ตอนที่ 8 ท่าไหนดีครับ
1718 Words
ตอนที่ 8 ท่าไหนดีครับ
"อะ อืออออ พี่เพทายหยุดก่อนเดี๋ยวพ่อกลับมาได้ยิน "ผมเอ่ยปากห้ามเสียงสั่นเมื่อมือหนากำลังลูบไล้ส่วนอ่อนไหวของผมอย่างหยอกล้อ
"อืมม เขายังไม่กลับมาหรอก "ร่างสูงไม่ได้ฟังคำตัดผมโน้มหน้าลงมาดื่มด่ำยอดอก มืออีกข้างที่ว่างก็ขยี้ ผมรู้สึกเหมือนหัวมันโล่งว่างเมื่อถูกอีกคนปรนเปรอจุดอ่อนพร้อมกัน
"นี่มันตี 3 กว่าแล้วนะพี่เพทายวันอื่นค่อยทำไม่ได้หรอตอนนี้ผมง่วงมาก"ถึงวันนี้จะเป็นวันหยุดก็เถอะแต่ถ้าโดนเอาตอนนี้นะว่าจะเสร็จผมคงสลบยามบ่ายโมงแน่ๆ! แถมยังต้องออกไปทำงานด้วยแบบนี้ผมจะไปทำงานไหวหรอถ้าขาดงานผมก็อดตังค์ไปตั้ง 500 นะตั้ง 500 เชียวนะ!!ไม่รู้หรอมีค่าขนาดไหน!!
"ถ้ามึงง่วงก็นอนไปเลยเดี๋ยวกูทำเอง "ร่างสูงพูดไม่ได้แคร์อะไร ลิ้นร้อนเลียหยอกล้อกับสะดือน้อย
"อื้ออออ อ๊ะ ตะ แต่ ผมต้องไปทำงานอีกผมไม่อยากขาด"ผมครางกระเส่าเมื่อริมฝีปากหนาครอบครองเอ็นน้อยของผมอย่างมูมมาม
"แสดงว่าที่ไม่ยอมกูเป็นเพราะมึงงกใช่ไหม งั้นพรุ่งนี้ไม่ต้องทำงานแต่กูจะให้ 2 เท่านั้นแลกกับมึงต้องบริการกูที่ให้ดีที่สุดสำหรับคืนนี้ "สิ่งที่ร่างสูงพูดทำเอาผมอ้าปากยังตะลึงไม่แน่ใจว่าอีกคนพูดจริงหรือเปล่าทำไมถึงต้องทุ่มทุนขนาดนั้น!!
"พูดจริงนะ"ผมถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ร่างสูงไม่ได้พูดอะไร ร่างสูงผละออกจากส่วนอ่อนไหวของผมแล้วเลื่อนตัวขึ้นมาสบตา ดวงตาเรียวทำให้ผมรู้สึกเหมือนตกอยู่ในมนต์ดำ ไม่อาจละสายตาออกจากใบหน้าหล่อเหลาได้
"อืมมม"ริมฝีปากหนาประกบลงกับริมฝีปากบางขบกับริมฝีปากล่างอย่างหยอกล้อก่อนจะค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นน้อยในโพรงน้ำหวานตวัดกันไปมาเหมือนงูที่กำลังเกี้ยวพาราสี รสชาติของราคะทำเอาผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็รู้สึกว่านิ้วหนากำลังบุกรุกช่องทางสงวน
"อ๊า อืออออ มันแน่น"นิ้วแรกที่เข้ามายังไม่ทันตั้งตัวนิ้วต่อไปก็ถูกส่งเข้ามาอีกครั้ง 3 นิ้วถูกหมุนเป็นวงกลมในช่องทางรัก ปลายนิ้วร้อนที่สกิดปุ่มกระสันทำเอาผมครางลั่นอย่างไม่ทันตั้งตัว ความรู้สึกร้อนวูบวาบบริเวณท้องน้อยเหมือนขึ้นรถไฟเหาะ
"อ๊าา อือออ หยุดทำไม"ก่อนที่จะถึงฟ้าถึงฝั่งแต่อีกคนก็หยุดชะงักเสียก่อนผมรู้สึกเหมือนอารมณ์ที่กำลังบินขึ้นฟ้าถูกปล่อยลงให้ลงเหวทันทีเมื่อนิ้วถูกชักออกจากช่องทางรัก จีบสีอ่อนขมิบเข้าหากันอย่างต้องการ
"อืมม มาทำเองสิครับ" ร่างหนาพลิกตัวผมขึ้นไปนั่งบนตักแกร่ง พี่เพทายมองมาที่ผมด้วยอารมณ์ราคะ
ร่างบางคนมองมังกรที่กำลังชี้โด่ตรงหน้าอย่างท้าทาย มือเท้าขยับไปรูดเป็นยักษ์สองสามทีก่อนจะยกตัวขึ้นจับเอ็นอีกคนให้ตั้งโด่ก่อนจะกดมันเข้าไปในช่องทางรักช้าๆ
สวบบบบ
"อ๊าาาาาาาาา" ร่างบางครางลั่นเมื่อคนใต้ร่างใจร้อนกระแทกเอวขึ้นมาก่อนจนเป็นสวดเข้าอย่างรวดเร็วหัวบานกระแทกเข้ากับผนังลำไส้อย่างหวาดเสียว
