หลังจากถูกบังคับแกมข่มขู่ยูมิก็ไม่พูดไม่จากับเขาอีกเลย อาบน้ำเสร็จเธอก็แต่งตัวเงียบๆ แม้ว่าเขาจะพยายามชวนคุยยังไงเธอก็เงียบ ก่อนที่เขาจะหัวเสียเดินปึงปังออกจากห้องไป
"ฮัลโหล" เรียวกดรับสายเรียกเขาจากมาร์ริค ตอนนี้เขาโมโหยัยเด็กน้อยนั่นมาก แค่ขู่นิดเดียวก็งอนเขาซะใหญ่โต!!
ให้มันได้แบบนี้สิวะ!
ถ้าไม่ติดพึ่งฉีดยาคุมไปนะ จะสั่งสอนให้ลุกไม่ขึ้นเลยเชียว!!
(ว่าไงไอ้เสือเงียบไปเลยนะแก ไหนบอกจะมาไทยไงว่ะ)
"ไม่ว่างงานยุ่ง"
(งานยุ่งหรืออะไรยุ่งกันแน่ว่ะ) มาร์ริคพูดเหมือนคนรู้ทันแต่ก็ช่างหัวพวกมันสิ พวกมันไม่รู้สิแปลก!
"เอ่อ! ยุ่งทุกอย่างนั่นแหละ ว่าแต่แกโทรมาทำไม" เรียวมองลงไปที่สนามหญ้าก็เห็นหนึ่งคนกับอีกหนึ่งตัววิ่งเล่นไล่กันไปมาอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่ตามจุดต่างๆ ของบ้าน
(คิดถึงว่ะ ฮ่าๆ ๆ)
"คิดถึงเมียมึงนู้น ได้ข่าวรับเลี้ยงเด็กนี่หว่า" เขารู้ว่ามาร์ริคกำลังลวงเด็กสา
