PMS3-4
889 Words
PMS3-4
HE felt so exhausted. Agad niyang ipinarada ang kotse sa garahe at bumaba sa sasakyan. He paused a bit. Malinis na ang kanyang bakuran, unlike kanina na parang binagyo. He smirked. Kinuha niya ang kanyang bag at pumasok na sa loob. The house is clean as he expected. At nainis siya. Sayang lang pala ang ibinayad niya kay Mang Gido para lang magkalat sa kanyang bahay. Mukhang sanay ang dalaga sa paglilinis. Plus bago na ang kangyang mga kurtina. Inilapag niya ang kanyang bag sa sofa at ang kanyang susi naman ay sa mini table. When he step, muntik pa siyang madulas. Pati sahig ay bagong floor wax at klaro talagang dinaanan ng lampaso. He seems fond knowing it.
Bigla namang bumukas ang pinto kung saan naroon ang dalaga. Agad niyang naamoy ang mabangong amoy ng kuwarto nito. So feminine. Lumabas ang dalaga habang kinukusot ang mga mata nito. He was stunned for a bit when he saw her look. Suot nito'y manipis lamang na pantulog at kahit pa may foam sa likod ng hinaharap nito'y hindi ito nakatulong upang takpan ang n*****s nitong nakatayo. Igting ang kanyang panga when the strap of her night dress drop on her left shoulder.
"Kumain ka na ba?" she asked cassually.
Nag-iwas siya agad ng tingin sa dalaga. f**k! Why the hell he is acting like this!?
"No," simpleng sagot niya lamang at tinungo ang kusina. Ramdam niyang sumunod ang dalaga sa kanya. Naghila siya ng isang silya at naupo.
"You should wear a maid's uniform," pang-iinis niya sa dalaga.
Bahagya lang itong lumingon sa kanya at ikinumpol ang kulay itim nitong buhok pagkatapos ay tinalian.
"Saka na," tipid nitong sagot.
He wet his lips when he saw her nape. He shook his head when he was back to his senses. Agad na nagkasalubong ang kanyang mga kilay. Tila yata'y deadma lang ito sa kanyang sinabi. Naghain na ito ng dinner niya.
"Pakilagay na lang sa lababo kapag tapos ka na ha, o kaya takpan mo na lang nitong food tray. Goodnight Cam," anito.
Mas lalo siyang nagtaka sa pagiging kalmado ng dalaga.
"Aren't you gonna fight with me?" mangha niya pang tanong dito.
"Bukas na, inaantok na ako," sagot naman nito at tinalikuran na siya. He was about to say something but he just keep his mouth shut.
What the hell? Bakit parang feeling niya ay nag-enjoy yata ang dalaga sa paglilinis ng kanyang bahay. This is bad!
EARLY in the morning ay binulahaw agad si Jezzen ng binata. Inis na inis siyang napabangon at napababa sa kanyang kama. Sige pa rin sa pagkatok ang binata sa pinto ng kanyang silid.
"Jezzen!"
"Ano!?" bulyaw niya nang buksan niya ang pinto.
Tinapunan siya ng mga damit ng binata.
"Labhan mo iyan," anito pa. "At ang kape ko," habol pa nito.
Agad na uminit ang kanyang ulo. Hindi siya kumibo at pinagsarhan ito ng pinto. Ayaw pa naman niyang pinipilit siyang gisingin tuwing umaga. Kahit pa mahaba ang naging tulog niya kagabi ay hindi pa rin niya maiwasang antukin kinaumagahan. She immediately took a bath at agad din namang nag-ayos ng kanyang sarili bago tuluyang lumabas ng kanyang silid.
She saw Cameron at the porch of the house, reading newspaper. Nailing lamang siya at tumungo na sa kusina upang ipagtimpla ito ng kape. When she's done ay agad din naman niyang ibinigay sa binata ang kape. Pinagmasdan pa muna ng binata ang ginawa niyang kape.
"A doctor like you are conscious when it comes of your health. Slightly black coffee, cream and less sugar. Am I right?" aniya. Tinitigan lang siya nito. Kumikit-balikat lamang siya at muling bumalik sa kanyang kuwarto para kunin ang mga pinalalabhan nitong damit.
Dinala niya ito sa labahan at itinabi muna. Nagluto siya ng breakfast. Ham, bacon and fried rice. When she's done and about to place the plate on the table ay nandiyan na ang binata at nakaupo na sa hapag. She almost rolled her eyes. Itinuloy niya na lamang ang paghahain. When she's done, muli siyang nag-init ng tubig para ipagtimpla ang kanyang sarili.
"Eat," anito kaya nilingon niya ang lalaki.
"I'm fine with coffee at hindi ako sanay na mag-almusal," sagot niya.
"I told you to eat. My house, my rules, my way."
"What if ayaw ko?"
"Kakain ka ba o iba ang ipapakain ko sa iyo?"
Napataas naman siya ng kanyang kilay at napaisip.
"Then what is it?" curious pa niyang tanong.
"It's a thing with no bones yet it has muscles and veins. It size nine inches."
Napalunok siya. Hindi agad nag-sink in sa utak niya ang sinabi nito.
"Talaga bang mapilit ka?" aniya. He smirks.
She exhaled and sat on the chair. Tahimik siyang kumain. Gusto niya magkamay kaso nasa harapan siya ng binata baka sabihin nitong pati sa mesa ay wala siyang etiquette.
"Iyong napag-usapan natin?" basag niya sa matinding katahimikan.
"As I said, nagsisimula na ang construction ng project mo."
Nakahinga naman siya ng maluwag dahil sa kanyang narinig. She continued eating her breakfast. It's kinda awkward but how can she protest if this beast is watching her like wanting to eat her alive.
Mabilis niyang tinapos ang kanyang agahan at agad na lumabas ng kusina. Sinimulan niya agad ang paglalaba sa mga damit ng binata. Good thing at walang underwear. She'll scream kung mayroon man. What a disaster!
- Writer
