Ep3 (จบบท) : เนื้อกาย by...kanokrot

4034 Words

ภาพความทรงจำครั้งวันวานสะท้อนความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่แห่งวัยสาว เคยวาดหวังด้วยความรักบริสุทธิ์ตามประสาสาวรุ่น สักวันเธอจะมีชายคนรัก ที่เธอรักและรักเธอมากไม่ต่างกัน เธออยากมีครอบครัวเล็กๆ อยู่กันตามประสา พ่อ แม่ ลูก ในบ้านบ้านหลังไม่ต้องใหญ่แต่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความรักก็พอ แต่ความฝันทุกอย่างกำลังจะถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าชุบเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เพราะนี่เป็นวิธีทวงบุญคุณของเขานั่นเอง สาวน้อยหลับตาแล้วภาพในวันนั้นจึงปรากฏขึ้นมาอีกครา... รุ่งรดาจำได้ในวันนั้นเธอพยายามหลบเลี่ยงเขาอีกครั้ง ตอนเสร็จสมด้วยปากของพ่อเลี้ยงหนแรก เธอรีบใช้มือดันศีรษะได้รูปตรงหว่างขาตนเองออกให้พ้นทางพยายามสะกดกลั้นความเสียวซ่านจากริมฝีปากร้อนที่เอาแต่คอยดูดเลียสองกลีบช้ำอย่างเอาเป็นเอาตาย เมื่อความสำนึกชั่วดีนั้นแล่นผ่านเข้าสู่ความรู้สึก มันไม่สมควร และมันก็ผิด เธอจะปล่อยให้เขาย่ำยีเหมือนผู้หญิงข้างทางมันไม่สมควร “พ่อเลี้ยงเหม...พอเถอะค่ะ รดาไม่...ซี้ด...อ๊ายยยย” คำร้องห้ามกลับแปรเปลี่ยนเป็นเสียงร้องครางลั่น เจ้าตัวเกร็งร่างเพื่อขับความเสียวซ่านออกมาเป็นธารน้ำใส ต้องยอมพ่ายแพ้แก่กิเลสราคะอีกครา เมื่อถูกละเลงเม็ดพลอยด้วยปลายลิ้นระรัว รุ่งรดากระดกก้นขาวขึ้นอัดใบหน้าของพ่อเลี้ยง จากมือที่ผลักไสกลับดึงรั้งไม่ยอมให้ห่างกาย ไม่...เธอจะต้องหยุดเขาให้ได้ ไม่ใช่สมยอมเขาแบบนี้ สำนึกดีฉุดรั้งเธออีกหน แต่พอเอาเข้าจริงๆความสยิวที่กำลังโจมตีเธอจนร่างสั่น เมื่อกลีบส้มโอของเธอนั้นกำลังถูกพ่อเลี้ยงเหมปาดเลียจนน้ำเยิ้มนั้นเหือดแห้ง เขาทั้งเซาะทั้งดูดจนร่างน้อยกระตุกเกร็งอีกรอบ นี่เธอต้องพ่ายแพ้ให้เขาอีกครั้งหรือนี่ สาวน้อยน้ำตาคลอเบ้า เกลียดตัวเอง ที่ไม่เข้มแข็งมากพอ พอส่งหญิงสาวถึงสวรรค์ได้อีกครั้ง เขาจึงดึงร่างหนาของตนเองขึ้นแล้วช้อนตามองเรือนร่างขาวจับตาด้วยความพึงพอใจ ก่อนส่งปลายนิ้วร้ายสอดพรวดเข้าไปใหม่ ความคับแน่นของช่องรักเกือบทำเอานิ้วหักเลยทีเดียว “ชูว์...