“พี่ทนไม่ไหวแล้วเด็กน้อย” เสียงกระเส่าอัดแน่นไปด้วยอารมณ์กระสัน กลิ่นกายของเธอช่างหอมชวนให้เขาซุกซบนัก เรียวซุกหน้าเข้าที่ซอกคอหอมกรุ่นอีกครั้งพร้อมกับดูดเม้มแรงๆ จนขึ้นสีกุหลาบ มือหนาดึงพันธนาการที่พันรอบข้อมือเล็กออก ปลดปล่อยมือน้อยๆ ให้เป็นอิสระเมื่อต้องรับบทรักจากเขาต่อจากนี้
“พะ...พอแล้วนะ อย่าทำหนูเลยนะพี่เรียวขา” เสียงเธอสั่นระริกเมื่อถูกเขาจู่โจมไม่ทันตั้งตัว กว่าจะตั้งสติได้ก็เปลือยเปล่าไปทั้งตัวเสียแล้ว มือเล็กดันไหล่กว้างไว้สุดแรง เดี๋ยวดิ้นเดี๋ยวหยุดด้วยความกลัว
“ยูมิจ๋า...พี่อยากได้เธอเต็มทีแล้วนะ คืนนี้พี่ไม่ปล่อยเธอไปแล้ว!” เรียวยิ้มใส่คนที่นอนหน้าแดงอยู่ แววตาคมช่างเจ้าเล่ห์ร้ายกาจเหลือเกิน แต่ด้วยความไร้เดียงสา เธอกลับตอบออกไปเสียงเหมือนจะร้องไห้ แต่เธอคงไม่รู้ว่าคำพูดของเธอคือระเบิดชั้นดีนี่เอง
“ไม่เอาแล้วนะ หนูจะนอนกับสามีจริงๆ ในอนาคตเท่านั้น พี่เรียวไม่มีสิทธิ์มาทำก
