เมื่อร่างบางพลิกตัวไปเหมือนกำลังจะตื่นจากห้วงนิทรา คนที่นอนมองอยู่เงียบๆ มาพักใหญ่จึงขยับเข้าไปใกล้ และใช้นิ้วเกลี่ยแก้มเธอเบาๆ “ตื่นได้แล้วคุณหนูขี้เซา” ชีควาดิมปลุกกวินตรายามเมื่อรุ่งเช้าแห่งวันใหม่ วันนี้ทั้งครอบครัวของเขาจะต้องขึ้นเครื่องบินส่วนตัวไปงานแต่งงานของไอศวร เขาจึงไม่ต้องไปทำงาน ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่ต้องรีบลุกและนอนตื่นมาพร้อมๆ กับกวินตราได้... หญิงสาวลืมตา แล้วหันมามองหน้าเขา ก่อนจะหันหลบและขยับตัวหนีไป... แล้วก็ต้องร้องลั่นอุทานเพราะเจ็บเนื้อตัวโดยเฉพาะช่วงกลางลำตัวที่ถูกเขารุกรานอย่างอุกอาจเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา... เธอปวดเมื่อยไปหมด แถมยังรู้สึกเหมือนจะไม่สบายหายใจติดขัด ต้นเหตุน่าจะมาจากเส้นผมที่ยังรู้สึกชื้นๆ อยู่เพราะไม่ได้เป่าให้แห้งก่อนนอน “นี่คุณยังไม่กลับห้องไปหรือคะ... ฮัดชิ้ว” หญิงสาวจามออกมาเบาๆ และรู้สึกได้ถึงของเหลวในโพรงจมูกที่มีมากผิดปรกติ... “เป็นหวัดหรือเ