เธอมีความสุขหรือเปล่ารดา ไหนตอบฉันหน่อยสิ” คนแก่กำลังหน้ามืดเอ่ยห้ามเสียงกระเส่าตอนเห็นกลีบปากขยับเพื่อเอ่ยห้าม เขาแช่นิ้วมือนิ่งไว้ในโพรงสวรรค์ ปล่อยให้ภายในตอดนิ้วเขา ตุบ ตุบ พลางแลบลิ้นแล้วเลียกลีบปากที่เลอะน้ำคาวกลืนกินด้วยความเอร็ดอร่อย ส่งสายตาของราชสีห์หนุ่มไม่ต่างจากการจ้องกินเหยื่ออันโอชะ “พอเถอะนะคะ รดากลัว” เธอส่ายหน้าน้ำตากลิ้งตกลงข้างแก้ม มันเจ็บและทรมาน นี่แค่เพียงเขาส่งนิ้วเข้าใส่ร่องของเธอยังรู้สึกทนไม่ไหว แล้วถ้าเป็นอันไหนของเขาล่ะ เธอจะทนเจ็บปวดได้ยังไง เหมราชหลุบสายตามองเนื้อกลีบส้มโอ ซึ่งตอนนี้มันกำลังถูกนิ้วมือเขาชำแรกเพื่อเตรียมความพร้อมกับดุ้นอันใหญ่โตกว่านี้เป็นหลายเท่า ด้านในโพรงหญิงสาวตอดรัดนิ้วเขาดีเหลือเกิน ทำเอาขนกายเขาลุกชัน ไอ้ลูกชายแทบปริแตก “พออะไรกันรดาจ๋า ฉันยังไม่ได้รักเธอเลยนะ ขอฉันเถอะ ฉันต้องการเธอเหลือเกิน รดาเด็กดีของพ่อเลี้ยงเหม...” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยออดอ้อนร้องขอ ชั้นเชิงชายไม่ได้สิ้นหายตามอายุที่มากขึ้น ถึงเขาไม่ใช่เพลย์บอยตัวยงแต่ก็พอมีเขี้ยวเล็บอยู่บ้างตามประสาผู้ชายหน้าตาและรูปร่างดีจัดคนหนึ่ง พ่อเลี้ยงส่งสายตาเจ้าชู้ พลางโน้มกายบดจูบกลีบปากอิ่มแสนหอมหวาน เขาสอดแทรกปลายลิ้นตวัดหยอกเอินเรียวลิ้นเล็กที่ยังอ่อนหัด “อืม...อืออออ” เสียงหวานครางผะแผ่ว มึนงงกับความหวานที่ถูกเขายัดเยียดใส่เข้ามาในโพรงปาก ก่อนเชิดหน้าเริดขึ้นเมื่อกลางกายสาวถูกกระตุ้นด้วยปลายนิ้วชี้ “อืมมมม...อูยยยย” เหมราชชักเรียวนิ้วเข้าออกในโพรงเนื้อหวาน เขางอนิ้วเพื่อต้องการสัมผัสภายในได้ถนัดมากขึ้น ต้องการครูดมันกับผนังถ้ำภายใน ก่อนละริมฝีปากลากไล้ลงมาเรื่อยจนค้นพบซาลาเปาลูกใหญ่ยั่วน้ำลายสอ พ่อเลี้ยงไม่รั้งรออะไรอีกให้เปลืองเวลา เมื่อเขาอ้าปากไม่ต่างจากเด็กน้อย ครอบงับเข้ากับเม็ดเชอร์รี่ที่ประดับอยู่กึ่งกลางซาลาเปาขาวใหญ่ ดูดดึงมันจนแก้มตอบ สร้างความเสียวสยิวให้สาวน้อยไร้ประสบการณ์ “อ๊าห์...ซี้ดดดด...พอก่อนนะคะรดาไม่ไหวแล้ว” รุ่งรดาครางเสียงกระเส่า ดวงตาหลับปี๋ เมื่อพ่อเลี้ยงสุดหล่อขยันบำเรอเธอทั้งสองเต้าทรวงไปพร้อมกับนิ้วเรียวที่ขยันผลุบหายเข้าออกตรงกลีบผกา ความเป็นชายกระดกหัวหงึกหงักมันทิ่มหัวชนอยู่แถวหน้าท้องแบนราบ เธอรับรู้เหมือนมีน้ำแฉะถูกร่างเธอ มันกำลังรอเวลาสมควรเพื่อมุดร่องของที่มันชอบ พ่อเลี้ยงเหมโลมเล้าเนื้ออวบอิ่มสองทรวงงามสลับกันซ้ายขวาอย่างไม่ให้น้อยหน้า ถูกใจตอนร่างเล็กแอ่นกระทู้เข้าหาไม่ถอย ถึงปากรูปกระจับจะร้องบอกไม่ไหว ทว่าร่างกายของเจ้าหล่อนกลับตอบสนองเขาอย่างดีเยี่ยม “อ๊าห์...