฉันเองก็อยากจะให้มันไปเจอผู้ชายที่ดีกว่าแฟนของมันคนนี้ อีกอย่างนะผู้ชายที่เข้าหามันแต่ละคนรู้สึกว่าจะไม่จริงใจเลยสักคน เพราะแบบนี้มั้งฉันถึงไม่อยากมีแฟน การที่อยู่คนเดียวถามว่ามันเหงาหรือเปล่าก็เหงาอยู่หรอกแต่ถ้ามีแล้วมันทำให้ฉันปวดหัวฉันก็ขอพักเรื่องผู้ชายไว้ก่อนแล้วกัน อยู่กับตัวเองสบายใจกว่าตั้งเยอะเลย “ว่าแต่แกเหอะไปไหนกับพี่อาร์มาอ่ะกลับมาป่านนี้” “พี่อาร์เขาพาฉันไปงานเลี้ยงนักเขียนที่หัวหินอ่ะก็เลยกลับดึก” “อืม เดี๋ยวนี้แกดูสนิทกับพี่อาร์มากกว่าเดิมอีกนะ ชอบเขาแล้วเหรอ?” “อีบ้าใครชอบ ไม่ได้ชอบ” “ไม่ได้ชอบได้ไงก็ฉันเห็นแกกับพี่อาร์ตอนอยู่ในรถแบบ…” “แกเห็นด้วยเหรอ?” “ไม่เห็นมั้งจะจูบกันในรถด้วย”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more