แข็งแกร่งและแฝงไว้ซึ่งความนุ่มนวลอ่อนโยนน่าค้นหาในเวลาเดียวกัน
“ทำอะไรคะ... ”
ดาหลามองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าริวไม่ได้วิ่งซนอยู่แถวนั้นจึงเดินเข้ามาสวมกอดรอนน์จากทางด้านหลัง
“ทำไข่เจียวหมูสับให้ริว... ของคุณสลัดกุ้งอยู่ในจานโน่น”
รอนน์เหลือบไปยังสลัดจานโตที่มีฝาชีครอบเอาไว้ ก่อนจะเหลียวกลับมาแนบแก้มกับศีรษะของสะใภ้ที่เคลียคลออยู่กับแผ่นหลังของเขา
“รู้ได้ยังไงว่าดาชอบสลัดกุ้ง”
หล่อนแปลกใจ
“ผมแอบถามริวตั้งแต่เมื่อวาน ริวบอกว่าแม่ดาชอบกินสลัดกุ้ง”
“ถึงกับต้องแอบถามเลยหรือคะ”
ดาหลายิ้มชื่นชมเขา มองดูรอนน์ใช้ตะหลิวพลิกไข่เจียวในกระทะ ความสูงใหญ่ของร่างกายทำให้เขาดูเก้ๆ กังๆ แต่ภาพของผู้ชายทำอาหารก็น่ารักและโรแมนติกมากในสายตาของหล่อน รอนน์เป็นผู้ชายคนแรกที่ทำอาหารให้หล่อนกับลูก
“น่ารัก
