Ep3(2) : นางฟ้าตกสวรรค์ By...kanokrot

987 Words
เจ้าของร่างกลมกลึงสวมเพียงเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งสีขาวยาวพ้นโคนขาอ่อนมาเพียงคืบ เจ้าหล่อนเดินหน้ามุ่ยลงน้ำหนักเท้าปึงปังอ้อมมาทางห้องโถงใหญ่ ในมือเจ้าหล่อนมีแก้วทรงสูงบรรจุน้ำสีอำพันดีกรีแรง รุ้งแก้วกระดกเข้าปากเพียงรวดเดียว หวังให้มันช่วยระงับโทสะเดือดดาลให้มันเบาบางลงบ้าง ไม่มากก็น้อย... เมื่อสักครู่เธอเพิ่งวางสายจากเลขาส่วนตัว หลังจากตัดสินใจเปิดโทรศัพท์มือถือขึ้นมาใช้งาน...  ทันทีที่ได้เห็นข้อความนับร้อย จึงรู้ได้ทันที...แม่เธอต้องขึ้นมาอาละวาดกับดาหวั่น เรื่องโครงการเปิดตัวเมื่อวานนี้แน่ ก็เธอดันหายหัวต๋อมไม่ยอมเข้าร่วมงานเลี้ยงเปิดตัว นักข่าวคงสงสัยและถามเอากับแม่ซึ่งห่วงหน้าตาตนเองเป็นที่สุด... หากก็สะใจเธอพิลึก...ใครเล่าอยากจะไปเห็นหน้าบานเป็นจานเชิงของคนที่ตนเองเกลียดจนเข้าไส้บ้าง ธิดารัตน์คงได้รับความดีความชอบไปแบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย ส่วนเธอกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ในสายตาของทุกคนอีกตามเคย... ดังนั้นเธอจึงโทรกลับหาหมายเลขดังกล่าวแต่ไม่ยอมโทรกลับหามารดา ก่อนได้รับรายงานถึงบางประโยคที่มารดาฝากมาบอกแก่เธอ ถ้าหากเธอไม่ยอมโทรติดต่อท่านกลับภายในวันนี้ ท่านจะตัดเธอขาดกับเธอชนิดจริงจังเสียด้วย... “มันเป็นเรื่องบ้าสิ้นดี นึกหรือว่าเราจะกลัวตามคำขู่บ้าบอนั่นหรือไง” คนไม่กลัวกระแทกร่างสมส่วนลงนั่งบนโซฟาแบบยาว แก้วเปล่าในมือถูกปาลงพื้นตามโทสะคุกรุ่น ก่อนสะโพกงอนงามนั่งแหมะลงบนตักแกร่ง เจ้าของตักกำลังนั่งเหยียดขายาวเอนหลังพิงกับพนักวางแขน แดนดินขยับกายนั่งในท่าสบายมากขึ้นพร้อมดึงสายตาจากหน้าจอสี่เหลี่ยม บนภาพหน้าจอกำลังฉายข่าวสังคม แน่นอนมันเป็นข่าวการเปิดตัวโครงยักษ์ใหญ่ของบริษัท ราฟิวกู๊ด เอ็นจิเนียริ่งจำกัดพอดี... ชายหนุ่มถอนหายใจหนัก... ความบังเอิญที่เขาไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น อดรู้สึกเป็นห่วงความรู้สึกของรุ้งแก้วขึ้นมาครามครันแดนดินจึงเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว เขารู้...เจ้าหล่อนคงไม่ปรารถนารับรู้ถึงสิ่งนี้เท่าไร่นัก ภาพข่าวแช่นิ่ง หยุดตรงการสัมภาษณ์ธิดารัตน์ถึงตัวโครงการเสียด้วยสิ ชายหนุ่มลอบสังเกตดวงหน้าหวาน พร้อมรั้งเอวคอดกิ่วมาสวมกอดไว้หลวมๆ  วางปลายคางสากไว้บนบ่าบอบบาง กดปลายจมูกสูดดมแก้มหอมนวล... “คุณรุ้งอารมณ์ไม่ดีอีกแล้วหรือครับ...ไม่สบายใจเรื่องอะไร พอจะบอกผมได้หรือเปล่า” รุ้งแก้วเม้มกลีบปาก รีบโน้มกายหยิบรีโมททีวีมากดปิดหน้าจอ...  “อย่าสนใจเลย ฉันบอกแล้ววันนี้ฉันจะสนุกกับนายให้สุดเหวี่ยง ฉันจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้น” รุ้งแก้วปัดความรู้สึกร้อนรุ่มทั้งหมดทิ้ง เบียดกายสาวเข้ากระแซะกายแกร่งเปลือยเปล่า แดนดินนอนล่อนจ้อนไม่ได้สวมใส่อะไรตามที่เธอต้องการ ความเป็นเขานอนซบต้องกึ่งกลางลำตัว มันกำลังขยับตามแรงหายใจเข้าออก...  เธอช้อนวงหน้าแดงระเรื่อขึ้นมองใบหน้าคมคาย แดนดินจัดเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาอย่างหาตัวจับอยากคนหนึ่งก็ว่าได้ หลายครั้งเขามักทำให้เธอจิตใจไม่สงบ คอยคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆนานา แถมยังไม่พอใจทุกครั้งยามเห็นเขาใกล้ชิดกับผู้หญิงอื่น เป็นสัญญาณเตือนให้เธอต้องรีบจัดการกับความรู้สึกนี้เสีย เฝ้าตอกย้ำให้พึงระวังหัวใจตัวเอง เธอต้องกดผู้ชายคนนี้ให้อยู่ลึกสุดของหัวใจ ห้ามคิดลึกซึ้งเกินเลยกว่านั้นเด็ดขาด... หญิงสาวส่งสายตาหว่านเสน่ห์ ร้ายลึก วางมือนุ่มทั้งสองข้างไว้บนหน้าอกอุดมด้วยมัดกล้ามแข็งแรง จัดการลูบไล้มันแผ่วเบา เป็นการจุดไฟสิเน่หาให้ลุกฮือ... “บางครั้งการได้ทำอะไรแบบนี้ มันก็สนุกไปอีกแบบ”  “อา...” แดนดินครางรับเสียงต่ำพร่า นัยน์ตาสีสนิมอ่อนเชื่อมลง เขาเพิ่งได้หยุดพักจากเพลิงร้อนแห่งไฟพิศวาสไปเมื่อสักครู่นี้แท้ๆ ตรงโซฟาตัวนี้เองด้วยซ้ำ หากทว่าตอนนี้หญิงสาวคนเดิม รสชาตินุ่มลิ้นเหมือนเดิม กำลังจะจุดไฟร้อนภายในตัวเขาขึ้นมาอีกครั้ง...  ผู้หญิงอะไรร้อนแรงชะมัด... “คุณรุ้งกำลังทำให้ผมร้อน...”  แดนดินจงใจเสียดสีความร้อนระอุลงกับผิวแก้มก้น เอ็นร้ายเริ่มขยายพองตัวจนแลเห็นเส้นเลือดปูดโปน รุ้งแก้วเลียกลีบปากคว้าหมับกับความร้อนท่อนล่าง รูดมือขึ้นลงด้วยจังหวะเนิบช้า สร้างความเสียวซ่านจนร่างชายหนุ่มเกร็งตัวขึ้นขนัด แดนดินซูดปากเสียงดังซี๊ดซ๊าด แหงนศีรษะพิงลงกับพนักเบาะสีครีม ต้อนรับความสุขอิ่มเอมที่เขากำลังได้รับจากอุ้งมือน้อยๆของสาวที่ตนมอบหัวใจให้ได้มากที่สุด เท่าที่เจ้าหล่อนจะเมตตา... “อืม...”  ยิ่งกว่าได้กินของเผ็ดร้อนเข้าไปเสียอีก แดนดินคร่ำครวญ “เสียวครับคุณรุ้ง...”    “ขนาดนี้แล้ว...นายคงพร้อมสำหรับฉันแล้วสินะ...” “ผมพร้อมยิ่งกว่าพร้อมอีกครับ ครอบลงมาบนตักผมได้เลย...” พอจบประโยคชวนวาบหวาม รุ้งแก้วเป็นฝ่ายดันสะโพกจนลอยหวือ เหวี่ยงปลายเท้าขึ้นเหยียบพื้นโซฟานุ่ม กระดกก้นขึ้นคร่อมหน้าตักแข็งแรง พลางกดความฉ่ำชื้นจากน้ำรักไหลซึมครอบเอ็นขนาดใหญ่เสียจนมิดทั้งแท่ง ของเคยๆกันมาหลายต่อหลายครั้ง ไม่มีอะไรยากเย็นอยู่แล้ว... “อืม...อา...” หลังจากนั้น สองเสียงต่างร้องประสานกันระงม ดูท่าแล้ว คงไม่มีใครยอมน้อยหน้าใครเสียด้วย... ------------------------------------
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD