เสน่หานารี

บทที่10

ฉ่า

กลิ่นหอมของอาหารหอมฟุ้งไปทั่วทั้งห้องครัวในเย็นของวันนั้น ปลายฟ้าพิถีพิถันทำอาหารจัดจานสำหรับมื้อเย็นของวันนี้เป็นอย่างดี แกงเขียวหวานไก่รสชาติกลมกล่อมได้ที่กลิ่นหอมของใบโหระพาส่งกลิ่นตลบอบอวลชวนพาน้ำลายสอ ยังไม่พอแค่นั้น เธอหันมาจัดการหม้อน้ำซุปซึ่งกำลังเดือดก่อนจะทำการใส่เนื้อหมูสับที่หมักเอาไว้ลงไปก่อนจะตามด้วยผักรวมที่หั่นตั้งเอาไว้ กับข้าวในวันนี้ล้วนมีแต่ของน่าทานทั้งนั้น

"เสร็จแล้วค่ะ"เสียงหวานดังขึ้นเป็นระฆังทำให้เหล่าสาวใช้ก้าวขาเข้าไปในครัว กลิ่นหอมของอาหารแต่ละอย่างยั่วยวนชวนน้ำลายสอ

"คุณฟ้าทำอาหารเก่งมากเลยค่ะป้าขอชื่นชม"ป้าจารีเอ่ยปากชมเมื่อได้เห็นการเข้าควรของหญิงสาว

"ฟ้าไม่ได้เก่งขนาดนั้นหรอกค่ะแค่พอทำได้นิดหน่อย"

"นิดหน่อยอะไรกันคะคุณฟ้า ดูอาหารแต่ละเมนูวันนี้สิคุณฟ้าทำเก่งกว่าส้มโออีก"ส้มโอแม่บ้านประจำตำแหน่งห้องครัวเอ่ยชมไม่ขาดปากทำให้ปลายฟ้ารู้สึกดีใจ

"มีทั้งแกงเขียวหวานไก่ ต้มจืดหมูสับ ไก่ทอดน้ำปลา คะน้าหมูกรอบแล้วนั่นบัวลอยไข่หวาน"แม่บ้านคนอื่น ๆ ต่างพากันตาลุกวาวกับอาหารตรงหน้า

"เดี๋ยวตักอาหารพวกนั้นให้คุณเหนือเสร็จพวกพี่ ๆ ป้า ๆ ก็ตักไปทานได้เลยนะคะ แต่ฟ้าไม่รู้ว่าจะเพียงพอกับคนข้างนอกหรือเปล่า"

"คุณฟ้าไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกค่ะ ถ้าไม่พอเดี๋ยวพี่ส้มโอทำเพิ่มให้เอง"

"ไป ๆ ไปเอาจานมาตักอาหารได้แล้ว อีกเดี๋ยวคุณเหนือก็คงจะกลับมา"ป้าจารีเอ่ยขึ้นทำให้เหล่าแม่บ้านต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนเอง

"คุณปลายฟ้าไปอาบน้ำแต่ตัวใหม่เถอะค่ะ เดี๋ยวทางนี้ปล่อยให้พวกป้าจัดการกันเอง"ป้าจารีเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าปลายฟ้ากำลังจะตักอาหารใส่จาน

"จะดีเหรอคะ"

"ดีที่สุดค่ะ วันนี้คุณฟ้าเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไปอาบน้ำล้างตัวเถอะค่ะเดี๋ยวทางนี้ป้าจัดการเอง"ปลายฟ้าชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะวางจานลง

"ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นฟ้าขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ"เธอปลีกตัวออกมาจากห้องครัวปล่อยให้แม่บ้านได้ทำงานตามหน้าที่ของตัวเอง

"คุณฟ้าเธอน่ารักนะคะป้า ดูสิวันนี้ทั้งวันก็วุ่นอยู่กับการทำขนมตกบ่ายก็ยังมาช่วยพวกหนูจัดเตรียมทำอาหารอีก"

