ทาสรักดวงใจทมิฬ

ตอนที่ 7

ตอนที่ 7

ภายในคอนโดฯ คู่ขาผู้ร้อนแรงและเย้ายวนของภูวเดชกำลังร่ายมนตร์ลีลารักให้กับร่างกำยำอย่างเร่าร้อนบนเตียงนุ่ม พร้อมเสียงครวญครางดังสั่นกระเส่าจากริมฝีปากหนาได้รูปออกมาเป็นระยะ ยามที่ร่างเซ็กซี่โยกย้ายส่ายวนราวกับกำลังเล่นกระดานโต้คลื่น พร้อมฝ่ามือน้อยๆ ลูบไล้และกรีดกรายปลายเล็บแหลมคมลงบนรอยแผลเป็นบนแผ่น อกกว้างอย่างยั่วยวน

สายตาหวานเชื่อมหยดย้อยมองใบหน้าหล่อเหลาซึ่งแหงนเงยราวกับกำลังเจ็บปวดรวดร้าวจากสิ่งใด พร้อมกับยักย้ายส่ายสะโพกเข้าหาความแข็งแกร่งอย่างเร่งรีบ เร่าร้อนและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเมื่อได้รับเสียงครางกระเส่าอันแหบพร่าจากชายหนุ่ม ยิ่งทำให้จิ้งจอกสาวพราวเสน่ห์ฮึกเหิมเพิ่มแรงรักให้ชายหนุ่ม ก่อนผละออกมาเสียดื้อๆ

“เอมี่ คุณกำลังจะฆ่าผมหรือไง” เสียงทุ้มกระเส่าระเบิดถามอย่างคนหงุดหงิดเมื่อหนทางการปลดปล่อยรออยู่เบื้องหน้าแต่กลับพังทลายลง

“ใครบอกล่ะคะคุณภูมิขา เอมี่กำลังจะทำให้คุณแตะขอบสวรรค์ต่างหากค่ะ แต่อาจช้าหน่อย” เสียงหวานพร่าสั่นเอ่ยบอกพร้อมกับกระดกน้ำสีน้ำตาลอมแดงเข้าปาก ก่อนก้มลงประทับบนริมฝีปากหนาแล้วค่อยๆ ปล่อยน้ำนั่นผ่านเข้าสู่ลำคอหนา ซึ่งเขาก็รับด้วยความเต็มใจ ก่อนเร่งเร้าให้แม่จิ้งจอกสาวรีบจัดการกับความยิ่งใหญ่ของตนซึ่งกำลังผงาดไม่ยอมลง เหตุเพราะถูกทิ้งกลางคัน ด้วยการบดเบียดเจ้าสิ่งนั้นเข้าหาต้นขาเรียวสวยแล้วย้ายมาวนส่ายหาความอ่อนนุ่ม พร้อมด้วยเสียงหัวเราะสดใสของหญิงสาว ซึ่งเธอชอบใจยิ่งนักกับการได้แกล้งชายหนุ่ม เรียวปากสวยแย้มยิ้มบนมุมปากเล็กน้อย

แม้ร่างกายจะร้อนรุ่มเพียงใดแต่ก็ไม่อยากให้บทพิศวาสอันร้อนแรงและเธอก็เป็นผู้คุมเกมในครั้งนี้จบลงง่ายๆ เธอจะตอบแทนเช็คเงินสดนับล้านที่เขาหยิบยื่นให้อย่างคุ้มค่า ปลายนิ้วเรียวสวยซึ่งกำลังแยกกรีดกรายขึ้นอีกครั้ง ทว่าบัดนี้นิ้วแสนซุกซนไม่ได้กรีดลงบนรอยแผลเป็นเหมือนคราแรก แต่มันกำลังกรีดกรายคล้ายร่ายมนตร์กับความแข็งแกร่งของชายหนุ่มแทน

“เอมี่ คุณกำลังทรมานผมให้ตายทั้งเป็นรู้บ้างไหม ผมจะทนไม่ไหวแล้ว” เสียงทุ้มเอ่ยบอกด้วยเสียงแหบพร่า แม้อยากจะจับร่างเซ็กซี่ให้นอนราบแล้วจัดการปลดปล่อยความปวดร้าว แต่เมื่อแม่จิ้งจอกสาวขอทำหน้าที่เองในวันนี้ เขาก็ต้องอดทนรอ รอว่าเธอจะทรมานเขาไปถึงไหน

“แล้วเอมี่ทรมานคุณตรงไหนเหรอคะ” เสียงหวานเอ่ยถามทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ ก่อนเร่งกรีดกรายปลายนิ้วให้รุนแรงและเร็วขึ้นพร้อมทั้งอัดแอ่นอกอวบให้ริมฝีปากหนาได้เชยชม

