Efe'den
Gözlerimi açtığımda beyaz tavanla karşılaştım, sağıma baktığımda buranın hastane olduğunu anlamıştım. Aklıma vurulduğum an gelmişti, burada olduğuma göre Ada benden kurtulamamıştı demek ki. Başımı sola çevirdiğinde yanıma koyulmuş bir sandalyede uyuyan Ada'yı gördüm, başı benim yatağımın üzerindeydi. Buraya gelene kadar zaman olmuştu bilmiyordum, ama belli ki Ada hiç eve gitmemişti, çünkü üzerinde gelinliği vardı. Ne yani, benim için endişelenmiş miydi yoksa? Bu düşünceyle dudaklarım kenara kıvrıldı.
"Ada?" Bunu kısık sesle söyleyebilmiştim, konuşmaya mecalim bile yoktu. Ada sesini duyunca doğruldu, bana baktığında gözlerimin açık olduğunu görünce şaşırdı.
"Sen, uyanmışsın?" Bunu dedikten sonra olmuş bir şekilde kollarını boynuma doladı, göğsümde hissettiğim acıyla inilti çıkt