รดาจ๋า หอมหวานอะไรอย่างนี้ ดูดนมเธอเหมือนฉันได้กินอาหารทิพย์ก็ไม่ปาน” เขาขบเม้มเนื้อนิ่มรอบวงปานใหญ่ ทำรอยรักสลักไว้ให้รุ่งรดาได้จดจำ ตรงนี้มันเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว “รดาของฉันช่างสวยเหลือเกิน” “แต่รดาเสียว รดาทรมานเหลือเกินแล้วค่ะพ่อเลี้ยงขา” การถูกโจมตีทั้งสองเต้าเต่งตึง อีกทั้งกลีบผกาฉ่ำน้ำ สร้างความกระสันอยากจนคนไม่ประสาเริ่มคลุ้มคลั่ง เธอวาดมือกอดรัดร่างหนาให้แนบสนิทกับผิวกายตนเอง กระเด้าสะโพกเข้าใส่ปลายนิ้วมือเสียเอง แจะ แจะ แจะ แจะ ความร่านร้อนของสาวน้อยสร้างความพอใจแก่พ่อเลี้ยงยิ่งนัก มันเป็นสัจธรรมของมนุษย์ ไม่มีใครไม่พ่ายแพ้ต่อกิเลสราคะภายในได้หรอก “รดาอยากให้ฉันทำอะไรให้ล่ะ ไหนลองเอ่ยขอมาสิ ฉันยินดีทำให้รดาได้ทุกอย่างอยู่แล้ว” คนเจ้าเล่ห์แกล้งถาม และรุ่งรดานั้นรู้ทันแต่เธอกำลังทนไม่ไหว ได้แต่ข่มความอายร้องขอเขาไปอย่างที่ใจต้องการ “เอารดาค่ะ รดาอยากให้พ่อเลี้ยงเอารดา” ร้องขอแล้วกัดปากข่มความรู้สึกอาย คนมากชั้นเชิงได้แต่อมยิ้มแต่ยังไม่ยอมทำตามคำขอ เขาแช่นิ้วไว้ในร่องสาวไม่ขยับ ทำให้คนอารมณ์กำลังแตกกระเจิงเกิดความทรมาน “อย่าทรมานกันอีกเลย รดาขอร้องนะคะ...” เธอช้อนสายตาหยาดเยิ้มมองคนขี้แกล้ง ด้วยตกอยู่ในห้วงแห่งโลกีย์เกินยับยั้ง อ้อนวอนเขาด้วยดวงตาพราวระยับ ครานี้พ่อเลี้ยงเหมถึงกับยิ้มกริ่ม ก่อนประกบเรียวปากมอบจูบร้อนแรงให้สาวน้อย แล้วเร่งส่งนิ้วเข้าใส่ร่องสวาทระรัว เกิดเสียงดังสะท้าน แจะ แจะ แจะ แจะ “อ๊ะ...” สาวน้องห่อปากเมื่อด้านล่างของเธอนั้นถูกนิ้วทะลวงเข้าใส่ถี่รัวขึ้นจนเม็ดกระสันเต้นระริก เธอถ่างขาออกเมื่อพ่อเลี้ยงคร่อมร่างหนาของเขาขึ้นมาอยู่ด้านบนร่างกายตนเอง เธอแอ่นสะโพกขึ้นอำนวยความสะดวกให้นิ้วร้ายก่อนจะเบิกตาโตตอนชายหนุ่มชักนิ้วออกแล้วจู่โจมด้วยดุ้นเนื้อแทน “อืออออ...เจ็บค่ะ” หญิงสาว รีบดันร่างหนาให้พ้นจากร่างกายตัวเองจ้าละหวั่น แสดงออกตรงกันข้ามก่อนหน้านี้ เมื่อหัวหยักบานทำการทักทายเนินสวรรค์อย่างไม่ทันตั้งตัว มันจดจ่อตรงหน้าโพรงถ้ำเพื่อขอผ่านทางมุดเข้าด้านในเป็นการทักทาย ทว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับคนไร้ประสบการณ์อย่างสาวน้อยแห่งไร่องุ่น “โอ้ย...เจ็บ...รดาเจ็บเหลือเกิน...ฮืออออ” สาวน้อยถึงกับปล่อยโฮเมื่อร่างกายเธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกฉีกออกเป็นชิ้นส่วน เจ้าตัวรีบยกมือดันร่างหนาออกห่างเมื่อไม่อาจสู้ทนต่อความเจ็บครั้งนี้ได้ แต่ไม่ต่างจากการดันก้อนหินอันมหึมา เมื่อร่างหนาทรงพลังไม่แม้แต่ขยับถอยห่างให้เธอ เหมราชกัดฟันเกร็งร่างกำยำของตนเองจนสั่นไหว เหงื่อเขาไหลซึมหยดลงถูกผิวขาว ด้วยว่าเขาต้องข่มกลั้นอารมณ์ไม่ต่างกัน