"ซี๊ดดดดด ขยับสิครับคนดี "ร่างสูงบอกอีกคนด้วยเสียงแหบพร่า มือหนาลูบไล้เรือนร่างขาวบางอย่างเลาโลม ผมดันหน้าท้องแกร่งก่อนจากยกตัวขย่มอีกคนช้าๆ
"อ๊ะ อ๊าาาา"ทุกครั้งที่ขย่มลงสะโพกหนาจะกระแทกสวนขึ้นมาทำให้เอ็นร้อนยิ่งสอดใส่ลึกเข้าไปอีกความเสียวซ่านทำเอาร่างบางแทบจะไม่มีแรงขย่มต่อ
"ซี๊ดดดดด ตอดดีจัง อื้มมม"จังหวะที่เนิบนาบตอนแรกเริ่มเร่งจังหวะขึ้นทำให้ตอนนี้ร่างบางที่อยู่ข้างบนสั่นสะเทือน เอ็นน้อยดีดขึ้นดีดลงใส่ซิคแพค 6 ลูกที่กำลังอวดโฉม เหงื่อกาฬไหลตามไรผมของร่างบางไหลย้อยลงมาตามร่างกายทำให้อีกคนมองด้วยความปรารถนา
"อ๊าาาาาา อ๊ะะะะะะะะ"
พรับๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลนเสียงครางทั้งสองเสียงแข่งกันจนดังลั่นห้อง ห้องทั้งห้องร้อนระอุด้วยไฟราคะ
"อ๊าาาา ไม่ไหว ผมจะแตกแล้ว "ร่างบางขย่มถี่กว่าเดิมเพื่อถีบส่งตัวเองไปสู่สวรรค์
"อ๊ะะะะะะะะ อ๊าาาาาา อร๊างงงงงงง"สายธารสีขาวถูกปล่อยออกมาจากแกนกายเล็กร่างบางลงนอนราบไปกับตัวเพทายอย่างหมดแรง ร่างสูงจูบขมับที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อของอีกคนเบาๆอย่างรักใคร่ก่อนจะใช้มือน้ำลูบไล้เอาเหงื่อกาฬที่ไหลย้อยออกจากใบหน้าขาว
"ทำได้ดีมากครับที่รัก"ร่างสูงพลิงอีกคนให้อยู่ข้างล่างก่อนที่จะลุกขึ้นคร่อม แก่นกลางที่ยังเชื่อมกันอยู่ถูกกระแทกเข้าอีกครั้ง
"อ๊าาาา"ร่างบางครางลั่นเมื่อยังไม่ทันตั้งตัว
"อื้มมมม แน่นโคตร"เอ็นใหญ่กระแทกเข้าใส่รู้รักที่มีน้ำไหลเยิ้มออกมาถี่ ร่างสูงมองคนรักที่นอนราบไปกับเตียงหน้าขาวหน้าระรื่นเชิดขึ้นครางอย่างโอ้อวดเสียง
"อ๊าาาาาาาา อ๊ะะะ"แรงกระแทกส่งผ่านไปหาร่างบางจนอีกคนตัวสั่นคลอน เสียงหัวเตียงกระแทกผนังดัง ปึกๆ ระรัว
"อ๊าาา ใกล้แล้ว พร้อมกันนะครับ"ร่างสูงครางบอกก่อนจะเร่งจังหวะกระแทกเร็วยิ่งกว่าเดิมไม่นานเอ็นใหญ่ก็กระตุกที่ปล่อยน้ำรักออกมาเต็มช่องทางรักของอีกคน เอ็นน้อยก็กระตุกปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมๆกับร่างสูง
"แฮ่กๆ "เสียงหอบหายใจดังออกมาจากทั้งสองคนนั่นเพิ่มยังไม่มีใครยอมแพ้ สูดเอาออกซิเจนเข้าไปในปอดเหงื่อกาฬไหลย้อยออกมาเหมือนกับไปวิ่งมาราธอนรอบสนามฟุตบอลโรงเรียน
"อืออออ "ปากหนาซุกไซ้ลงบนซอกคอหอมกรุ่นดูดเม้มจนเกิดรอยตรีตราแสดงความเป็นเจ้าของที่แล้วที่เล่าจนซอกคอขาวแทบจะไม่มีที่ว่างมีแต่สีแดงของรอยรัก
ผมขยัยตัวอย่างรำคาญเมื่อร่างสูงยังซุกไซ้อยู่บนซอกคอ
"อย่าเพิ่งนอนสิครับพี่ยังอยากอยู่เลย"ร่างสูงพูดอย่างเอาแต่ใจเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างทำตาปรือเหมือนจะหลับ
"ไม่เอา ผมง่วงไม่ไหวแล้ว"ร่างบางเบะปากใส่อยางไม่พอใจ
"อืมมม งันนอนเฉยๆที่เหลือพี่ทำเอง "
"อ๊าาาา" แล้วหลังจากนั้นบทเพลงรักก็เริ่มบรรเลงขึ้นอีกผมไม่รู้ว่าโดนอีกคนรังแกไปจนถึงตอนไหนกว่าจะรู้ตัวผมก็สลบแล้วสลบอีกจนแทบไม่มีแรงขยับ....
