หม่อมราชวงศ์พิษณุวัชร์จำต้องขับรถของโสคนธิกาเข้าไปในบ้านตามที่หญิงสาวขอร้อง ส่วนรถของเขา น้องสาวเป็นคนอาสาขับให้ ทั้งที่เขาเองก็ไม่ค่อยไว้วางใจนักเพราะอีกฝ่ายเพิ่งหัดขับรถได้ไม่นาน แต่เห็นว่าระยะทางใกล้ๆ จึงยินยอม
ทันทีที่รถจอดหญิงสาวผู้แสนจะเอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่ก็ลงจากรถ เดินโขยกเขยกไปหาชายหนุ่มที่ยืนคอยน้องสาวอยู่หน้าตึก แล้วพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนออเซาะ
“พี่ชายณุช่วยประคองหน่อยสิคะ เอื้อยเดินไม่ไหว เจ็บไปทั้งตัวเลยค่ะ”
ชายหนุ่มมองคนที่บอกว่าเจ็บไปทั้งตัวแล้วยิ้มมุมปากนิดหนึ่ง
“พี่คงช่วยประคองเอื้อยไม่ได้หรอก เพราะแขนพี่เจ็บจากเล่นรักบี้เมื่อวันก่อน ให้หญิงนิ่มช่วยดีกว่า เดินมาโน่นพอดีเลย”
พอถูกปฏิเสธ ดวงหน้าของโสคนธิกาก็งอง้ำทันที “เอื้อยเดินไปเองก็ได้ค่ะ”
พูดจบคนที่เพิ่งบอกว่าเจ็บไปทั้งตัวก็สะบัดหน้าเดินลิ่วๆ เข้าไปในบ้าน จนคุณหญิงนิ่มที่เพิ่งเดินเข้ามามองตาม ก่อนจะส่ายหน้าอย่างเ
