ตอนที่6/1
ตอนที่6 ก็คงเหมือนกัน
“สวัสดีค่ะคุณพยัคฆ์”
ขวัญฤทัยเอ่ยทักทายลูกเลี้ยงออกไปเพราะไม่ต้องการที่จะเสียมารยาทกับชายหนุ่มคนตรงหน้า แต่ดูเหมือนคำทักทายของเธอกับทุกอีกฝ่ายเมินอย่างเห็นได้ชัดเขาไม่แม้แต่จะรับคำทักทายของเธอเลยด้วยซ้ำ
“เสียมารยาท ถ้าจะหาเรื่องคุณฤทัยอีก ก็ไสหัวไปซะ”
“หึ แตะต้องไม่ได้เลยหรือไงครับ?”
“ใช่เพราะในตอนนี้ฤทัยเป็นเมียฉัน ฉันกลับฤทัยจดทะเบียนสมรสกันแล้วแกก็หัดรู้จักโตบ้าง เปิดใจรับอะไรบ้างสิ”
“เหอะ จดทะเบียนสมรสแล้วเหรอครับ ผมถามจริงๆ เถอะแม่นี่มีอะไรดีพ่อถึงหลงหัวปักหัวปำขนาดนี้!”
ขวัญพิชชารู้สึกไม่พอใจกับคำพูดของผู้ชายตรงหน้านี้ จากที่ฟังลูกชายของพี่เขยเธอปากร้ายใช่ย่อย เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมขวัญฤทัยถึงกลับมาที่ห้องด้วยน้ำตานองหน้าอย่างนั้น
“เจ้าพยัคฆ์พูดอะไรให้เกียรติฤทัยหน่อยได้ไหม?”
“ทำไมผมต้องให้เกียรติ ผู้หญิงคนนี้มีเกียรติอะไรให้ผมต้องให้ เธอเข้า
