วันนี้ฉันตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ และรีบเก็บของที่จำเป็นบนรถยนต์ตัวเองเพื่อจะได้กลับพร้อมเอริค ตลอดทางเราสองคนไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก แต่ก็ดีแล้วล่ะ เพราะช่วงนี้ฉันอยู่กับเอริคแล้วรู้สึกประหม่าและทำตัวไม่ถูกยังไงไม่รู้สิ ฉันถอนหายใจพลางหันมองข้างทางอย่างเหม่อลอย ก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกว่าทางกลับมันแปลกๆ หรือเปล่าน่ะ?
“เอ่อ… คุณจะไปไหนเหรอ?”
ฉันหันไปถามเอริคด้วยสีหน้าสงสัย ทันทีที่เห็นว่าเขาเลี้ยวไปอีกทางที่ไม่ใช่ทางกลับคอนโด
“ไปหาไอ้ออส”
ฉันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย คิดว่าเขาจะไปที่คอนโดก่อนซะอีก นี่ฉันต้องตามเอริคไปด้วยงั้นเหรอเนี่ย? ให้มันได้อย่างนี้สิ จะให้เขาไปส่งก็ดูจะเรื่องมากเกินไป ช่างเถอะ คงไม่นานเท่าไหร่หรอกมั้ง…
ฉันยักไหล่ ไม่พูดอะไรและหันไปมองข้างทางผ่านกระจกรถยนต์ของเอริคด้วยความผ่อนคลาย วันนี้หยุดงานพอดี แต่พรุ่งนี้ฉันก็ต้องไปทำงานที่บริษัท และคอยลากตัวเอริคไปด้วยอีกตามเคย จะว่
