ดาหลาอยากเจอรอนน์ใจจะขาด
“ก็ได้... ตอนนี้ผมถึงรังสิตแล้ว”
รอนน์บอก เขาใช้เส้นทางสายเอเชีย ไล่ลงมาตั้งแต่เชียงใหม่เพื่อเข้ากรุงเทพฯ
“บังเอิญจัง... ดากำลังอยู่แถวนี้พอดี”
“ถ้าคุณไม่ได้ไปไหนต่อ... เจอกันมั้ย แต่ถ้าดาจะไปต่อกับเจ้านายก็ไม่เป็นไร ผมหาโรงแรมแถวนี้พักนอนก็ได้ พรุ่งนี้เราค่อยเจอกัน”
“ไม่ได้ไปไหนต่อค่ะ... งั้นคุณมาที่ร้านเลยดีกว่า จะได้รับดากลับด้วยกันดีมั้ย”
“ดีที่สุด”
รอนน์ดีใจ ดาหลารีบอธิบายเส้นทางเพื่อที่จะเข้ามาหาหล่อนที่ร้านอาหาร
“แล้วเจอกันนะครับ”
รอนน์กดตัดสาย หัวใจพองโตเหมือนลูกโป่งที่สูบลมเข้าไปจนเต็ม
“บอสคะ... ดาขอตัวกลับก่อนนะคะ”
ดาหลาบอกเมื่อเดินมาถึงโต๊ะ
“อ้าว... ”
บุรินทร์ทำหน้าตกใจ ถ้าเป็นแบบนี้แผนการที่เขาวางเอาไว้ก็พังพินาศ
“อันที่จริงผมตั้งใจจะชวนคุณไปนั่งฟังเพลงกันต่อไม่คิดว่าคุณจะรีบกลับ”
เจ้านายหัวงูยังไม่ละความพยายาม
“เห
