แอมมันเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี
"งั้น รินกับแอมขอตัวกลับก่อนนะพี่ป่า"
"เอ้า ทำไมรีบกลับอะ" แอมทำหน้างงๆ
"คุยธุระเสร็จก็กลับสิ มึงจะอยู่ต่อก็เชิญ"
"รินกลับแล้วนะคะ"
พี่ป่าพยักหน้าตอบ แต่สายตาเนี้ยไม่มองฉันเลย อะไรกันเมื่อกี้ก็มองเหมือนโกรธ ทีตอนนี้กลับไปมอง เขารู้สึกผิดขนาดนั้นเลยรึไง
"อีรินรอกูด้วย!" แอมรีบเก็บของแล้วตามฉันออกมาจากห้อง
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่...
ฉันกับแอมเดินเข้ามาในบ้าน กำลังจะพากันเดินขึ้นห้อง แต่สายตาดันไปสะดุดกับอีสองแม่ลูกที่กำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ทูท่าทางคุยกันสนุกสนาน หึ! มีความสุขกันไปเถอะ อีกไม่นานพวกแกจะรู้ว่านรกมันเป็นยังไง
ฉันกำลังจะเดินขึ้นห้อง แต่แอมมันรั้งแขนฉันไว้ก่อน
"ไปทักทายหน่อยไหมมึง..?"
แอมหันหน้ามาถามฉัน แล้วมันก็ยิ้มแบบมีเลศนัย ฉันขุ่นคิดในใจสักพัก
"อื้ม ก็ดี"
ฉันกับแอมพากันเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น ที่อีแม่ลูกสองคนนั้นอยู่ พอสองแม่
