นักฆ่า​ล่า(รัก)​เธอ

คำเตือน? เนื้อหาในฉากมีการใช้ความรุนแรง ใช้อาวุธ พูดคำหยาบ อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ โปรดใช้วิจารณญาณ "อ๊ากก!!!" เสียงร้องอย่างทรมานของชายวัยกลางคน ร่างอ้วนท้วมนอนดิ้นทุรนทุรายอยู่ที่พื้นภายในซอยเปลี่ยวมืด ใบหน้าบิดเบี้ยวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "...." ร่างสูงโปร่งสวมเสื้อฮูดปกปิดใบหน้าด้วยแมสก์สีดำ ปลายมีดแหลมคมกรีดลงบริเวณใบหน้าของชายวัยกลางคนอย่างช้า ๆ เขาทำมันอย่างใจเย็น ทำคนโดนร้องด้วยความทรมาน "อ๊ากก พะ..พอแล้ว~" อ้อนวอนขอให้อีกคนหยุด "คิดว่าไม่มีใครทำอะไรมึงได้งั้นเหรอ" เสียงทุ้มเยือกเย็นแฝงไปด้วยความน่าเกรงขาม หากใครได้อยู่ใกล้หรือสัมผัสตัวเขาน้อยที่จะรอดไปได้ เพราะเขาคือคนที่เกิดมาพร้อมกับหัวใจที่ด้านชาไร้ความรู้สึก "กูไปทำอะไรให้มึง!" ฉึก! มีดปักลงลำคอจนเลือดกระเซ็นเปรอะเปื้อนตามเสื้อผ้าของเขา "อึก..~" สุดท้ายอีกคนก็นอนแน่นิ่งจมกองเลือดไปในที่สุด เพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว เขาดันตัวลุกขึ้นเต็มความสูง สายตาเรียบนิ่งหลุบมองศพสีหน้ายากจะคาดเดา "จัดการให้เรียบร้อย" เรียวปากขยับเป็นคำพูดสั่งลูกน้องก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป เท้าหนักตรงไปยังทางที่ตนเดินมาในตอนแรก ตึกตึก.. ระหว่างที่เขากำลังเดินฝ่าความมืดไปที่รถตัวเอง หูดันได้ยินเสียงฝีเท้าเหมือนคนกำลังวิ่งตรงมาทางที่เขาอยู่ ร่างสูงหยุดนิ่ง ดวงตาเฉี่ยวคมขยับมองไปรอบ ๆ บริเวณ "ช่วยด้วยค่ะ!" เสียงหญิงสาวคนหนึ่งตะโกนขอความช่วยเหลือ เธอวิ่งกระเสือกกระสนเพื่อหาที่หลบ ร่างสูงยังคงนิ่งและมองไปที่อีกคนแววตาว่างเปล่า "จับเธอไว้ให้ได้!" ชายฉกรรจ์หลายสิบคนวิ่งตามหญิงสาวไปตามเส้นทางเปลี่ยวไร้ซึ่งผู้คนสัญจรไปมา "ช่วยด้วย!" เธอคนนั้นพยายามตะโกนขอความช่วยเหลือเผื่อมีใครได้ยินเสียงของเธอบ้าง สายตาพลันมองเห็นร่างสูงใหญ่ยืนสูบบุหรี่อยู่กลางสายฝนปรอย ๆ ซึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ ๆ ฝนถึงได้เริ่มกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีสาเหตุ ตุบ! ร่างบางสะดุดล้มไปนั่งที่พื้นเปียก เธอพยายามตะเกียกตะกายไปต่อ แต่มันก็ช้าอยู่ดีเมื่อคนกลุ่มนั้นตามมาจนถึงตัวเธอในที่สุด "รนหาที่ตายมากนะมึง" หนึ่งในนั้นพูดเมื่อมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ชายคนหนึ่งก้าวออกมายืนตรงหน้าหญิงสาว คิดว่าน่าจะเป็นลูกพี่ใหญ่ของกลุ่ม มันง้างมือขึ้นหวังจะตบเข้าที่ใบหน้าสวย ทว่าลูกน้องอีกคนที่มีใบหน้านิ่งน่ากลัวนำปืนไปจ่อที่หัวเธอแทน "มึงเห็นอะไรเมื่อกี้" ปืนกระบอกดำเงาจ่อลงที่กลางหน้าผากมน ร่างบางสั่นไหวเพราะหวาดกลัว ใบหน้าสวยเริ่มมีน้ำตาซึมออกมา มือบางสั่นเทายกขึ้นไหว้ขอร้องให้พวกนั้นปล่อยเธอไป "ฉะ ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ปล่อยฉันไปเถอะนะ" "หน้าตัวเมีย"