บทที่ 117

1596 Words

“อื้อ น้ำตกก็ดี ทะเลก็ได้ ไปหมดเลย รอชนเก็บเป๋าก่อนน้า แจ๊บๆ” ชัดเลย เต็มสี่ลูกกระตาเลย ! ชนวีร์ละเมอเดินออกมาจากห้องนอน และตอนนี้ก็สิ้นฤทธิ์นั่งพึมพำกอดเสาบันไดชั้นล่างไว้ ก่อนจะซุกซบและหลับไปในท่านั้นเอง “โอ๊ย หัวใจแม่จะวาย” “ช่อก็เหมือนกันค่ะ” “พี่ๆ ของลูกนี่มีใครเต็มบาทบ้างมั้ยฮึ ไม่รู้ตอนปฏิสนธิแม่กินอะไรผิดสำแดงเข้าไปรึเปล่า” ช่ออัญชันยิ้มแหย และในที่สุดเธอกับแม่ก็ออกมาพ้นประตูบ้านได้สำเร็จ แม่เล่ารายละเอียดแผนการคร่าวๆ ที่ท่านนัดแนะกับนับแสนไว้ แม่บอกว่าเรื่องคราวก่อนเธอเป็นผู้ถูกกระทำ โดนทำร้าย นั่นจึงไม่ใช่ความผิดของเธอที่ต้องมาโดนกักบริเวณแบบนี้ “แม่เก่งจังเลยค่ะ” เธอยกนิ้วโป้งแทนคำว่ายอดเยี่ยมให้แม่ เมื่อท่านสามารถเรียนรู้วิธีปลดล็อกระบบรักษาความปลอดภัยระดับชาติ ของพี่ชินได้ “อ๊ะ นี่ใคร ต่อให้เจ้าชินมันจะเก่งแค่ไหน ก็ยังเป็นลูกแม่อยู่วันยังค่ำ ลูกจะมาฉลาดกว่าแม่ไปได้ยังไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD