รอยรักปมพิศวาส

บทที่5.ปมแรกที่ต้องสะสาง

คริสติน่ากลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ เธอยืนมือมากุมมือมาริสาไว้ แล้วก็เดินไปที่ประตู เธอมองไปรอบๆ แล้วจึงเดินย้อนกลับมา

“เธอต้องระวังตัวนะ คนที่นี่น่ากลัวสำหรับเธอมาก คนแรกคือเดเนียลร่า อีกคนก็โนแอล ฉันบอกเธอได้แค่นี้แหละ ฉันยังไม่อยากตกงาน”

“บอกฉันได้ไหมคะคริสติน่า คนเหล่านี้เกี่ยวข้องกับพี่ฉันตรงไหน” มาริสารั้งคริสติน่าไว้ แล้วรีบถามต่อ

“อย่าพยายามถามเรื่องของพี่เธอจากฉันเลย ฉันมีครอบครัวที่ต้องเลี้ยงดู ถ้าเธออยากอยู่ที่นี่เพื่อสืบเรื่องพี่ของเธอ เธอต้องฉลาดกว่านี้” คริสติน่าตบหลังมือเธอเบาๆ พร้อมกับให้กำลังใจและคำแนะนำนั่น ช่วยมาริสาคลี่ปมได้อีกหนึ่งจุด

สามชื่อที่เธอต้องจดบันทึกไว้ เธอควรเริ่มจากตรงไหนก่อนดี

“ฉันจะช่วยให้เธอได้เจอเมอร์รี่ แต่ไม่รู้แม่นั่นจะกล้าบอกอะไรเธอหรือเปล่านะ”

คริสติน่าพูดก่อนจะรีบเดินออกไป

บทที่6.ปมแรกที่ต้องสะสาง

สมุดเล่มเล็กที่มาริสาพกติดตัวตลอด หากมีเบาะแสเธอก็จะรีบจด แล้วเก็บมาทบทวนหลังเลิกงาน คริสติน่าช่วยเธอเหมือนที่บอกไว้ นอกจากห้องพาร์ทสวีทชั้นสิบห้า ห้องทำงานของโนแอลและบริเวณชั้นสิบสาม เธอก็ได้รับมอบหมายมา คีฟไม่ได้ท้วง แค่มองหน้าเธอตรงๆ แววตาหวาดระแวงนั่น มาริสาเลยรีบสำรวม เธอรู้มีใครบางคนจับตามองเธออยู่ สายตานั่นทำให้เธออึดอัด เธอเลยสงบปาก สงบคำทำงานตามหน้าที่ไป เพื่อไม่ให้เกิดพิรุธ

โนแอลคือบุตรชายคนโตของตระกูลเมดิสัน เขามีภรรยาแล้ว ภรรยาของเขาคือรายชื่ออันดับแรกที่คริสติน่าเตือนให้เธอระวัง เธอหลบเดเนียลร่าได้ตลอดหลายอาทิตย์ที่ย่างกรายมาที่ชั้นสิบสาม อาณาเขตต้องห้าม เธอยังไม่เคยเผชิญหน้ากับเดเนียลร่าสักที ส่วนโนแอล เธอก็ยังไม่เจอเขาเช่นกัน

เมอร์รี่กับเธอเริ่มสนิทกันมากขึ้น แต่ก็ยังไม่ได้สอบถามความคืบหน้า คงต้องทอดเวลาออกไปอีกสักระยะหนึ่ง จนกว่าคนที่จับตามองเธอจะคลายความระแวง

“เธอๆ ขนมนี่ฉันแบ่งให้ เจ้านายให้ฉันมาเมื่อวันก่อน เธอเอาไปกินนะ” เมอร์รี่เรียกเธอเข้าไปหา และส่งถุงขนมใบใหญ่ให้ พร้อมกับยิ้มแฉ่ง

“ขอบคุณค่ะ” เธอพึมพำขอบคุณ ยัดขนมไว้ในตู้เก็บของ ที่เต็มไปด้วยผ้าแห้งสำหรับเช็ดทำความสะอาด

“ไม่ต้องแบ่งให้ใครนะ ฉันให้แค่เธอ” เมอร์รี่พูดต่อ มาริสาขมวดคิ้ว แต่ก็พยักหน้ารับ เธอเร่งทำความสะอาด หลังมองนาฬิกา อีกไม่เกินครึ่งชั่วโมง โนแอลก็จะกลับมาแล้ว เธอยังไม่อยากเจอหน้าเขา เพราะกลัวตัวเองไม่มีความอดทน

พอคล้อยหลังแม่บ้านไม่นาน เมอร์รี่เหลือบมองแล้วบ่นพึมพำ “ถ้าเธอไม่พยายามสืบหาความจริง เธอกับเด็กนั่นก็อยู่ได้สบายๆ น่าสงสารแค่เด็กแหละที่ต้องโตมาแบบไม่รู้อะไรเลย”

“บ่นอะไรยะ หรือแค่เจ้านายไม่อยู่หล่อนก็อู้เสียแล้ว” เดเนียลร่าเหยียดยิ้ม เปรยเสียงแข็ง

“อุ้ย! คุณโนแอลไปประชุมค่ะ อีกสักพักใหญ่ๆ เลยนะคะกว่าจะกลับ” เมอร์รี่ละล่ำละลักบอก เสหลบแววตาคมดุของเดเนียลร่าที่จ้องตนเองตาเขม็ง

“ฉันรู้แล้ว ฉันแค่อยากแวะมาตอนที่เขาไม่อยู่แค่นั้น” เดเนียลร่าไหวไหล่ เดินเลยไปยังห้องทำงานสามี เธอปิดประตูใส่หน้าเลขานุการสาวที่พยายามชะเง้อมอง

เดเนียลร่ามองไปรอบๆ ห้อง เธอพยายามมองหาอะไรบางอย่างที่โนแอลอาจจะแอบหลบสายตาเธอไว้ ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นปลิดชีพตัวเอง สามีของเธอเฉยจนน่าสงสัย ในเวลาที่โนแอลเผลอ ความเศร้าของเขามักจะเผยออกมา และนั่นทำให้เดเนียลร่าเจ็บใจมากขึ้น เธอได้โนแอลมาแค่ตัว หัวใจของเขาผูกติดกับหญิงผู้นั้น ผู้หญิงชั้นต่ำที่ทำให้โนแอลไขว้เขว เขายอมแต่งงานกับเธอ โดยยื่นข้อเสนอให้เธอเลือก หากเธอยอมปล่อย ‘เด็ก’ เขาจะตัดขาดจากสองแม่ลูกนั่น

เดเนียลร่าจำใจรับปาก ไม่ใช่เพราะรักโนแอลหมดใจหรอกนะ

แต่เพราะเธอกลัวเสียหน้า หากคนในสังคมรู้ความลับ ผู้หญิงสมบูรณ์แบบอย่างเดเนียลร่า แลนถูกคนในตระกูลเมดิสันเมิน เพราะเขาลุ่มหลงผู้หญิงชั้นต่ำ เธอคงวางหน้าไม่ถูก เธอคุยเอาไว้เยอะ ดังนั้นหากพลาดจากโนแอล คงกลายเป็นขี้ปากคนทั้งสังคม

และเพื่อรักษาหน้าตัวเองไว้ให้นานที่สุด ข่าวเรื่องโนแอลมีคนที่รักอยู่แล้วต้องถูกปิดเป็นความลับ เดเนียลร่าพยายามวางเฉย แสร้งทำเป็นหลับหูหลับตาเพื่อให้โนแอลมีช่องว่างไว้หายใจ

เวลาผ่านไปนานหลายเดือน ความสัมพันธ์ของเธอกับโนแอลไม่คืบหน้าเลย เขาปฏิบัติกับเธอเหมือนทุกวัน วางเฉย และเว้นระยะห่าง ถึงจะนอนร่วมเตียงเดียวกัน ทำหน้าที่สามี ภรรยาต่อกัน แต่เดเนียลร่าก็รู้อยู่แก่ใจ โนแอลไม่เคยคิดเช่นนั้นกับเธอเลย หัวใจเขาเต็มไปด้วยผู้หญิงชั่นต่ำคนนั้น กับเด็กน้อยที่เป็นสายเลือด

“ซ่อนไว้ไหนนะ” โนแอลซ่อน ‘ลูก’ ของเขาจากสายตาเธอ เรื่องของผู้หญิงคนนั่นก็เช่นกัน เขาฝังกลบจนเธอตามรอยไม่ถูก รู้แค่ว่าหล่อนตาย แต่ก็ยังเหลือเสี้ยนตำใจ

เดเนียลร่าอยากมีลูกไว้เป็นโซ่ทองคล้องใจ ซึ่งโนแอลพยายามบ่ายเบี่ยง การร่วมเตียงกันนับครั้งได้

“ทำอะไรน่ะเดเนียลร่า?” โนแอลถามเสียงเรียบ

เขาเดินเข้ามาในห้อง วางแล็ปท็อปที่ถือติดมือมาบนโต๊ะทำงาน แล้วก็ถอดสูทแขวนไว้บนที่แขวนด้านหลัง พยายามไม่สนใจแววตาเรืองรองของภรรยา

“คุณเอาเด็กนั่นไปซ่อนไว้ที่ไหนคะ?” เดเนียลร่าถามเสียงแข็ง

“จะรู้ไปทำไมล่ะ คุณเองก็ต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอ?”

“อย่าคิดนะคะว่าฉันจะหาทางไม่ได้”

“เดเนียลร่า เราสองคนตกลงกันแล้ว ถ้าคุณผิดสัญญา ผมก็จำเป็นต้องหย่า” โนแอลไม่ได้พูดเล่น สายใยรักของเขาเหลือแค่ลูก เขาสูญเสียคนรักไปแล้ว จากนี้ไป เขาจะไม่ยอมเสียอะไรอีก

“อย่าขู่ฉันเลยค่ะโนแอล คุณเองก็จะไม่เหลืออะไรเลย หากคุณทำแบบนั้น” เดเนียลร่าพูดเย้ย ตั้งแต่เข้ามาเป็นสะใภ้เมดิสัน เธอรู้ความจริงหลายเรื่อง ซึ่งไม่ใช่ผลดีนัก หากเธอปูดออกมา

โนแอลเป็นบุตรชายคนโตแค่ตำแหน่ง ทายาทที่แท้จริงของเมดิสันคือ มาร์แชล น้องชายของเขา ความรักของเขาไม่มีทางสมหวังตั้งแต่แรก แต่โนแอลก็ยังฝืน เขาแอบเลี้ยงผู้หญิงคนนั้นไว้ลับๆ จนกระทั่งมีลูกด้วยกัน นั่นยิ่งตอกย้ำให้เขาตกต่ำเข้าไปอีก หากเขายังอยากเผยอหน้าในเมดิสัน อยากสุขสบายบนกองเงินกองทอง เขาจำเป็นต้องมีเธอ

เดเนียลร่าแอบเสียดาย หากเธอรู้ล่วงหน้า เธอจะไม่ชายตาแลโนแอลให้เสียเวลา เธอพลาดอย่างไม่น่าเชื่อ

บทที่7.ผู้ชายแปลกหน้ากับความลับของเขา

ทุกวันหยุดมาริสามักจะพาหลานชายมาเล่นที่สวนสาธารณะ วันนี้ก็เช่นกัน หลังป้อนอาหารมื้อเช้าให้กับเกดจ์จนอิ่ม เธอปล่อยให้เขาเดินเล่นเตาะแตะอยู่ใกล้ๆ ส่วนตัวเองก็ควักไหมพรมมาถักเสื้อกันหนาวให้หลานชายต่อ

อากาศเย็นสบายไม่เย็นจัดและไม่ร้อนของฤดูใบไม้ผลิ มีละอองเกสรลอยตามลมมา กลิ่นหมอสดชื่นจนไม่อยากขยับตัวทำอะไร นอกจานอนเล่นชมธรรมชาติ แต่เธอทำเช่นนั้นไม่ได้ ตราบใดที่ยังต้องกินต้องใช้ ต้องหาอาหารใส่ปาก เธอไม่ได้มีเงินเก็บมากพอที่จะนอนขี้เกียจได้

“อะๆ” เกดจ์เดินมาใกล้ ชี้มือชี้ไม้ไปที่อะไรสักอย่าง

มาริสามองตาม เธอเห็นฝูงนกเป็ดน้ำกลางบึง ที่ดึงสายตาหลานชายไว้

“นกค่ะ เกดจ์รู้จักนกมั้ยคะ”

เด็กชายยิ้มมากกว่าเก่า เขาโถมเข้าใส่น้าสาวพร้อมกับกอดแน่น

“ชอบมั้ย ถ้าชอบ วันหน้าเรามากันอีกนะคะ”

เสียงเด็กคนอื่นตะโกนเสียงดัง จนนกเป็ดน้ำที่ลอยตัวอยู่บนผิวน้ำแตกตื่น ฝูงนกเป็ดน้ำกระพือปีก ทะยานขึ้นแผ่นฟ้า สายน้ำกระเซ็นเป็นวงกว้าง ละอองน้ำผสมในอากาศลอยมากระทบผิว