KABANATA 5
1604 Words
PRINCESS LILITH P.O.V
Nabaling ang mukha ko sa kabila dahil sa lakas ng sampal ng magaling kong ama.
"Bakit ka umangal kanina?! Nakuha muna ang attention ng Emperador pero bakit!" Galit na galit niyang saad ng makarating kami sa palasyo ng Joseon.
"Ama! alam mong hindi ko kayang makasama ang bagong Emperador na 'yun! Ni isipin na tatabi siya sa'kin sa pagtulog ay parang bangungot ko na!" Pinigilan ko ang maluha dahil sa kanyang masamang tingin sa'kin, ang aming Ina ay tahimik lang sa tabi.
Ano pa ang aasahan ko sa kanya, pareho sila ng intention ng aking ama.
"Tingninan n'yo, yung walang kwentang bulag na kapatid n'yo ang naka kuha ng trono na hindi dapat siya ang maka kuha!" Galit at naka kuyom ang kanyang kamao.
"Bakit galit na galit kayo? Alam n'yung pag ako ang umupo sa trono, kahit saan anggulo ako tumigin o isang galaw ko lang pugot ang ulo ko dahil sa madaming nag aasam ng trunong 'yun! papano mo makayang ipag kalulu kaming dalawa ni Celine!" Galit ko ring sagot sa kanya.
"Tumahimik ka! kailangan mong gumawa ng paraan mapa alis sa truno ang kapatid mo!" Akmang aalis na ito ng sumigaw ako.
"Alam mong hindi naming kapatid 'yun! Bakit kailangan mong paalisin sa truno si Atara? dahil bulag siya at hindi niya kayang pamunuan ang buong Emperyo o dahil hindi mo magawa ang masamang balak mo sa nasasakupan nito?!" Dahil sa naging salita ko ay agad siya humarap sa'kin.
"Tumigil ka! wag mo akong masagot sagot dahil anak lang kita, pag hindi kayo gumawa ng hakbang para mapa alis du'n ang bulag na 'yon ako ang gagawa ng paraan para mawala siya sa mundong 'to!" Huling saad niya bago umalis.
Nanatiling malamig at seryuso ang aking mukha bago balingan ang aking ina.
"Gawin mo ang lahat mawala sa landas natin ang bulag na 'yun," Napa iling na lang ako, wala akong paki alam kung patayin man nila ang bulag na 'yun, kumukulo lang ang dugo ko sa kanya.
"Kailangan kung makipag usap sa pinunu ng Meng, kailangan nating ang kanilang Aliansa, dahil alam kong isa rin sila sa nag aasam ng truno," Luther said and left. Celine an I become alone.
"Ate anong balak mo?" Tanong nito sa'kin.
"Prepare, bukas na bukas din ay pupunta tayo sa palasyo ng Goryo, babawiin ko ang truno na nararapat sa'kin," pagkatapos kong sabihin 'yon ay iniwan ko 'tung mag isa at agad na pumunta sa aking silid.
Kung kailangan kong gumawa ng maruming galaw gagawin ko, hindi ako pweding manatiling umupo na lang at walang gawin, dahil gusto ko ng kapangyarihan na kaya kong paluhurin ang lahat sa'kin.
Kung hindi ko man mabawi ang dapat ay sa'kin ay kailangan kong maging Concubine ng Emperador.
Titiisin ko na lang ang mukha niya.
KINABUKASAN ay agad kaming bumisita sa palasyo ng goryo, naabutan ko ang Emperador na mag isang naka upo sa truno, wala ang aking kapatid hindi ko alam kung bakit wala siya sa tabi ng Emperador pero pinag sa walang bahala ko na 'yun.
"Paggalang sa mahal na Emperador ng Goryo," Sabay naming bati ni Celine. Tinanguan niya lang kami at hindi man lang kami tiningnan, nanatili ang kanyang tingin sa mga papelis na kanyang binabasa.
"What's bring you here?" Malamig niyang tanong, agad kaming umopo ni Celine sa bakanting upuan na nasa tabi, nakita ko sa gilid ng mata ko si Celine na hindi maka tingin ng deritso sa Emperador marahil ay takot ito rito.
"Gusto lang namin bisitahin ang aming mahal na kapatid," pilit na ngiti kong saad.
"Mamaya pa siya darating," parang walang paki alam niyang saad.
"Kung ganon maaari ba kitang ka usapin kahit saglit lang?" Dahil sa naging tanong ko ay parang gusto ko ng tumakbo dahil nakita ko ng maayos ang kanyang mukha dahil tiningnan niya kami. Nakita ko kung paano tumayo si Celine at deritsong nag salita.
"Akoy aalis na kung maguusap kayo," hindi na niya hinintay ang permiso ng Emperador dahil mukhang takot na takot 'tung nag lakad paalis, gusto ko siyang sigawan dahil sa kanyang ginawa dahil iniwan niya ako pero hindi nagawa ng mag salita ang Emperador sa harapan ko, napalunok na lang ako.
"What are we going to talk about?" His voice send shiver to my spine.
"Ahm..." inayos ko ang aking boses at nag salita ulit. "I want myself to become your concubine..." Walang pag aalinlangan kong saad sa kanya at napa higpit ang hawak ko sa suot kong hanfu dress.
"And why is that?" Malamig niyang tanong. Kahit takot ay despirada parin akong maging Concubine niya.
"Na isip ko lang na kailangan mo ng makakasama sa tuwing wala ang 'yung Emperatris..." mali ata ang nasabi ko dahil biglang tumalim at dumilim ang kanyang mga mata na nakatingin sa'kin.