ส่วนภูวเดชเมื่อไฟพิศวาสลามเลียไปทั่วร่างอย่างคนทุรนทุราย ก็ผละริมฝีปากออกจากทรวงอกอวบใหญ่

“พอทีเถอะ เอมี่” เสียงทุ้มพร่าร้องห้าม เมื่อความรวดร้าวบนความแข็งแกร่งจะทานทนไม่ได้อีกต่อไป

“อีกนิดนะคะ คุณภูมิขา เอมี่ยังสนุกอยู่เลยค่ะ” เอมี่เอ่ยบอกเสียงสั่น ก่อนหันไปกระดกน้ำสีน้ำตาลอมแดงในแก้วทรงสวยเข้าปากอีกครั้ง และเธอก็ทำเช่นเดิมโดยการป้อนเข้าปากของภูวเดช แล้วหันมาจัดการเติมความแข็งแกร่งอันใหญ่โตของชายหนุ่มเข้าหาความอ่อนนุ่ม และเริ่มบรรเลงลีลารักอีกครั้งอย่างเนิบนาบ

ทว่าเธอก็ไม่อาจชักช้าได้อีกต่อไปเมื่อได้ยินเสียงเร่งเร้าจากริมฝีปากหนา พร้อมกับมือหนากดคลึงสะโพกมน จากนั้นแม่จิ้งจอกสาวซึ่งกำลังเปี่ยมไปด้วยเพลิงพิศวาสก็ออกวาดลวดลายลีลารักอย่างหนักหน่วง และเพียงไม่นานทั้งสองก็พานพบกับสวรรค์ ซึ่งกว่าจะผ่านพ้นมาได้แทบทำให้ชายหนุ่มคลั่งตาย

วันรุ่งขึ้น คุณหญิงกัญญาตื่นแต่เช้าแล้วตรงมาที่ห้องนอนของบุตรชาย เคาะประตูอยู่สองสามครั้งแต่กลับพบเพียงความเงียบ ก่อนจะหันไปถามสาวใช้ที่เดินขึ้นมาทำงานความสะอาด

“คุณภูมิไม่ได้กลับมาเหรอ”

“ไม่ได้กลับมาค่ะคุณหญิง” เสียงสาวใช้รายงาน ก่อนถอยห่างออกมาเมื่อคนเป็นนายหญิงหมดคำถามและหันไปจัดการทำงานตามหน้าที่

คุณหญิงกัญญาได้ยืนถอนหายใจอย่างคนกลัดกลุ้มและเอือมระอา

“ป้านวล ขอข้าวต้มให้ฉันนะ รู้สึกไม่ค่อยสบาย อยากทานอะไรร้อนๆ เสียหน่อย” คุณหญิงกัญญาเอ่ยบอกป้านวลหลังจากนั่งลงที่โต๊ะทานอาหาร ซึ่งก็มีเพียงนางที่นั่งทานอาหารเช้าเพียงลำพังเหมือนทุกๆ วัน

“ได้ค่ะคุณหญิง” ป้านวลรับคำและหันไปจัดการตามคำสั่งทันที ส่วนภายในใจก็ได้แต่คิดสงสารคุณหญิงที่ต้องมารับรู้เรื่องเลวร้ายที่บุตรชายเป็นคนก่อ แถมคนก่อเรื่องก็ไม่เคยย่างกรายกลับมาบ้านหากไม่ถูกคุณหญิงโทรตาม

‘ทำไมคุณภูมิถึงได้ทำแบบนี้นะ’ ป้านวลได้แต่พึมพำในใจ ก่อนจะยืนมองคุณหญิงนั่งรับประทานข้าวต้มเงียบๆ

ด้านคุณหญิงกัญญาหลังจากทานข้าวต้มฝีมือป้านวลเรียบร้อย ก็เรียกให้ทนายส่วนตัวทำการสืบหาวรินญาทันที เมื่อจัดการเรื่องตามหาหญิงสาวเสร็จ คุณหญิงกัญญานั่งมองโทรศัพท์แล้วกดโทรหาบุตรชายทันที และเรื่องนี้ลูกชายของนางจะปัดความผิดรับชอบไม่ได้เด็ดขาด แม้จะต้องยื่นคำขาดกับบุตรชายนางก็ต้องทำ แต่จนแล้วจนรอดภูวเดชก็ไม่มีทีท่าจะรับโทรศัพท์แม้แต่น้อย วันนี้เป็นวันหยุด แทนที่บุตรชายเพียงคนเดียวจะมาหาคนเป็นแม่ แต่คุณหญิงกัญญาก็ไม่เคยได้พบหน้าบุตรชายเลย นอกเสียจากนางจะเป็นฝ่ายไปพบเอง