...ใช้งานหนักขนาดนี้เพิ่มค่าแรงให้ด้วย...
ผมตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันมองไปรอบห้องไม่เห็นอะไรรวมถึงร่างสูงของคนที่รังแกผมเมื่อคืนด้วย ผมขยับตัวลุกอย่างยากลำบากรู้สึกเสียดที่ข้างหลังจนแทบไม่อยากขยับ ผมตัดใจนอนลงต่อหลังหลังจากที่พยายามลุกแต่ก็ไม่สำเร็จ
"พี่เพทายแม่งใจร้ายรังแกอยู่ได้บอกให้หยุดก็ไม่หยุด แม่ง! ฮึก!" ผมอารมณ์เสียจนทำอะไรไม่ถูกจนร้องไห้ไม่รู้ว่ามันน้อยใจหรือหิวมันปนกันไปหมดจนแทบแยกความรู้สึกไม่ออก หิวก็หิว!เจ็บก็เจ็บ!!
แกร๊ก
"ร้องไห้ทำไม " ผมมองพี่เพทายที่เดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยอะไรสักอย่างที่ส่งกลิ่นหอมจนลูกๆในท้องผมร้องควรคราง
"หิว!"ผมพูดเสียงดังตาเปล่งประกายเมื่อร่างทรงวางถ้วยมาม่าหมูสับสีเขียวของโปรดตรงหน้า
"โทษทีที่ทำให้กินได้แค่นี้ในตู้เย็นของมึงไม่มีอะไรเลย เหมือนข้าวสารจะหมดด้วย"ผมเบิกตากว้างจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่ผมเข้าห้องครัวมันน่าจะเหลือให้อยู่ถึง 1 ถึง 2 อาทิตย์ไม่คิดว่ามันจะหมดเร็วขนาดนี้ แต่ก็ยังดีที่ยังเหลือมาม่าหมูสับรสโปรดของผมอยู่ไม่อย่างนั้นผมคงจะกินหัวพี่เพทายแทนข้าว
"ป้อน" ผมอ้าปากกว้างกอดอกมองอีกคนออย่างเอาแต่ใจ พี่เพทายไม่ได้ว่าอะไรแค่นั่งข้างๆเตียงก่อนจะม้วนเส้นเป่าให้หายร้อนและป้อนใส่ปากผมเคี้ยวเส้นนุ่มๆอย่างเบิกบานรู้สึกว่าอารมณ์ที่วูบวาบตะกี้นี้มันหายไปแล้ว
"พี่เพทายเห็นพ่อไหม "ผมกลืนเส้นทั้งหมดลงคอก่อนจะเอ่ยถามอีกคนไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อกลับมายัง
"อืม เห็นแกนอนอยู่ที่โซฟาหน้าโทรทัศน์"พี่เพทายตอบก่อนจะส่งเส้นมาม่าเข้าปาก ผมเคี้ยวช้าๆอย่างอารมณ์ดี อะไรมันจะดีไปกว่าการถูกเอาอกเอาใจละ!!
" ออนอี้กี่โองแอ้วอะ"ผมถามอย่างสงสัยทั้งที่เส้นมาม่ายังเต็มปากอยู่
ปึก
"กินให้หมดก่อนค่อยพูด "ผมลูบหน้าผากตัวเองด้วยใบหน้าบึ้งตึงอีกคนใช้นิ้วดีดหน้าผากผม ผมเคี้ยวเส้นในปากให้หมอย่างรวดเร็ว
"ตอนนี้กี่โมงแล้ว "ผมรู้สึกถึงความร้อนอย่างชัดเจนเพราะในห้องผมไม่ได้ติดแอร์มีแต่พัดลมตัวเก่าที่ใช้มานานไม่รู้ว่าวันดีคืนดีมันจะพังตอนไหน
"บ่าย 2 "ผมเบิกตากว้างไม่คิดว่าจะหลับเพลินนานขนาดนี้
"แล้วพี่เพทายไม่รีบไปดูผับหรอ "ผมถามกลับไปไม่ใช่ว่าอีกคนทิ้งให้พี่กราฟเป็นคนจัดการอีกแล้วนะ ใช้งานพี่เเกขนาดนั้นไม่รู้ว่าได้ตังค์คุ้มไหม
"ไม่ กูจะอยู่กับเมีย "ผมปิดปากเงียบทันที รู้สึกเขินหน่อยๆกับคำสรรพนามที่ถูกเรียก
เมียงันนหรอ....งั้นแสดงว่ามีสิทธิ์หวงได้สินะ!!!!
- Writer
