HAYOK SA LAMAN - SPG

"K-Kuya Khalil?" kunot noong tawag ni Janine sa pangalan ng kanyang Kuya na noon ay ikinakadena ang sarili. Ang dalawa nitong paa ay may kadena na, ang isa naman nitong kamay ay nakakadena na rin, iyong isa na lamang pero nahihirapan ito. "Janine, pwede bang tulungan mo ako i-lock ito?" pakiusap nito sa kanya. "P-Pero Kuya b-bakit po? Anong nangyayari? Ano ba naman trip iyan?" naguguluhang tanong niya dito. "Malalaman mo mamaya ang lahat ng nais mong malaman, sa ngayon tulungan mo muna ako Janine. Mauubos na ang oras. Please, bilisan mo na!" halos pasigaw na utos nito sa kanya. Ayaw pa sana niyang sumunod dito ngunit ikinadena na rin niya ang isa nitong kamay. Iniisip na lamang niya na tila nais nitong mang-prank kaya sinakyan na lamang niya. Ngunit nagulat siya ng tila unti-unting nagbabago ang anyo ng kanyang Kuya Khalil. Ang dating maputi at makinis na balat ay tila nagkaron ng mga pangit na ugat at malagong balahibo. May tumubo ring mahabang pangil sa ngipin nito at maging ang gwapo nitong mukha tinubuan din ng mga bukol na nakakadiring tingnan. Patuloy din sa pagtulo ang malagkit at masasang ang amoy na laway nito, maging ang dila nito ay humaba na rin na halos magpatayo ng balahibo niya. Mabalasik na din itong tumingin at tila manlalapa ano mang oras. Maging ang saplot nito ay nagkandapunit-punit na dahil lumaki ito ng doble kesa sa dati nitong katawan. Maging ang saplot nito pang-ibaba ay nagkapunit-punit na din. Nasa ganoon man silang sitwasyon pero hindi pa rin nakaligtas sa kanyang paningin ang malaki, mahaba at mataba nitong batuta na kung dati kapag napapansin niyang bumabakat ay malaki na nga lalo na ngayon na tila dumoble ang laki niyon sa normal nitong haba at laki. Napalunok tuloy siya ng laway ng wala sa oras dahil tila naman nananadya na kusang nagalit iyon. Tila nagmamalaki pa sa kanya na mag-isang tumayo na animo matikas na sundalong handang sumugod. Iyon ang unang beses na nakita niya ang alaga ng kanyang Kuya pero hindi pa nga sa normal nitong laki. "Hayyss, ano ba Janine! Nasa ganito na ngang kalagayan ang kuya mo, nakuha mo pang pagtuunan ng pansin ang alaga ng kuya mo!" inis na sita niya sa sarili. Agad na iniiwas niya ang kanyang paningin sa bagay na iyon dahil pati yata mukha niya ay nagmukhang kamatis na dahil sa pagkapula. Pano ba naman, kitang kita niya ang maugat na katawan ng mataba at mahabang alaga ng kanyang Kuya na sa puno niyon ay may malagong balahibo na animo kagubatan. Ngunit tuluyang nawala ang atensyon niya doon dahil nagsimula na rin itong magpumiglas at lumikha ng tunog na nakakakilabot. Nagbago na rin ang boses nito, animo boses ng isang halimaw na nagmumula sa ilalim ng lupa. "D-Diyos ko Kuya! Kuya b-bakit nagbago ang iyong anyo?!" halos hindi makapaniwalang tanong niya pero dahil sa matinding takot ay umiyak na siya. Nais niyang kumaripas ng takbo at magsisisgaw. Humingi ng tulong sa mga kapitbahay pero nag-aalala naman siya sa kanyang Kuya. Baka mapahamak ito o kaya baka anong gawin ng mga tao sa kanyang Kuya Khalil na bagama't nakakatakot na ang itsura ay nag-aalala pa rin siya dito. Hindi niya alam kung anong klase ng sakit meron ito, at hindi rin niya alam kung babalik pa ito sa dati. Pero mahal na mahal niya ang kanyang kuya, hindi lang bilang kuya kundi lalaking minamahal kaya hindi niya ito iiwan kahit na nakakatakot at nakakadiri na ang itsura nito. Hindi lamang niya alam kung ano ang gagawin, kung hahawakan ba ito o ano? Kung mapanganib bang lumapit dito oh ano? Ang ingay nito, natatakot siyang baka mapansin ng mga kasambahay kaya minabuti niya kumuha ng bimbong makapal at ibusal sa bibig nito. Halos maduwal siya sa langsa ng amoy nito, lalo na ang laway na tumatayak sa bibig nito. Pero pinilit niyang malagyan ito ng busal para hindi na siya mangamba pa na may makarinig dito. Natatakot man pero mas nangingibabaw ang pag-aalala niya dito. Napansin kasi niya ang palapulsuhan nito na dumudugo na dahil sa kadenang nakalagay doon. Malakas ang lalaki pero laking pasalamat na lamang niya dahil hindi naman naalis ang kadena nito. Sa paraan kasi ng pagkakatingin sa kanya ng nanlilisik at namumulang mga mata ng kanyang Kuya Khalil ay tila panganib ang hatid kapag pinakawalan niya ito. Hindi niya alam kung bakit ito nagkaganon pero kung hindi pa ito gagaling kinabukasan baka dalhin na niya ito sa doktor. "Kuya! Please, b-bumalik ka na sa dati natatakot na po ako. Please, ayokong nagkakaganyan ka." Umiiyak na pakiusap niya dito. Lumapit siya dito at luhaan ang matang tumunghay dito. Marahan din niyang hinawakan ang mukha nito kahit naaamoy niya ang masangsang na amoy ng laway na nagmumula sa bibig nito. Tumitig siya sa mga mata nito kahit na nakakatakot iyon. Tila nais siya nitog lapain ng mas mapalapit siya dito pero hindi siya natakot. Alam niyang kahit papano makikilala pa rin siya ng kanyang Kuya. Sininghot-singhot siya nito na tila ba napakabango niya. Namimilog pa ang mga mata nitong namumula na tila may mga ugat sa dating puti pero namumula ng kaputian ng mata nito. Lalong tumindi ang pag-agod ng malagkit at masangsang na laway nito, tila sarap na sarap ito habang inaamoy siya. Takot na takot siya pero nais niyang makabalik na sa dati ang kanyang mahal. Kaya naman kahit na masangsang ang amoy nito, nakakatakot at nakakadiri ang mga bukol sa buong katawan nito at mukha ay niyakap niya ito at marahang hinagkan sa pisngi at halos green na nangingitim ang laway na lumalabas sa bibig nito. Kahit na nabubusalan ito ng bimpo ay basang-basa na rin iyon at halos mapiga na nga. Mas hinigpitan pa niya ang yakap dito, pero naramdaman niya ang tila lalong pagwawala nito at halos mangisay pa nga ito sa labis na pagkasabik. Tila pilit nitong idinudungdong ang bibig sa leeg niya na lalo namang nagbigay sa kanya ng pangamba. Isa pa tila nahulaan na niya kung anong uri ng nilalang ang kaniyang Kuya. Nahihintakutan siyang lumayo dito at muling pinagmasdan ang itsura nito. "H-Hindi kaya, A-ASWANG siya?!" nahihitakutang wika niya sa sarili habang nanlalaki ang matang nakatunghay sa nilalang na lalong tumindi ang pagpupumiglas at tila nais siyang lapain. END OF PROLOGUE