THIRD PERSON P.O.V
"Can I go home now? it seems that this event is ending," tanong ni Atara sa kanyang katabi . Dahil alam n'yang hating gabi na at antok na antok na siya, tipong gusto na lang niya ang umidlip kahit sandali lang.
"You're not going anywhere, you're coming home with me." Malamig na tugon ng kanyang katabi. Napa buntong hininga na lang ito.
"Wala ka bang balak na matulog?" biglaang tanong ni Atara sa kanya dahil hindi na niya talaga kaya.
"Sleep on my shoulder, I'll carry you later," tipid niyang saad pero ramdam ni Atara ang bawat lambing do'n.
Hindi na lang 'to nag salita at agad na natulog sa kanyang balikat.
Pag pikit palang ni Atara ay naka tulog agad 'to habang si Cassian ay naka masid lang sa paligid at dinig ang bawat pag hinga ng kanyang Empress sa kanyang balikat.
"Son, it's seems that your Empress is already asleep, you can bring her home and give her rest." Saad ng kanyang ama, naramdaman ni Cassian na mahuhulog ang ulo ng kanyang Empress pero agad niya naman 'tong naagapan.
"Go home, and your mom is waiting for me," tumayo ang kanyang ama pag katapos n'yang sabihin 'yon. Hindi naka dalo ang kanyang pinakamamahal na asawa dahil dinapuan 'to ng malubhang sakit.
Nang maka alis ang kanyang ama ay agad niyang binuhat sa kanyang mga bisig ang kanyang Empress.
"You're so tiny, my Empress." Bulong niya ng maramdaman na para lang siyang walang buhat dahil sa gaan ng kanyang Empress.
Paglalakad palang nito sa gitna habang buhay ang kanyang Empress na mahimbing ang tulog, ay mababakasan 'to ng authority. 'yung tipong hindi mo banggain dahil apoy ang sasalubong sa'yo.
Nakaka takot ang kanyang mga tingin, at ang kanyang aura.
Agad siyang sumakay sa karwahing nag hihintay sa labas habang nasa bisig niya parin ang babae na mahimbing na natutulog, na para bang walang paki alam sa paligid.
"Start heading at home," malamig niyang saad sa taong nasa harapan kung saan nandon ang isang kawal na kokontrol ng kabayo.
Tahimik na lumarga ang kalesa at huni lang ng ibon ang maririnig sa baligid hanggang sa maka abut sila sa gitna ng kalsada kung saan mga puno lang ang makikita, makaka raan ka muna dito bago maraming ang pinaka bayan ng Goryo kung saan marami ang mga bahay, nandoru'n din ang bahay ng bagong Emperor na nasa pinaka gitna.
Habang nasa daan sila biglang tumigil ang karwahe, alam ng Emperador na may mga taong kanina pa naka sunod sa kanila.
"Mahal na Emperador! naka sunod ang mga mamamatay tao, na galing sa Emperyo ng Meng!" Rinig niyang sigaw ng kawal na komokontrol sa kabayo. Agad niyang tiningnan ang babaing nasa bisig niya dahil akala niya nagising 'to sa sigaw na 'yon. Pero nakita niyang nanatili 'tong mahimbing na natutulog.
Bumaling ulit siya sa harapan dahil narinig n'yang tumahimik ang kanyang kawal, nakita na lang niya ang pag talsik ng dugo sa nakatakip na puting pader sa karwahing sinasakyan nila.
Nanatiling malamig at kalmado ang kanyang expression. Pero ang kanyang mga mata ay puno ng kakaibang emosyon, na parang papatay na 'to.
Agad niyang kinuha ang babaing nasa kanyang bisig at nilagay sa kanyang tabi, sinigurado niyang hindi 'to magigising. Nang makita niyang nasa maayos 'tong kalagayan ay agad siyang bumaba at hinarap ang mga assassin na nasa labas.
Nakita niyang napapalibutang nila ang karwahe, pinag masdan niya ang lahat, ang talim ng kanyang mga mata.
"Kaylangan mapaslang ang bagong Emperador kasama and bagong Empress ng Goryo, walang iiwang buhay sa kanila," utos ng isang assassin. Tumango naman ang kanilang mga kasama.
"Agad na tumalon ang isang assassin upang hiwayin sa gitna ang karwahe pero hindi pa lang 'to nakaka lapag ay nahati ang kanyang katawan dahil sa pinakawalan na atake ng Emperador. Nang makita 'to ng ibang assassin ay nakaramdam sila ng takot at napa atras ng ka-unti.
Napakasama ang aurang pinakawalan ng Emperador at ang bilis ng kanyang galaw, hindi nila inaasahan ang atake na 'yon. Nakita na lang nila ang kasamahan nila na hiwalay na ang katawan halos kita na ang laman loob.
"No one must harm my Empress." Tipid 'yon pero subrang lamig ng kanyang salita. Tiningnan niya isa-isa ang mga assassin.
Takot ang mababakas sa bawat isa dahil sa talim ng mga mata ng Emperador, lalo na ng makita nila ang kanyang mukha, may malaking piklat sa isang pisngi at sa kabilang mata na para bang tinaga 'to. Pero hindi maipag kakailang ka akit-akit ang kanyang tindig.
