กลรักเมียบำเรอ

เมาได้โล่ขอโชว์สเต็ปรัก

ตอนที่ 7

หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้

เสียงดนตรีและผู้คนมากหน้าหลายตากึกก้องกังวานไปทั่วพื้นที่ แม้เสียงและผู้คนจะทำให้ใครบางคนเบื่อหน่ายและเอือมระอาแต่เขาก็ยัง นั่งตรงนั้นมานานหลายชั่วโมงแล้ว

ไบรอัล โอคอนเนอร์ วัยยี่สิบเก้าปี ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน เขาอาศัยอยู่ในลาสเวกัสมาตั้งแต่เกิด น้อยคนนักจะรู้ว่า เขาเป็นลูกครึ่ง เพราะแม่ของเขาได้เสียชีวิตไปตั้งแต่เขาเด็ก ๆ ส่วนคุณพ่อได้แต่งงานใหม่ ปกติแล้วเขาไม่ชอบสถานที่ที่เสียงดังแบบนี้ แม้เขา จะยังไม่ถึงวัยที่จะเอือมระอาแหล่งสถานที่แบบนี้ก็ตาม แต่วันนี้เขาแหกกฎของตัวเองในทุกๆ เรื่อง เขาดื่มเกินลิมิตกว่าที่ร่างกายจะรับได้แล้ว และเขาก็ยังจะดึงดันที่จะอยู่ดื่มมันต่อไปเรื่อย ๆ รูปร่างหน้าตาของเขาเป็นจุดเด่นและเป็นที่น่าสนใจของเพศตรงข้ามไม่น้อย และตอนนี้เขาก็อยู่ในสายตาหญิงสาวคนหนึ่งที่จับตามองเขาอยู่นานแล้ว

“คุณคะ ฉันว่าคุณเมามากแล้ว กลับเถอะค่ะ”

“ใครว่าผมเมา ผมยังดื่มไหว”

“คุณไม่ไหวแล้ว ฉันจะอาสาขับรถไปส่งคุณเอง”

“ไปเอาเหล้ามาเดี๋ยวนี้...ผมสั่ง” เสียงอ้อแอ้ ที่ออกคำสั่งกับหญิงสาวที่มานั่งด้วยกับเขา

กรึบ! ไบรอัลกรอกเครื่องดื่มแก้วล่าสุดลงคอไปอย่างไม่ลังเลใน คราวเดียว ทันทีที่มันถูกเอามาวางตรงหน้า ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าตอนนี้ร่างกายไม่อาจต่อสู้กับแอลกอฮอล์ที่ไหลเวียนแทนน้ำได้อีกต่อไป แต่เขาก็ยังดื้อดึงที่จะทำร้ายร่างกายต่อไป

“คุณคะ...ช่วยพาเขาไปส่งที่รถหน่อยได้มั้ยคะ” หญิงสาวขอร้องกับบาเทนเดอร์ให้ช่วยพยุงเพื่อนชายที่เมาไม่ได้สติไปส่งที่รถ เมื่อถึงรถแล้วเธอรัดเข็มขัดนิรภัยให้เขาเสร็จก็เดินอ้อมไปฝั่งคนขับและขับรถออกไปทันที

“คุณคะ บ้านคุณอยู่ไหนคะ ฉันจะไปส่ง”

“นี่ไงบ้านผม” เขาส่งคีย์การ์ดให้หญิงสาว ในนั้นมีชื่อคอนโดอยู่ หญิงสาวรู้จักคอนโดนี้ดี เพราะเพื่อนเธอพักอยู่ที่นั่น ดีเลย เผื่อว่าคืนนี้เธอจะได้แวะทักทายเพื่อนสาว แต่ไม่แน่ใจว่านอนหรือยัง จากนั้นเธอจึงรีบกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อน

“หวัดดีแองเจอลีน่า”

“หวัดดีอัญญา สบายดีนะ” เสียงแองเจอลีน่าพูดของเธอพูดกรอกสายตอบกลับมา

“ฉันมีธุระไปที่คอนโดแกพอดี ถ้าเสร็จธุระแล้วฉันจะแวะได้หานะ” อัญญารินทร์ยิ้มหวานดีใจที่เพื่อนยังไม่นอน

“อืม!..ได้สิ”

“โอเคเพื่อน..อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน” หญิงสาวกดวางสายจากเพื่อน ก็มีเสียงพูดมาจากผู้โดยสารที่นั่งมาข้าง ๆ

“พาผมไปต่อที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่บ้าน” เสียงอ้อแอ้พึมพำออกมาจากลำคอ ไม่มีเสียงตอบรับจากหญิงสาวเขาจึงเอียงเอาหน้ามาซุกไหล่ขาวของเธอไว้

เอ๊ะ! แต่บางอย่าง หอมกลิ่นหอมที่ช่วยให้เขาหายใจโล่งจมูกขึ้น เพราะร่างกายเขามีกลิ่นไอนักเที่ยวติดอยู่ไม่น้อยเขาเผลอหลับไปอีกครั้ง

ในขณะที่ลิฟต์กำลัง ค่อยๆ เลื่อนขึ้นโดยมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอนโดพยุงร่างของไบรอัลขึ้นมา เขาพยายามเปิดเปลือกตาขึ้นเพื่อมองหาหญิงสาว

ต้นตอของกลิ่นหอมนั้น เขาเข้าใจได้ทันทีว่าทำไมผู้ร่วมเดินทางถึงได้ช้านัก เขาเห็นแผ่นหลังที่ปกคลุมด้วยเส้นผม สาวเอเชียคนนี้สวยไม่ใช่เล่น