"You're digging your own grave," Madiin niyang sagot sa'kin.
"I'm not, kaya kong ibigay sayo ang lahat pati katawan ko, gawin mo lang akong concubine mo." Despirada kong saad sa kanya nakita ko kung paano siya ngumisi akala ko ay papayag siya pero nag kamali ako.
"You know what I hate the most?" Tanong nito, pero nanatiling tikom ang aking bibig upang hintayin ang sunod niyang sasabihin.
"I strongly dislike when people impose themselves on me, and unfortunately, you seem to be doing just that. You come across as someone seeking attention and power, in contrast to my Empress who effortlessly captured my attention and admiration." He proudly said but the coldness of his voice never change.
"I unlike the need for a concubine, my Empress alone satisfies me in every way. You're dismiss," huling saad niya bago bumaling ulit ang kanyang tingin sa papelis na kanyang binabasa.
"Kahit anong sabihin mo, gagawin mo akong concubine! kung ayaw mo, sa Inang Emperatris ako hihingi ng permiso!" hindi ko gustong taasan ang aking boses dahil alam ko ang kakahantungan nu'n but he left me with no choice but to do that.
"Attempting to impose yourself upon someone who holds no fondness for you is both disgraceful and demonstrates a lack of self-respect."
That voice coming behind me, humarap ako sa likod at nakita ko ang aking kapatid, naka suot ng pulang dress, eleganting naka tayo habang naka blindfold.
Makikita sa kanyang galaw at pananalita ang authority, at pagiging isang Empress na aking kina-inggitan.
"My Emperor recently expressed his preference for women who naturally attract his attention, rather than those who impose themselves. Thus, there's no need for you to pursue a position as his concubine when he has already affirmed that I, as his Empress, fulfill his desires in every manner." Dahil sa kanyang sinabi ay hindi ako maka pag salita.
Narinig ko ang bawat tawa ng kanyang taga pagsilbi na nkaka sunod sa kanyang likod, ngayon lang ako napahiya ng husto, at mismong kinamumuhian ko p a ang gumawa nu'n. Napa kuyom na lang ang kamao ko dahil sa hiya at galit.
"I mentioned to you that my Empress can impress me in countless ways, leaving everyone else unable to replicate her charm." I almost drop my jaw as what the Emperor just said.
Bumaling ang tingin ko sa kanya pero ganong na lang ang selos ko ng makita kong deritso siyang naka tingin sa kapatid ko at nakikita ko ang pag kamangha sa kanyang mga mata.
"My Empress and Emperor, I shall leave." Nagbigay gallang ako sa kanila bago umalis dahil hindi ko kayang manatili sa loob dahil baka maka gawa ako ng magiging katapusan ko, bago ako umalis ay sinamaan ko ng tingin ang mga tagapagsilbi sa likod ng Emperatris. Nakita ko kung paano nila iwasan ang masasamang tingin ko at nag siyuko.
Kung hindi ko mapapayag ang Emperor wala akong ibang alas kung hindi ang puntahan ang kanyang Ina, ang dating Emperatris. Ngumisi na lang ako bago tahakin ang chamber ng Inang Emperatris.
Nang makarating ako du'n ay agad akong pinapasok ng kanyang tagapagsilbi sa silid ng dating Empress. Nang maka pasok ako aya nakita ko 'tung naka upo sa maliit niyang truno sa loob ng kanyang silid.
"Pagbati sa Inang Emperatris," Pagbigay galang ko sa kanya, agad naman niya akong binalingan ng tingin, masasabi kong may pag ka strikta ang Inang Emperatris dahil hindi mo mababakasan ng ngiti ang kanyang mga labi.
"Ano at naparito ka, prinsesa Lilith ng Joseon?" Malumanay niyang tanong.
"Gusto ko lang mahingi ang 'yung permiso na maging Concubine ng Emperador," walang paliguy-ligoy kong saad sa kanya.
"Ma upo ka muna Prinsesa at pag usapan natin ng masinsinan ang 'yung nais." Natatawa niyang saad na para bang naka rinig siya ng malaking biro sa tanan buhay niya.
Agad akong umopo ng maayos at seryuso siyang tiningnan.
"Bakit gusto mong maging Concubine ng aking anak?" Tanong nito sa'kin.
"Dahil gusto ko ng kapangyarihan," saad ko sa kanya ng totoo.
"Gusto kita hija, dahil napa ka straightforward mong mag salita, naisip ko na ang bagay na 'yan bukas ay darating sa Emperyo ang ibang pag pipilian ng Emperador bilang kanyang concubine ng hindi niya alam dahil nag padala ako ng sulat sa bawat Imperyo." Saad nito na nag pagulat sa'kin.
"A-ano?" Hindi maka paniwala kong tanong sa kanya.
"Sabihin na natin na hindi ko gusto ang bagong Emperatris, at alam kong kapatid mo 'yun, tamang tama at dumating ka sa tamang oras, kaya mo bang kalabanin ang kapatid mo?" Naka ngisi niyang tanong sa'kin.
Napangiti na lang ako dahil naaayun sa gusto ko ang lahat, nasa panig ko ang dating Emperatris, malabong matalo ako.
"Makaka asa kang makukuha ko ang titulo, mahal kong Inang Emperatris." Huling saad ko sa kanya, bago mama alam upang bumalik sa Joseon at ibalita kay ama ang magandang balita.
- Writer
