บทที่ 16

1671 Words

“พี่เชษฐ์ ! เล่นอะไรคะ อายชาวบ้านเขา” “ชาวบ้านไหน ไม่เห็นมีใครสักคน” บางทีการแกล้งน้องก็สนุกดี เขาเลยหยิบอีกตัวที่อยู่ใกล้มือมาทำเป็นหน้ากากสวมให้ช่ออัญชันบ้าง จะได้เสมอภาคกัน เธอปัดป้องเป็นพัลวันแล้วก็ต้องหันไปขอโทษขอโพยพนักงานในร้านด้วย “ไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวผมจะเหมาให้น้องผมทั้งเชตทุกแบบเลย” แค่ได้ยินว่าพี่ชายเธอป๋าแค่ไหน พนักงานทั้งร้านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้ว ชะรอยว่าเดือนนี้ค่าคอมมิชชันคงจะงามน่าดู “พี่เชษฐ์จะเหมาไปให้ใครคะ ช่อใส่ได้แค่ไซส์เดียว” เขาทำท่าครุ่นคิดหนัก ลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเลย “ให้แม่ก็แล้วกัน ถ้ายังเหลือก็เก็บไว้ให้สาวๆ ในสต๊อกของพี่” ประโยคหลังเชษฐาก้มลงมากระซิบเสียงเบาข้างหูเธอ “มันใช่เรื่องเหรอคะ เอาของร้านเขามาเล่น แล้วก็ต้องไปเหมาของเขาเนี่ย” “ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ไปขึ้นเงินกับไอ้ชัชเอา” “หือ หวังหรือคะว่าพี่ชัชจะยอมจ่าย” “ยอมอยู่แล้ว แค่บอกว่าน้องสาวสุ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD