“เฮ้อ เสร็จสักที”
ฉันกดส่งไฟล์งานให้เลวี่หลังจากที่โทรไปเล่าเรื่องคร่าวๆ ให้แธอฟัง เลวี่ตอบกลับมาด้วยเสียงสดใสเช่นเคย และให้ฉันส่งงานให้ทางอีเมล์แทน เพราะงานอาทิตย์นี้ไม่ได้เร่งรีบอะไร จะยุ่งหน่อยก็ช่วงอาทิตย์หน้า ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเหนื่อยหน่าย เอนตัวพิงพนังโซฟาอย่างเซ็งๆ ให้ตายสิ ฉันต้องอยู่ที่นี่กับเอริคจริง ๆ งั้นเหรอ...
“ทำงานเสร็จแล้วเหรอ”
ฉันหันไปมองตามเสียงเข้มต่ำที่ดังอยู่ทางด้านหลัง เอริคเดินออกมาจากห้องทำงานพลางยกมือนวดบริเวณหัวไหล่แกร่งไปมาคล้ายกับว่าเขาเมื่อยล้าจากการทำงานมานาน ฉันเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าหงึกหงักกลับไปให้เขาแล้วหยิบคุกกี้ในกระปุกที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมากินไปด้วย
“ค่ะ ฉันเพิ่งส่งงานให้เลวี่เมื่อกี้น่ะ แล้วนี่คุณทำงานเสร็จหมดแล้วเหรอ?”
“ยังหรอก เหลืออีกนิดหน่อย”
“มีอะไรเหรอคะ คุณอยากกินนี่ด้วยรึไง”
เอริคมองคุกกี้แล้วเหลือบมองมาทางฉันนิ่งๆ