เมื่อเจ้าเอ็นเท่าข้อมือเด็กทะลวงเสียบพรวดจนมิดทั้งดุ้นจนรู้สึกเหมือนเขาได้กระชากเนื้อเยื้อภายในจนยับเยินเสียแล้ว ทำให้เลือดสีแดงสดไหลซึมผสมน้ำรักออกมาอยู่ปากถ้ำ เหมราชคลี่ยิ้มบิดเบี้ยว ผุดความรู้สึกหวงแหนและความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของหญิงสาวขึ้นมาในหัวใจทันที รดาเป็นสิทธิ์ของเขาอย่างเต็มตัวแล้วสินะ ต่อจากนี้ไปหญิงสาวจะเป็นทุกอย่างสำหรับชีวิตเขา... ด้วยอารมณ์ฮึกเหิมต่อความรู้สึกการเป็นเจ้าของ มันทำให้เหมราชลืมตัวเผลอส่งตัวตนรุนแรงมากขึ้นเข้าไปอีก “กรี๊ดดด...กรี๊ดดด...อร๊าย...ไม่...ไม่...รดาเจ็บ เอามันออกไปจากตัวของรดาเดี๋ยวนี้นะ” สองมือผลักไสพัลวันหมายสู้ให้ตัวเองนั้นหลุดพ้นจากความเจ็บปวด ร่างกายที่เล็กกว่าหลายเท่าเหมือนจะรองรับความใหญ่โตเกินชายไทยแทบไม่ไหว เนื้อปากทางขยายตัวจนแทบฉีกขาด มันรู้สึกตึงไปหมดทุกสัดส่วนก็ว่าได้ “อีกนิดเดียวรดาที่รัก เดี๋ยวมันก็ไม่เจ็บแล้ว ทนหน่อยก็แล้วกันนะคนเก่งของฉัน” “ฮืออออ...แต่รดาจะตายแล้วนะคะพ่อเลี้ยง เอามันออกไปทีเถอะ รดารับของพ่อเลี้ยงไม่ไหวแล้วจริงๆ...” เป็นเพราะเธอเจ็บมากนั่นเอง เหมราชกัดฟันแล้วหยุดตัวเองแช่นิ่งค้างไว้ ก่อนเอื้อมมือลงด้านล่าง มองสิ่งเชื่อมสองคนไว้ด้วยกันด้วยความรู้สึกหลากหลาย “ครั้งแรกมันจะเจ็บแบบนี้ทั้งนั้นแหละ แต่รับรองต่อไปเธอจะเสียวมากกว่าเจ็บ” “แต่ของคุณเหมใหญ่เหลือเกินนี่คะ” คนไร้ประสบการณ์แต่ไม่ได้ไร้เดียงสาเสียจนไม่รู้อะไรเลยเอ่ยประท้วงเสียงสั่น “อีกหน่อยเธอจะหลงของใหญ่จนโงหัวไม่ขึ้น” พูดจบพร้อมสะกิดเม็ดเสียวเพื่อต้องการผลิตน้ำหล่อลื่นเป็นตัวช่วย เขาช้าไม่ได้เพราะเขาเองก็จะตายเหมือนกัน “อืมมมม...อู้วววว” พอถูกสะกิดเม็ดเสียวรุ่งรดาถึงกับครางกระเส่า แอ่นนมสองเต้าเบียดเข้าหาร่างทรงพลัง รู้สึกทุเลาความเจ็บก่อนหน้าลงได้พอประมาณ และพอน้ำรักไหลชุ่มคนยั้งตัวเองไว้เพราะสงสารกระดกก้นก่อนโยกเข้าใส่เสียงดัง ตับ ตับ “กรี๊ดดดด...กรี๊ด” พอเขาขยับตัวอีกครั้งแต่รุนแรงกว่าเดิม รุ่งรดาเลยส่งเสียงร้องดังอีกเช่นเคย เธอผวาทั้งร่างอิ่มเข้าหาร่างใหญ่กว่า แม้ตอนแรกเธอจะผลักไสเขาออกห่าง ทว่าพอเขาเริ่มขยับช่วงล่างสอดเสือกหนักหน่วงขึ้น เธอต้องรีบอ้าทั้งแขนและขาเกี่ยวกวัดรัดร่างหนาชายหนุ่มไว้แนบแน่น น้ำเหนี่ยวไหลเปื้อนออกมาพร้อมดุ้นใหญ่แล้วผลุบหายตอนมันมุดหัวคืนร่องเดิม ทำให้สองมือผลักไสก่อนหน้าเปลี่ยนเป็นจิกครูดลงกับแผ่นหลังเปลือยเพื่อระบายความทรมานตอนเขาขยับดุ้นเอ็นในร่องเธอ “โอววว...