Chapter 17
Nakangiti kong inayos ang neck tie ni George habang wala pang taong dumarating sa opisina. Masyado pang maaga pero kagaya ng requested ng head Architect na si—Paul—ay dapat 6AM ay nandoon na kami for meeting. Ang rason niya raw ay may flight daw siya paalis ng bansa pagkatapos ng meeting namin.
Nagulat kami ng biglang bumukas ang pinto ng elevator at sa loob ng mahigit walong taon ay nakita ko ang lalake na minahal ko.
Sobrang ang daming nagbago sa kanya sa pisikal na aspeto. He’s bulky, naging matikas ang katawan niya at mas tumanda ang mukha niya. Nawala na ang baby cheeks na palagi kong pinipisil noon sa halip ay bigote ang pumalit dito.
The way he walks ay sobrang confident din. He’s walking as if it’s a runway. Nagtagpo ang mga mata namin at nakaramdam ako ng takot