เธอดูบอบบางมาก ถ้าเขาแค่แตะ เธอจะแตกหักไปไม่นะ ร่างบางในชุดเสื้อเปิดหลังคล้ายบอดี้สูทและสวมทับด้วยกางเกงยีนรัดรูป แผ่นหลังเธอขาวผ่องเนียนละเอียดเขาสังเกตจากท่อนแขนด้านหลังที่โผล่พ้นเนื้อผ้ามา เพียงแค่มองจากด้านหลังเธอน่าจะเป็นผู้หญิงที่สวยน่ารักมากคนหนึ่ง เธอจะมาหาใครที่คอนโดนี้กันแน่นะ ดวงตาสีฟ้าครามกลมโตเสหันไปมองที่แผงปุ่มลิฟต์ ‘ถึงห้องเมื่อไหร่สนุกแน่ ๆ’

กลิ่นกายของเธอคนนี้ที่เขาหายใจเข้าไป ทำไมมันถึงไปกระตุ้นความต้องการของเขาเท่าทวีคูณเกินกว่าที่เขาจะควบคุมตัวเองได้แล้ว เธอหอมเหลือเกิน รสนิยมการเลือกกลิ่นน้ำหอมของเธอถูกใจเขาดีจริง

ติ้ง!! เสียงเตือนจากลิฟต์ดังขึ้น เธอขยับแล้ว เขาก็ขยับเช่นกันแต่มีบางอย่างช่วยในการทรงตัวของเขา พนักงานรักษาความปลอดภัยคอนโดช่วยพยุงเขามาที่หน้าห้อง

คีย์การ์ดถูกใช้ในการเปิดประตู ไบรอัลอึ้ง ทันที แม้ดวงตาเขาจะพร่าเลือน เธอสวยน่ารักมาก โคตรสวย! เธอสวยมาก หญิงสาวหันหน้ามาทางเขา ดวงตากลมโต จมูกเล็กๆ ที่โด่งเป็นสันรับกับรูปหน้าซึ่งดูรั้นนิด ๆ ปากแดงเป็นกระจับสวยจนน่าชิมน่าสัมผัสเหลือเกิน

“ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวขอบคุณพนักงานรักษาความปลอดภัยของคอนโดที่ช่วยพยุงเขามาส่ง

อื้ม! เสียงร้องของเธอที่ออกแรงพลิกตัวผมให้นอนในท่าที่สบาย และทำไมกลิ่นหอมเธออยู่ใกล้จมูกเขามาก เธอปลดกระดุมเสื้อให้ชายหนุ่มที่นอนหมดสติสองเม็ด จากนั้นจึงเดินไปห้องน้ำ เขาเหลือบตามองตามไป

สิ่งที่สมองเขาคิดและอยากทำนี้คือ เธอเดินเข้าห้องน้ำ เขาเริ่มได้สติจึงรีบเดินไปล็อกประตูทันที และจากนั้นจึงแกล้งไปหลับต่อที่บนเตียงตามเดิม เขาไม่อยากให้เธอจากไปแบบเห็นเขาหมดสติ

หญิงสาวคนสวยออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนู หญิงสาวค่อย ๆ ประคองใบหน้าอันหล่อเหลาของชายหนุ่ม และซับด้วยผ้าขนหนูที่ชุบน้ำมาแล้ว

เขาใช้จังหวะที่เธอกำลังพยายามที่เช็ดตัวให้เขา โอบกอดและโน้มตัวเธอเขาหา และพยายามจะจูบเธอให้ได้

“คุณ ๆ หยุดก่อนค่ะ คุณฟื้นแล้วเหรอ...” เสียงร้องดังได้แค่นั้น เมื่อริมฝีปากสวยถูกปิดกั้นเสียงด้วยริมฝีปากของเขา ลมหายใจร้อนเป่ารดใบหน้าสวยที่ขัดขืนอย่างสุดกำลังทั้ง ๆ ที่ไม่มีทางชนะ แต่เธอก็ยังพยายามต่อไป ไบรอัลรัดร่างเล็ก โอ้! เธอตัวเล็กกว่าที่เขาคาดไว้ แค่แขนข้างเดียวของเขาก็สามารถกักขังเธอไว้ให้แนบแน่นกับร่างกายที่ร้อนดั่งไฟของเขาได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเรี่ยวแรงไม่ได้สิ้นเปลืองจนถึงขั้นเป็นอุปสรรค จึงทำให้ไบรอัลสามารถซึมซับความหอมหวานในโพรงปากสวยที่หอมหวานน่าหลงใหลเหลือเกิน เรียวลิ้นที่เร่าร้อนโลมเลียดูดรั้งอย่างชำนาญจนเขารู้สึกซ่านเสียวถึงการตอบสนองกลับจากเรียวลิ้นนั้น

ไบรอัลถอนจูบเลื่อนริมฝีปากเข้าหาใบหูเล็กๆ ขบเม้มและกัดดึง เบาๆ อย่างหยอกเย้าไม่คิดจะทำให้เจ็บ มือหนาเลื่อนสายเสื้อเล็กๆ ที่คล้องบ่าไหล่บอบบางลงไปตามต้นแขน ตามติดด้วยริมฝีปากที่เป่าลมหายใจร้อนผ่าวรดผิวเนื้อเนียนนุ่ม ชุดบอดี้สูทรัดรูปช่วงบนถูกเลื่อน ลงช้าๆ จนอกอวบที่ยังซ่อนอยู่ในชั้นในสีเดียวกันกับสปริงตัวหลุดออกมาจากสิ่งที่รัดไว้