"เสื้อผ้าก็เป็นคนเอาลงมาซักเองไม่ปริปากบ่นว่าเหนื่อยสักคำ"สาวใช้พูดขึ้นหลังจากปลายฟ้าเดินออกไป

"อยากให้คุณเหนือขอคุณฟ้าแต่งงานจังเลยค่ะ ผู้หญิงดี ๆ แบบคุณฟ้าต้องคู่กับคุณเหนือของพวกเรา"ป้าจารีได้แต่ยืนฟังเหล่าแม่บ้านคุยกันซึ่งความคิดของเธอนั้นมันก็แอบตรงกับคำพูดของเหล่าแม่บ้าน

ป้าจารีแอบมีความหวังว่าทิศเหนือจะได้ครองคู่กับปลายฟ้า บ้านหลังนี้ทิศเหนือไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาไม่ว่าจะมาพักผ่อนหรือมาเที่ยวก็ไม่เคย เพราะทิศเหนือมีบ้านอีกหลังและคอนโดสุดหรูไว้รองรับบรรดาเพื่อน ๆ ที่ต้องการมาพักไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้เฉียดเข้าใกล้บ้านหลังนี้เลยสักคนปลายฟ้าเป็นคนแรกและเธอก็หวังว่าจะเป็นคนแรกคนเดียวและตลอดไป

บรรยากาศบนตึกหรูสูงใหญ่เฉียดฟ้าอยู่ติดกับริมแม่น้ำเจ้าพระยาบรรยากาศสุดแสนจะโรแมนติกของร้านอาหารซึ่งตั้งอยู่บนตึกสูงนี้ล้วนเป็นความตั้งใจของทิศเหนือที่ต้องการสร้างมันขึ้นมา

"พี่เหนือคะ"ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มใบหน้าหล่อเหลาของทิศเหนือเก็บซ่อนความร้ายกาจเอาไว้ก่อนชายหนุ่มจะหมุนตัวหันไปมองร่างเล็กของ

"มินนี่"

พรึบ

"มินนี่ดีใจที่สุดเลยค่ะที่ได้เจอกับพี่เหนืออีกครั้ง"เด็กสาวอายุห่างจากเขาถึงห้าปีวิ่งพุ่งตรงเข้ามากอดด้วยความดีใจ ร่างของมินนี่สั่นสะท้านอยู่ในอ้อมกอดเมื่อทิศเหนือผู้ชายที่เธอชอบเมื่อเขากำลังใช้ท่อนแขนโอบกอดตอบเธอ

"พี่ก็ดีใจครับที่ได้เจอมินนี่อีก"น้ำตาของคนฟังแทบจะไหลออกมาวาจาของชายหนุ่มชั่งอ่อนโยนกับเธอไม่เคยเปลี่ยน

"อย่าทิ้งมินนี่ไปไหนอีกเลยนะ อยู่กับมินนี่นะคะพี่เหนือ"

"ครับ พี่จะไม่ทิ้งมินนี่ไปไหนอีกแล้ว"ริมฝีปากอุ่นร้อนแตะลงข้างแก้มขาวของหญิงสาวทำเอามินนี่เขินอายจนแก้มเปลี่ยนสี

"พี่เหนือทำอะไรคะ มินนี่เขินนะคะดูสิคนมองใหญ่แล้ว"

"พี่ก็แค่จะแสดงความรัก ไม่เห็นมีอะไรน่าอายเลยนะครับ"เขายังคงพร่ำคำหวานทำให้คนฟังอย่างเธอใจสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ เธอกวาดสายตามองบริเวณโดยรอบของร้านอาหารในโซนนี้ซึ่งตามมุมต่าง ๆ ถูกตกแต่งด้วยดอกกุหลาบสีขาวอันบริสุทธิ์

"ดอกกุหลาบสีขาวสวยจัง"

"พี่จำได้ว่ามินนี่ชอบกุหลาบสีขาว"

"ค่ะ มินนี่ชอบมันมากดอกกุหลาบสีขาวที่สื่อถึงความรักที่บริสุทธิ์"แววตาของเธอยามเมื่อจ้องหน้าของทิศเหนือมันได้เปิดเผยความรู้สึกทั้งหมดออกมา

