Chapter 9
Hindi ko mapigilang mapatingin sa daliri ko habang parang tangang nakangiti lang dito. Napatingin ako kay Paul na nagdadrive lang at hindi ko mapigilang mapatawa rason na mapalingon siya sa akin. Ang laki din ng ngiti niya at kulang na lang ay mapunit ang bibig naming dalawa kakangiti.
“Ang saya saya ba?” tanong niya at hindi ko mapigilang mapatango bilang sagot dahil totoo naman talaga. Sobrang saya ko na para bang nakalutang lang ako sa ere at nakatingin sa daliri ko na may singsing. Kahit simple lang ang singsing ay napakaganda pa rin nito sa mata ko.
Napatingin ako sa daanan dahil napansin ko na pumasok kami sa isang Sitio at nakita ko ang dagat sa kabilang banda. Makikita kung paano sumasayaw ang buwan sa repleksyon ng tubig at kumikinang eto sa liwanag.
“Nasaan tayo,
