“ข้าอยากให้เรื่องนี้คลี่คลาย แต่จะต้องแบบไหนจะต้องอย่างไร จึงจะไม่ทำให้นางเจ็บปวดตอนนี้นางรวมหัวกับคนในห้องเครื่องหลอกลวงข้า ข้าก็หลอกลวงนางคืนกลับ”
เป่ยกงกงยิ้ม
”ฝ่าบาทกังวลเกินไปแล้วก่อนหน้านั้น ฝ่าบาทจัดการทุกเรื่องราวได้หมดจด แค่เรื่องขี้ปะติ๋วในครั้งนี้จะต้องกังวลไปทำไมกัน“
หรวนหนิงหลงเอนกายลงนอนบนแท่นนอนเอามือก่ายหน้าผาก
”ลำพังตัวข้าไม่ได้กลัวว่าจะเป็นปัญหาอะไร แต่กับนาง ….ทำไมถึงรู้สึกว่ามันยากเหลือเกิน“
“พรุ่งนี้กระหม่อมจะเรียกปิ่นคืน หากว่าไทเฮาจะขอคืนอีกชั้น”
หรวนหนิงหลงถอนหายใจ
“บัญชาออกไปให้รับนางในห้องเครื่องสำหรับช่วยปรุงอาหารเพิ่มโดยเฉพาะห้ามใช้งานด้านอื่น ให้ช่วยปรุงอาหารเท่านั้น”
เป่ยกงกงยิ้มส่ายหน้าไปมาชะรอยว่าหรวนหนิงหลงตอนนี้ในพระทัยมีแต่เรื่องของนางในห้องเครื่องเข่อชิงคนนั้น
เช้าสดใสอากาศเย็นสบายศรีไพรลุกขึ้นจากแท่นนอนแสนจะอบอุ่น
“พี่เข่อชิงวันนี้มีบัญชาว่า
