ดวงตากลมโตค่อยๆ กะพริบปริบสองสามที เมื่อแสงแดดส่องทะลุผ่านผ้าม่านกระทบสายตา ฉันขมวดคิ้วมุ่นอย่างสงสัยเมื่อรอบเอวบางเหมือนอะไรหนักๆ มาโอบรัดไว้แน่น พอเหลือบมองดูก็เห็นท่อนแขนแข็งแรงของเจ้าของรอยสักเท่ๆ กำลังพาดกอดเอวฉันอยู่อย่างไม่สะทกสะท้าน เสียงลมหายใจเข้มต่ำสม่ำเสมอดังอยู่ข้างใบหู ฉันเงยมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหลับตาพลิ้มอย่างสบายใจแล้วก็ได้แต่เม้มริมฝีปากด้วยความประหม่าหน่อยๆ
“ให้ตาย...”
ฉันพึมพำกับตัวเองและอยากจะทึ้งหัวให้ผมหลุดติดมือมาให้รู้แล้วรู้รอด ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนระหว่างฉันกับเอริค แล้วหัวใจฉันก็เต้นระรัวอีกครั้งทันทีที่เพิ่งรู้ตัวว่าเราสองคนยังนอนเปลือยเปล่าไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นเดียว บ้าจริง!
ฉันสูดหายใจลึกๆ เพื่อรวบรวมสติ ก่อนจะจับท่อนแขนแข็งแรงออกจากเอวบางช้าๆ แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งด้วยความระมัดระ