ช่างดีเหลือเกินรดาจ๋า ร่องเธอเอามันอะไรอย่างนี้ แคบเล็ก ตอดรัดจนเอ็นฉันแทบขาด...ซูดดดด” พ่อเลี้ยงแห่งไร่องุ่นทำเสียงซูดซาด ร่องสดใหม่มันช่างแสนวิเศษอะไรเช่นนี้หนอ ทั้งรัด ทั้งตอด ทำเอาเขาเสียวกระสันจนน้ำเกือบพุ่ง เพียงกระเด้าสะโพกเข้าหาไม่กี่ทีไอ้ลูกชายไม่รักดีมันเกือบทำเขาล้มปากอ่าว นี่ถ้าเขาเป็นไก่อ่อนกว่านี้คงได้อับอายสิ้นลายเสือกับเด็กสาวไปเสียนานแล้วด้วยซ้ำ เหมราชสัมผัสได้ว่าสาวน้อยของเขาคงรู้สึกเจ็บมากสินะ แต่จะให้เขาหยุดเคลื่อนไหวกลางคันตอนนี้เขาเองก็ทำไม่ได้เสียด้วย ถ้าต้องห้ามความรู้สึกเช่นนั้น สู้ให้เขาตายเสียยังดีกว่าให้เขาหยุดทำรักกับเด็กสาวที่เขายื่นมือเข้าอุปการะให้การเลี้ยงดูมาเป็นระยะเวลานานหลายปี แม้ตอนแรกเขาไม่ได้คาดคิดเรื่องมันจะลงเอยมาทิศทางนี้ ทว่าความใกล้ชิดและความอ่อนหวานจากเด็กสาว ดันทำให้เขาตบะแตก เกิดหลงรักเด็กที่ตนเองเลี้ยงไว้ไม่ต่างจากลูกสาวโดยไม่รู้ตัว “รดาจ๋า รดาเด็กดีของฉัน อดทนหน่อยนะครับ เดี๋ยวมันจะดีขึ้นเอง อย่าเกร็ง ปล่อยทุกอย่างให้เป็นธรรมชาติ” คนหื่นโน้มร่างจูบซับคาบน้ำตาพร้อมคำพูดปลุกปลอบ ช่วงล่างกระเด้าเข้าหา ทั้งเสียงเสยควงครูดกับผนังรัก จนกลีบอวบเนื้อสดปลิ้นเปลือกจนเห็นเนื้อใน มันค่อยๆขยายตัวเองเพื่อปรับสภาพรองรับความมหึมาทีละน้อย “อ๊าห์...ร่องหนูทั้งอุ่น ทั้งรัดแน่นดีจริงๆ แต่ฉันจะเอาหนูนานๆ ยังไม่ยอมให้มันแตกตอนนี้แน่นอน หอยหนูถูกใจฉันเป็นบ้าเลยรู้ไหม” เหมราชชื่นชมเสียงพร่า สาวน้อยไม่ตอบรับได้แต่เอียงอาย เขารีบอ้าปากงับเม็ดจะงอยสีหวานจนเต็มคำ มันบวมเป๋งสั่นระริกเชิญชวนอยู่ตรงหน้า ถ้าไม่กินเขาก็โง่เต็มที ผู้หญิงอะไร หอยก็เด็ดนมก็หวาน ถ้าสอนให้เอาใจเป็นอีกหน่อยเขาคงแดดิ้นตายคาอกเจ้าหล่อนเป็นแน่แท้ สุดยอดแบบนี้เขาคงไม่ยอมปล่อยสาวน้อยไปให้ไอ้หน้าโง่ที่ไหนก่อนเขาจะเบื่อ แต่ไม่แน่ในอนาคตเจ้าหล่อนอาจเป็นฝ่ายเบื่อเขาก่อนก็ได้ ใครจะไปรู้ อย่าว่าแต่ร่องสาวที่ทำเอาเขาบ้าคลั่งจวนเจียนระเบิด แม้แต่นมขาวอวบตั้งเต้าของเจ้าหล่อน มันทั้งหวานและนุ่มลิ้น ก็ทำให้เขาหัวหมุนจนหยุดไม่ได้ เหมราชทั้งดูดทั้งกัดหัวนมอย่างเพลิดเพลิน อีกข้างหนึ่งดูดอีกข้างหนึ่งเคล้นคลึงขยำเนื้อนุ่มจนปลิ้นง่ามนิ้วมือ รุ่งรดาคงจะยังเจ็บอยู่ เพราะเขายังคงได้ยินเสียงครางแผ่วเบาสลับกับเสียงโอดโอย แต่อีกประเดี๋ยวเถอะ ความเจ็บนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นความรัญจวนซ่านสยิวเข้ามาแทน และคงระเบิดเป็นความสุขซ่านจนต้องร้องขอให้เขาทำรุนแรง และก็เป็นจริง “อือ...