"Kailangan natin silang paslangin, dahil hindi rin tayo makakabalik kung buhay sila," paalala ng isang assassin pero ang takot ay mababakas sa kanyang boses. Naka itim silang lahat at naka takin ang kanilang mga mukha.
Sabay sabay nilang sinugod ang Emperador pero nasasangga lang ng Emperador ang kanilang bawat atake, para lamang 'tong nakikipag laro sa mga bata dahil sa walang kahirap hirap na pag ilag sa mga atake ng kalaban.
Nang makita ng Emperador na may balak ang ibang assassin na puntiryahin ang karwahe kung saan sa loob nito ang kanyang Empress ay wala siyang pasabi na, iniwais-wis ang kanyang espada pa ikot kasabay ng pag ka hiwa ng bawat katawan ng assassin na naka palibut sa kanya, bago siya tumalon at siniguradong matatamaan niya ang dalawang assassin na balak bulabugin ang mahimbing na natutulog niyang Empress.
Kasabay ng kanyang pag landing sa lupa ang siyang kasabay na bumagsak na duguan ang mga assassin, napuno ng dugo ang bawat sulok ng daan na 'yon. Agad niyang tinapun ang duguan na espadang kanyang hawak.
Naglakad 'to palapit sa karwahe at tinanggal ang tali na naka konekta sa kabayo, hindi niya pweding dalhin ang karwahe dahil na puno 'to ng talsik ng dugo.
Nang mapag hiwalay niya 'to ay agad siya pumasok sa karwahe at binuhat palabas ang babaing hanggang ngayon ay tulog na tulog parin. Walang kahirap hirap siyang sumakay ng kabayo habang nasa isang kamay niya ang babaing natutulog, subrang gaan nito at liit ng katawan kumpara sa kanyang malaking katawan at maskuladong braso, agad niyang pinatakbo ng mahina ang kabayo gamit ang kanyang isang kamay, upang siguraduhin na hindi magigising ang kanyang Emperatris.
Dinig niya ang bawat pag hinga ng babaing buhat niya na naka hilig sa kanyang leeg. para 'tong hindi naka tulog ng ilang araw na mukang pagod na pagod.
Nakarating sila sa bukana ng bayan may mga tao parin sa labas ng hating gabi at may nga ilaw. Bawat nadadaanan nilang tao ay yumuyuko sa kanila, hanggang sa maka abut ang Emperador sa mismong bahay niya na naiiba sa lahat.
Agad 'tong bumaba sa kabayo at binuhat ng pa bridal style ang buhat niyang babae at pumasok ng kanyang bahay.
Dilim ang sumalubong sa kanya, pero hindi niya alintana 'yun dahil nasanay na siya ro'n. Agad siyang dumeritso sa kanyang silid na may munting ilaw gamit ang isang lampara at mga kandila nasa ibat ibang angulo ng silid.
Nilapag niya sa kanyang higaan ang kanyang Emperatris at inayus ang kanyang pagkakahiga, bago umupo sa kanyang tabi at agad na dinala ang kanyang kamay sa ulo nito upang tanggalin ang blindfold na nasa kanyang mata.
Nang matanggal niya 'yon ay nasilayan niya ang kakaibang ganda ng babae, nahumaling 'to sa kanyang ganda, ang mala rosas niyang labi, pilik matang nakaka akit at ang kinis ng kanyang balat. Hinaplos ng kanyang kamay ang pisngi ng babaing nasa kanyang harapan.
"Beauty with her beast Emperor," Mahinang saad nito bago tumayo upang mag ayus ng kanyang sarili.
Nag punta siya sa kanyang munting paliguan upang linisan ang kanyang katawan at tanggalin ang marka sa kanyang mukha.
Hindi siya totoong may peklat sa mukha, ginusto lang niyang ilagay 'yun upang katakutan siya ng mga babae at para din makita niya kung sino ang karapat-dapat na uupo sa kanyang tabi bilang kanyang Empress.
Nag wagi naman naman 'to dahil halos isuka siya ng mga babae sa piging na 'yon, pero hindi parin niya makalimutan kung paano niya nakilala ang kanyang Empress.
Kung paano ito umupo sa lamesang kanyang inuupuan kanina, akala niya ay isa 'tong babaing maarte pero ng makita niyang naka blindfold ito kanina ay tahimik niyang pinag masdan 'to. Mukhang hindi niya naramdaman ang kanyang presinsya dahil itinago niya 'yon.
Habang pinag mamasdan niya ang kanyang Emperatris na natahimik kanina ay nakikita niya ang paiba iba nitong expression.
Napa iling na lang siya bago niya tapusin ang pag aayus sa sarili at lumabas sa kanyang paliguan at nag suot ng kanyang puting pantulog.
Wala na ang kanyang mga peklat sa mukha, lumabas ang tunay na anyo ng kanyang mukha. Ang nakaka akit niyang mga mata at kakaibang mukha na walang kapareho, kung tutuosin para itong kasali sa mga gods. Kakaiba.
Agad siyang lumapit sa higaan ng kanyang Empress at tumabi sa kanya.
"If only your eyes could glimpse me, my empress, you'd be the sole witness to my captivating countenance. I assure you, no eyes but yours shall behold my true visage until they're restored, allowing you to perceive me in all my splendor." Saad nito bago halikan ang nuo nito at niyakap sa kanyang mga bisig.