แววตาของเธอคู่นั่นมันชั่งดูอ่อนโยนไร้พิษภัยมันเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังความรักที่มินนี่มอบให้ทิศเหนือมาช้านาน

"เราไปทานอาหารกันดีกว่านะครับ วันนี้พี่สั่งในเซฟทำอาหารในแบบที่มินนี่ชอบเลยนะ"

"ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ค่ะ มินนี่ทานอะไรก็ได้ขอแค่ได้ทานกับพี่เหนือก็พอ"ใบหน้าสวยของเด็กสาวยังคงเบ่งบานไปด้วยรอยยิ้มอันแสนหวาน เธอนั่งลงบนเก้าอี้ที่ชายหนุ่มเลื่อนให้ดวงตาคู่สวยจ้องมองช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่ที่ทิศเหนือกำลังมอบให้เธอตรงหน้า

"แทนคำขอโทษนะครับที่ครั้งนั้นพี่เคยทำไม่ดีกับมินนี่เอาไว้"

"ไม่เป็นอะไรค่ะ มินนี่ไม่เคยโกรธพี่เหนือเลย"

"..."

"ขอแค่ตอนนี้และต่อไปพี่เหนือได้อยู่ในสายตาของมินนี่ มินนี่ก็ดีใจแล้วค่ะ"คำพูดของเธอทำให้ชายหนุ่มนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

'มินนี่รักพี่เหนือค่ะ มินนี่อยากเป็นผู้หญิงของพี่เหนือเหมือนกับผู้หญิงพวกนั้น'

'พี่คงทำแบบนั้นกับมินนี่ไม่ได้ เพราะในสายตาของพี่มินนี่คือน้องสาวที่ดีที่สุด'

'นะ...น้องสาวอย่างนั้นเหรอคะ ทั้งที่พี่เหนือก็รู้ว่ามินนี่รักพี่แค่ไหน หรือเป็นเพราะว่ามินนี่เป็นน้องสาวของพี่...'

'มันไม่ใช่เพราะใครทั้งนั้นมินนี่ พี่ขอโทษที่พี่มองมินนี่เป็นอย่างอื่นไม่ได้จริง ๆ พี่ขอตัวก่อน'ทิศเหนือหันหลังเดินออกมาจากตรงนั้นปล่อยให้หญิงสาวอย่างมินนี่ยืนร้องไห้โดยไม่คิดจะหันกลับไปสนใจ

"มินนี่ดีใจมากที่สุดรู้ไหมคะที่พี่เหนือนัดมินนี่ออกมาดินเนอร์ในวันนี้"เธอรอเวลานี้มานาน เวลาที่ผู้ชายตรงหน้าเรียกหาเธอแทนที่จะเป็นเธอที่เอาแต่เรียกร้องหาแต่เขาอยู่ฝ่ายเดียว

"พี่ก็ดีใจที่มินนี่ยอมตกลงมาตามคำชวนของพี่ ว่าแต่มินนี่ไม่ได้บอกใครใช่ไหมว่าจะออกมาหาพี่"

"ไม่ค่ะ มินนี่บอกกับที่บ้านว่าจะออกมาดูหนังรอบดึกกับเพื่อน"เพราะถ้าเธอบอกว่าออกมาหาชายหนุ่ม พี่ชายจอมเข้มงวดคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา

"ดีแล้วล่ะ ว่าแต่หลังจากทานอาหารเสร็จมินนี่ ยากไปดูหนังที่ห้องของพี่ไหม"

"มินนี่ไปได้เหรอคะ"หญิงสาวตาลุกวาวกับคำชวนของชายหนุ่มอีกครั้ง

"ได้สิคะ สำหรับมินนี่พี่ได้เสมอค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นมินนี่ไปค่ะ มินนี่อยากดูหนังกับพี่เหนือ"

"ได้สิคะเพราะพี่เองก็อยากดูหนังกับมินนี่แล้วเหมือนกัน"