พ่อเลี้ยงขา...รดา...รดาอยาก...อืออออ” เธอไม่รู้จะบอกเขายังไงกับไอ้ความรู้สึกแบบนี้ ใจหนึ่งนั้นอยากผลักไส อีกใจอยากให้เขาขยับตัวเข้าหารุนแรงมากกว่านี้ “ซี้ดดดด...ว่าอย่างไรครับสาวน้อย รดาต้องการอะไร” ชายหนุ่มผละห่างจากขนมหวาน นมขาวกับหัวจุกสีชมพู ดูดเลียเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกเบื่อ รสชาติของมันนั้นตอนอยู่ในปากยิ่งกว่าของทิพย์เสียอีก ยิ่งดูดกลับยิ่งทำให้เขาติดหนึบ เหมราชต้องกัดปากเพื่อยับยั้งอารมณ์หื่นกระหายอย่างน่าตกใจ เขาคำรามในลำคอแกร่ง ตอนถูกร่องสวาทเล่นงาน ด้วยการตอดรัดดุ้นเหมือนกำลังจะขาดออกเป็นสองท่อนให้ได้ ทว่าสามัญสำนึกสะกิดเตือนให้เขาพึงระวัง นี่เป็นครั้งแรกของเด็กสาว เขาจะทำตามอำเภอใจเหมือนตอนเอากับพวกอีตัวในเมืองไม่ได้เด็ดขาด ทุกอย่างต้องดำเนินอย่างนิ่มนวลที่สุดเท่าที่เขายับยั้งมันได้ เขาไม่อยากสร้างความหวาดกลัวต่อใจให้หญิงสาวตั้งแต่ร่วมรักกันครั้งแรก เพราะมันจะทำให้เด็กสาวเกิดอาการหวาดกลัวจนไร้ความสุขในครั้งต่อไปนั่นเอง “รดาอยากให้ฉันเอาแรงๆตอนไหน ต้องรีบบอกฉันนะรู้ไหม เราจะได้มีความสุขด้วยกันไง” สาวน้อยพยักหน้าตามอารมณ์นำพาเสียมากกว่าเข้าใจในคำพูดของชายหนุ่ม และเพียงไม่นานร่างน้อยที่เริ่มเสียวซ่านมากกว่าความเจ็บร้าว เริ่มตอบสนองด้วยการสวนกลับในบางจังหวะอารมณ์ “อ๊ะ...อ๊ะ...รดา...ให้ฉันทำแรงๆได้แล้วใช่ไหม” เขาเดาได้จากท่าทางของเธอที่เริ่มตอดรัดเขาแน่นมากขึ้น แต่สาวน้อยผู้ยังสับสนกับความรู้สึกเธอจึงไม่กล้าตอบ เลยทำให้เหมราชเข้าใจผิดหลงคิดว่าสาวน้อยคงหายเจ็บแล้วอยากให้เขากระแทกแรงขึ้น พ่อเลี้ยงกดยิ้มมุมปากพึงพอใจ พร้อมรวบเรียวขาเสลายกเกี่ยวเอวเขาไว้ สอดมือช้อนรองสะโพกมนให้แน่นขึ้น ก่อนกระแทกตัวตนเข้าใส่ไม่ยั้งแรง ทำตามอารมณ์ที่ขึ้นสูง สร้างความเจ็บปวดให้คนสับสนขึ้นมาอีกครา เธอหลับตาปี๋สะบัดใบหน้าไปมา พร้อมปล่อยน้ำตาไหลพราก “ฮือ...รดาเจ็บเหลือเกินค่ะพ่อเลี้ยง เอามันออกไปก่อนได้ไหมค่ะ รดาขอร้อง หยุดกระแทกเข้ามาเสียที” “เห็นทีจะไม่ได้หรอกรดาจ๋า ฉันทำอย่างนั้นคงได้ขาดใจตายกันพอดี” พูดจบพ่อเลี้ยงเริ่มขยับบั้นท้ายเสียดสีท่อนเนื้อภายในร่องหวานเนิบช้า หยุดความเร็วลง แต่ให้เขาหยุดทำเลยเห็นทีจะไม่ได้ “พ่อเลี้ยงใจร้าย ฮือ...