พยัคฆ์ซ่อนรัก

ตอนที่5/2

ตอนที่5/2

ขวัญฤทัยตัดสินใจจดทะเบียนสมรสกับท่านพงศ์ภาณุ เธอจะไม่สนใจคำพูดของผู้ชายคนนั้นเธอสนใจแค่ชายวัยกลางคนคนนี้ ที่จริงใจและรักเธอก็เพียงพอแล้ว เดิมทีท่านพงศ์ภาณุต้องการที่จะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่

แต่ขวัญฤทัยไม่ต้องการ เธออยากจัดงานเล็กๆ คนกันเองแค่นั้นพอ ชายวัยกลางคนก็ไม่ได้ขัดใจอะไรอะไรที่ทำให้หญิงสาวมีความสุขเขาย่อมทำให้ได้อยู่แล้ว

“พิช เก็บของเสร็จหรือยังจ๊ะ” ในวันนี้สองสาวต้องย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านของท่านพงศ์ภาณุ ถึงแม้ลูกชายของชายวัยกลางคนจะไม่เต็มใจต้อนรับพวกเธอก็เถอะ แต่ท่านพงศ์ภาณุไม่สนใจ ในตอนแรกขวัญพิชชาไม่อยากไปแต่เพราะคนเป็นพี่ขอร้อง แถมเธอเองก็เป็นห่วงไม่อยากให้พี่สาวไปอยู่ที่นั่นคนเดียว เธอจึงยอมตกลงที่จะไปอยู่ที่บ้านหลังนั้นด้วย

คนของท่านพงศ์ภาณุมาช่วยขนของให้ ส่วนเธอกับพี่สาวก็นั่งรถไปพร้อมกับชายวัยกลางคน อีกไม่กี่วันงานแต่งงานจะถูกจัดขึ้น ท่านพงศ์ภาณุจึงเห็นว่าย้ายไปอยู่ที่นั้นกันตั้งแต่วันนี้เลยดีกว่า

รถตู้คันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดในบ้านหลังใหญ่ที่มีบริเวณหลายสิบไร่ ขวัญพิชชาที่เห็นอย่างนี้ตัวอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงกับความร่ำรวยของสามีพี่สาว ก่อนหน้านี้เธอก็เคยได้ยินจากคนเป็นพี่ว่าชายวัยกลางคนค่อนข้างที่จะมีฐานะแต่เพราะความไม่ได้ใส่ใจไม่ได้อยากรู้อะไรมากมายเธอจึงไม่ได้ไปสืบประวัติของผู้ชายคนนี้ ขอแค่เขารักพี่สาวเธอจริงก็พอแล้วแต่พอมาในตอนนี้มาเห็นบ้านของท่านพงศ์ภาณุหญิงสาวก็ทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

“เอ่อ พี่ฤทัย ทำไมหลังใหญ่แบบนี้อะคะ?”

“นี่ก็เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่พี่ได้มาที่นี่ ไม่คิดว่าคุณพงศ์จะร่ำรวยขนาดนี้”

“เข้าบ้านกันเถอะเดี๋ยวจะแนะนำให้แม่บ้านรู้จัก” ชายวัยกลางคนเอ่ยบอกพร้อมยกแขนขึ้นมาโอบเอวของภรรยาสาวเข้าไปในบ้าน ขวัญฤทัยหันมายิ้มให้กับสามีพร้อมพยักหน้าให้กับน้องสาวให้ตามเข้าไปข้างใน

แม่บ้านรวมถึงคนสวนต่างมารวมกันที่ห้องรับแขกเสื้อที่ต้องมาต้อนรับว่าที่นายหญิงคนใหม่ของบ้าน ขวัญฤทัยถูกแนะนำให้ทุกคนรู้จักในฐานะนายหญิงคนใหม่เธอยิ้มแย้มให้กับทุกคนไม่ได้ถือตัวไม่ได้หยิ่งผยองอย่างที่ทุกคนคิดจินตนาการเอาไว้

“เดี๋ยวขนของคุณผู้หญิงไปไว้ที่ห้องฉันส่วนคุณของขวัญพิชชาให้เอาของไปไว้ที่ห้องรับแขกโซนฝั่งซ้ายแล้วกัน ฉันให้คนจัดห้องไว้ให้พิชแล้วนะ”

“ขอบคุณค่ะคุณพงศ์” ขวัญพิชชาเอ่ยขอบคุณพี่เขยออกไปอย่างเกร็งๆ

“แหม่ ขนกันมาเป็นโขยงเลยนะ!”

เสียงของผู้ชายอีกคนดังขึ้นหลังจากที่เขากลับมาที่บ้านเห็นว่าแม่บ้านกำลังขนของต่างๆ ขึ้นไปไว้บนห้องก็อดไม่ได้ที่จะพูดจากระแนะกระแหน่ออกมา

เสียงของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวหันหน้ากลับไปมองเจ้าของเสียง ทันทีที่พยัคฆ์เห็นใบหน้าสวยของผู้หญิงที่อยู่ในใจชายหนุ่มก็ชะงักไปทันที เขาเคยอยากเจอเธอ พยายามเดินทางไปในเส้นทางเดิมทุกๆวัน เพราะต้องการที่จะเห็นหน้าของผู้หญิงคนนี้แต่มาวันนี้ผู้หญิงที่เขาเคยสนใจกำลังมาอยู่ตรงหน้าเขาเสียได้

“จะมีสักวันไหมที่แกจะไม่ปากเสียฮะเจ้าพยัคฆ์?”

“…..”

คนตัวสูงไม่ตอบเขาเอาแต่นิ่งเพราะกำลังตกใจอยู่แต่พอได้สติก็รีบละสายตาจากใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ทันที