DAHAN-DAHAN kong idinilat ang mga mata. Napangiwi ako nang maramdaman ang kirot sa aking sentido.
"Ouch!" hiyaw ko sabay hawak sa parte kung saan kumikirot.
"Hey, huwag ka na munang kumilos. I am glad at gising ka na. It's been two days na nakahiga ka lang sa hospital bed na 'yan," turan ng isang gwapo pero mukhang supladong lalaki.
"Who are you?" takang-tanong ko rito. Pilit kong inaalala ang gwapong mukha nito pero hindi ko maalala.
"Don't you dare play games with me, Ms. Barrios," iritadong tugon nito sa akin.
"Ms. Barrios? Ang pangit naman ng pangalan ko. Is that my real name?" tanong ko pa rito.
Inis na tumayo ito at pinindot ang emergency button. Mayamaya ay dumating ang isang doktora at dalawang nurse.
"What happened, Mr. Montenegro?"
"Hindi ako naalala nang pasyente.
