ทันทีที่รถยนต์คันหรูสีดำมันปลาบแล่นเข้าใกล้ตึกคณะ พิรัชย์ก็เห็นหนุ่มสาวคู่เมื่อเช้านั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะม้าหินอย่างสนิทสนม กรามแกร่งขบกันจนแน่นอย่างไม่พอใจ
“บีบแตรสิชิต มัวแต่อ่อยผู้ชาย จนไม่สนใจอะไรเลย”
เสียงแตรรถดังขึ้น ทำให้หนุ่มสาวที่กำลังนั่งดูคลิปตลกในมือถือเครื่องเดียวกัน เงยหน้ามองรถคันหรูที่จอดรออยู่ที่หน้าตึก
“อุ๊ย คุณพีทมาแล้ว พั้นช์ไปก่อนนะวี”
“อื้ม เดินทางปลอดภัยครับ เจอกันพรุ่งนี้นะ”
“จ้ะ บาย”
หนุ่มสาวโบกไม้โบกมือให้กัน ก่อนจะเดินแยกย้ายกันไป โดยที่เธอเปิดประตูรถเข้าไปนั่งเคียงคู่กับเขาที่เบาะด้านหลัง
“ขอโทษค่ะ”
เธอเอ่ยขอโทษเขาทันที เพราะเมื่อเข้ามาในรถก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาของเขาบึ้งตึง คงอารมณ์เสียที่รอเธอนาน
“มัวแต่อ่อยผู้ชาย”
เธอตวัดสายตามองหน้าเขา ไม่รู้ว่าเขาจะจงเกลียดจงชังอะไรเธอนักหนา เหน็บแนมเธอได้ทั้งวัน
ในขณะที่รถกำลังวิ่งอยู่ในซอยของหมู่บ้าน อยู่ๆก็มีรถยน