ทำรดาเจ็บ” พอได้ยินเขาปฏิเสธสาวน้อยไร้ประสบการณ์เอ่ยคำตัดพ้อ นึกน้อยใจไปต่างๆนานา เขาทำเธอเจ็บแต่กลับไม่สนใจยังคงตั้งหน้าตั้งตากระแทกพร้อมยังดื่มกินทรวงอกของเธอหน้าตาเฉย ถึงจะรู้สึกเสียวซ่านแต่ความเจ็บยังไม่จางหาย ส่วนตรงนั้นของเธอเขาก็ยังเสียดสีไปมา มันยังรู้สึกเจ็บและอึดอัดช่องท้องไปหมด หญิงสาวจึงเอียงหน้าปล่อยน้ำตาไหลริน ข่มความเจ็บโดยไม่ปริปากอะไรออกมาอีกทั้งนั้น จนทำเอาคนใจหินผู้ไร้รักหัวใจกระตุกวาบ ตอนก้มหน้าลงมองแม่ร่างน้อยของเขาแล้วอดสงสารไม่ได้ ด้านล่างกำลังเล่นงานเขาหนักเหลือเกิน ทำได้เพียงโยกตัวเบาลงเท่านั้น ยังไม่สามารถทำตามความต้องการได้อย่างเต็มที่เหมือนตอนหลงเข้าใจผิด เขานึกว่ารุ่งรดาไม่เจ็บและอยากให้เขากระเด้าเธอแรงขึ้น เขาเลยเผลอทำตามอารมณ์ แต่สาวน้อยของเขายังเจ็บอยู่ เหมราชจึงโน้มตัวต่ำกดใบหน้าหล่อคมคายเข้าหาใบหน้าหวาน แล้วกดริมฝีปากจูบซับน้ำตาให้ด้วยท่าทีง้องอน ส่งด้านล่างโยกเข้าโยกออก เพื่อเพิ่มน้ำหล่อลื่นให้ขับออกมามากกว่าเดิม ตอนเขาแทงดุ้นรุ่งรดาจะได้หายเจ็บเสียที “ฉันขอโทษ...แต่ฉันหยุดตัวเองไม่ได้” “คนเห็นแก่ตัว” รุ่งรดสวนกลับ พยายามหยุดร้องไห้ “เอาสิ...อยากเอารดาให้ตาย ก็ตามใจพ่อเลี้ยง ชีวิตรดาเป็นของพี่เลี้ยงมานานแล้วนี่ อยากจะฆ่าจะแกงกันก็เชิญ...” คนกำลังจะฆ่าเลิกคิ้วมองแม่สาวขี้งอน นึกหมั่นไส้จึงกระทุ้งเอ็นเข้าหาแรงๆแล้ววนเป็นวงกลม “อ๊าห์...อวดดี...ซี้ดดดด” พ่อเลี้ยงกัดฟันต่อว่าอย่างนึกเอ็นดู ทันได้เห็นใบหน้าขาวสลับแดงส่งค้อนควักมาให้เขา “เดี๋ยวจะทำให้หายอวดดี” “คนใจร้าย...” “ถึงร้ายแต่ก็เอารดาเก่งนะ เดี๋ยวจะพิสูจน์ให้เห็น จะทำให้ครางไม่หยุด พรุ่งนี้ต้องเดินขาถางไปมหาวิทยาลัยเชียวละ” ว่าจบพ่อเลี้ยงเริ่มพิสูจน์ให้เห็นโดยไม่ต้องรอนาน เขายกตัวเองขึ้นสูงแล้วคว้าหมับกับนมสองเต้าขยำไว้ทั้งสองมืออย่างนึกมันเขี้ยว ช่างล่างเปลี่ยนจากกระเด้าเข้าใส่เป็นควงแท่งเหล็กคว้านลึกสัมผัสกับผนังมดลูกดิบเถื่อน ทำเอารุ่งรดาที่กำลังอ้าปากตัดพ้อต้องส่งเสียงครางออกมาแทน ลำอวบบดเบียดเม็ดติ่งกระสัน ทำเอาใบหน้าหวานเชิดรั้นบิดเบ้ร่างเล็กสั่นพั่บ พั่บ “ซี๊ดดดด...เสียว...รดาเสียว” เธอครวญครางไม่หยุดปาก แอ่นนมสองเต้าให้เขาบำเรอสุข “โอ๊ยยยย...แรงกว่านี้ รดา...รดาจะแตกอีกแล้วล่ะค่ะ” พอความเจ็บจางหายแล้วถูกแทนด้วยความกระสันซ่าน สาวน้อยลืมเลือนทุกสิ่งเอ่ยปากร้องขออย่างที่เหมราชคาดเดา พ่อเลี้ยงกัดฟันพอใจก่อนตั้งลำใหม่กระเด้าบั้นเอวเข้าใส่ถี่ระรัวส่งให้หญิงสาวพานพบกับความสุขอีกครั้ง “โอ๊ะ...โอ๊ะ...ฉันก็เสียวรดาจ๋า ทั้งเสียวทั้งสุขอย่าบอกใคร รู้แบบนี้ฉันเอาเธอทำเมียเสียนานแล้วไม่ปล่อยไว้อย่างนี้หรอก” เขาเอ่ยปากชมพร้อมสะบัดบั้นท้ายกระแทกกระทั้นจนหญิงสาวหัวสั่นหัวคลอน รุ่งรดาเอื้อมมือคว้าท่อนแขนกำยำซึ่งตอนนี้มันป้วนเปี้ยนไม่ห่างจากนมตั้งเต้าของตนเอง เขาขยำพร้อมกับบี้หัวนมจนมันแทบขาดติดมือ เธอเลื่อนฝ่ามือทาบทับมือเขาแล้วช่วยขยำอีกแรง เมื่อความเสียวแล่นลิ่วจนเกือบสุดท้าย พร้อมกระดกก้นหนั่นแน่นขึ้นรองรับจังหวะกระแทกเข้าหา ทำเอาพวงไข่ตีร่องก้นขาวเสียงดังตับ ตับ ตับ กลีบหอยแบะอ้าเม็ดไตสั่นระริกตาม “ขอฉันแตกสักน้ำก่อนนะ ฉันทนไม่ไหวแล้วคนดี” เหมราชกัดฟันขอ ดวงตาคมกริบจับจ้องใบหน้าเหยเกแต่ยังคงความสวยหวานไว้ดุจเดิมตาเป็นประกาย รู้ตัวเองว่าหลงเสน่ห์ความเย้ายวนจนโงหัวไม่ขึ้นมานาน ทว่าวันนี้เขากลับยิ่งถลำลึกหนักขึ้นกว่าเดิมเสียอีก เจ้าของไร่องุ่นส่งตัวตนรุนแรงขึ้นตามห้วงอารมณ์พิศวาส จนสุดท้ายความรัญจวนแตกกระจายตัวพร่างพราย เหมราชคำรามลั่นพร้อมซบร่างหนาที่ชื้นเหงื่อกับร่องอกอวบเต่ง กระเด้าดุ้นร้ายด้านล่างเข้าออกร่องหวานอีกหลายทีเพื่อรีดน้ำรักออกจนหยดสุดท้าย จนน้ำเมือกขาวข้นไหลทะลักเปรอะเปื้อนง่ามขาจนเลอะถึงร่องก้น สองร่างนอนกอดกันหายใจหอบถี่ “รดา...ฉันมีความสุขเหลือเกิน...” คนแก่กอดรัดร่างอิ่มไว้ในอ้อมแขน หัวใจพองฟูเมื่อวันนี้เขาได้แม่สาวน้อยมาครอบครอง “แล้วฉันก็ยังไม่อิ่มรสสวาทจากเธอด้วย ขอฉันรักเธออีกสักยกก็แล้วกันนะ” รุ่งรดาที่นอนหายใจรวยรินในอ้อมอกแกร่งถึงกับเบิกตาโต และเพียงพริบตาต่อมาร่างน้อยของเธอกลับถูกเขารั้งลุกขึ้นยืนทั้งที่ขาทั้งสองข้างยังอ่อนแรง เธอสัมผัสได้ถึงของเหลวในร่องรักยังคงไหลเอ่อออกมาไม่หยุด เหมราชไม่สนใจ เขาคว้าร่างเธอไว้แล้วจับหมุนกายให้เธอยึดพนักโซฟา จับเข่าเธอให้ทับไว้บนเบาะ แยกขาเธอออกตั้งเป็นองศาพอดี พร้อมใช้นิ้วเรียวแบะสองกลีบเธอออกจนกว้างด้วยสองมือหยาบ เธอเสียวจนหลุดเสียงคราง ก่อนเขาจ่อเอ็นใหญ่ที่ยังมีเมือกขาวเกาะพราวยัดเข้าทางด้านหลังพรวดเดียว “โอ๊ะ / อร๊าย” สองเสียงครางลั่นไปทั่วทั้งชั้นล่าง แล้วพายุลูกใหม่จึงก่อตัวขึ้นอีกหน ก่อเกิดเป็นความร้อนระอุกระหน่ำซัดเข้าใส่สองร่าง อย่างไม่ยอมสงบลงง่ายๆ ไม่รู้เหมราชไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน เขาจับเธอร่วมรักจนทั่วทั้งชั้นล่าง อาจเรียกได้ว่าทุกพื้นที่เลยก็ว่าได้ จนเมื่อเธอมาสลบหมดแรงบนเตียงนอนของเขาเอง ตอนนั้นเธอไม่รู้สึกตัวอะไรอีกแล้ว รู้สึกร่างกายมันร้าวระบบ ได้แต่ปล่อยให้เขาเสพสุขจนหนำใจ มารู้สึกตัวตื่นอีกทีก็ล่วงเข้าสู่ของเย็นอีกวัน... **********************

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more