ปิ๊งรักคุณพ่อลูกติด
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
บทที่ 16
---- (บูม)
เนื่องจากการไปเวียนเทียนเมื่อคืนทำให้ทั้งน้องแบมและคุณย่าทั้ง 2ต่างพากันเป็นหวัดไปหมด โชคดีที่ผมกับครูไอรินแข็งแรงทำให้ไม่เจ็บไม่ป่วยและไม่เป็นหวัด น้องแบมลูกสาวผมน่ะพาไปหาหมอและได้ยามาเรียบร้อยแล้ว จะมีก็แต่สองคุณย่านั่นแหละที่ดื้อไม่ยอมไปหาหมอ วันนี้ผมก็เลยต้องจัดการตอบแทนพระคุณทำตัวเป็นเด็กกตัญญูพาแม่และป้าไปหาหมอ
“กูจะพาแม่กับป้าลีไปหาหมอสักพักแหละ มึงดูลูกให้หน่อยได้มั้ย” ผมหันไปถามนิ้งที่กำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา
“ได้นะ มันเป็นไรมากเปล่า” มันละสายตาจากจอโทรศัพท์แล้วเงยหน้าขึ้นมาถาม
“ถามตามมารยาทหรือถามตามหน้าที่”
“ไอ้บูม ถึงกูจะไม่ค่อยอยู่บ้านแต่อีแบมมันก็ลูกกูนะ อยู่กับกูมาตั้ง 10 เดือนแต่ก่อนกูก็เลี้ยงตลอดเพิ่งมาปล่อยมึงเลี้ยงจนมันคว่ำได้” มันโวยขึ้นมาทันที
“กูนึกว่ามึงลืมไปแล้วว่ามีลูก วัน ๆ เห็นตะลอน ๆ ไ
